Chapter 13

258 32 42
                                    


When you thought it's finally fine but guess what? It's actually not.




Chapter 13: Gone wrong.

Days passed and my courting to Rem, still continues. I am really glad that he let me continue doing it.

Helping Yaya Annie preparing breakfast 'til dinner and doing some household chores became my routine.

Making coffee for Rem became my habit.

Making him laugh and smile with my craziness and shameful doings, eating together with him, watching anime and movies with him, singing for him, courting him and most especially spending time with him became my most favorite activity and one of the best moments in my life.

In those past days I've noticed na he's talkative and he's also a bully, most of the time ay pinagtatawanan niya ako, lalo na pag-naalala niya si Luffy and there was also a time that he teased me because of my height, kasi nga I'm short maybe just 5 feet, yes po, opo bulilit po ako.

"Joe?"

"Bakit?"

"You know what? I just noticed today that you're cute." nakangiti niya pang sabi non.

Tapos ako sobrang kinilig kasi sinabihan ng cute eh, yung parang feeling ng kinikiliti.

"Talaga?" tanong ko, while forcing myself not to smile widely.

"Yes, ang cute......

....ng height mo." sabi niya habang unti-unting ngumingisi.

Bigla pa akong napahawak non sa leeg ko para pigilang magsalita ng pina-spencer way.

"Hooooooooooo Rem!"

"Ang galing mong mag-pakilig." sabi ko habang nakangiti ng kagaya sa tinaguriang Mr. Bean ng Tiktok.


At ayun nagsimula na naman siyang tumawa.

Paasa tong Rem nato.



*******

Another day, another ligaw to make. Sa totoo lang, sa umaga ko lang siya nakita. Hindi siya lumabas ng kwarto after ng breakfast kaya ako lang kanina yung nanood ng anime. Hindi rin nga siya kumain ng tanghalian kaya kanina gusto ko sanang dalhan siya ng pagkain, kaya lang natakot ako eh baka madisturbo ko na naman siya.

Kaya eto hinihintay ko na lang na mag 5:30 pm while searching songs na kakantahin ko para sa mga susunod na araw.

When 5:30 came ay lumabas na ako ng kwarto dala-dala ang gitara at pumunta sa labas, sa sala, sa kusina para tingnan kung nandoon ba siya. Nang di ko siya makita ay bumalik ako sa loob at humarap sa pinto niya.



Knock knock

"Rem?"

Knock knock

"Rem?!"

Knock knoc--


Hindi ko na natuloy ang pagkatok sa pinto ng nagsimula na itong bumukas.

I'm waiting for the door to be fully opened with a big smile written on my face, imagining that Rem would also welcome me with a smile like he usually do.

When the door opened, my smile fell.

Because I was greeted by an irritated face and an angry voice.

Be la mia Stella (Be my Star)Where stories live. Discover now