Յու Ռան, այդպիսի բան լինել չի կարող , չէ որ մենք ընկերուհիներ ենք , այն էլ մոտ, նա պատճառ չուներ ինձ հետ այդպես վարվելու:
- Մենք գտել ենք նրանց, ում նա վարձել էր - ասաց Կայը:
-Դե եկեք գնանք և պարզենք ամբողջ ճշմարտությունը - ասացի ես:
- Ոչ դու այստեղ կմնաս ու կսպասես ինձ:
-Ոչ, ես ձեզ հետ եմ գալիս:
- Դու անուղղելի ես:
- Գիտեմ- ժպտացի ես:
Մենք այդ տղաներից իմացանք, որ նրանց պատվիրատուն իսկապես Յու Ռան էր, բայց պատճառը ինձ հետ այդպես վարվելու դեռ անհայտ էր: Ես նրան գտա համալսարանի բակում, որտեղից մենք միասին գնում էինք տուն:
- Յու Ռա ինչու՞:
- Ինչը ինչու՞: Ի՞նչ ես խոսում Աննա:
- Դու լավ գիտես ,թե ինչը: Ես ամեն ինչ գիտեմ; Նրա դեմքը միանգամից փոխվեց, և ես տեսա Յու Ռայի իրական դեմքը:
- Այո ես եմ արել, ես դրա համար ունեյի իմ պատճառները: Ուզու՞մ ես իմանալ: Սկզբում դու ինձ համար իսկապես ընկերուհի էիր, բայց հետո ես հասկացա, որ Կրիսը սիրահարված է քեզ և ակամայից սկսեցի ատել: Բոլորը հասկացել էին դա բացի քեզնից, քանի որ Կրիսը այն մարդը չէր, որ մի աղջկա հետևից այսքան երկար ընկնի: Եվ ես ցանկացա մի փոքր վախեցնել քեզ: Որ դու հավերժ անհետանաս մեր համալսարանից և մեր կյանքից:
- Դու սիրու՞մ ես Կրիսին- լացակումած ձայնով հարցրեցի ես:
- Այո սիրում եմ, հակառակ դեպքում ինչ իմաստ ուներ այս ամենը:
- Իսկ Լեյը, ինձ թվաց, որ դու նրա նկատմամբ անտարբեր չես:
- Դա միայն քեզ է թվացել- ասաց նա և արագ քայլերով մոտեցավ ինձ: Յու Ռան բարձրացրեց ձեռքը, որպեսզի ապտակի ինձ, բայց հանկարծ ինչ-որ մեկի ձեռքը կանգնեցրեց նրան: Աչքերս բացելուց հետո տեսա,որ Կրիսը բռնել էր Յուռայի ձեռքը և կատաղած հայացքով նայում էր նրան: Սրտից խորքում ես այնքան ուրախ էի, քանի որ այստեղ, այս անծանոթ երկրում կա մեկը , ով պաշտպանում է ինձ, որի հետ ես ինձ ապահով եմ զգում: Կրիսը այն մարդն է, որին ես ատում էի, որից վախենում: Հիմա ես հասկանում եմ, որ առաջին տպավորությունը մարդու մասին ոչ միշտ է ճիշտ: Կրիսը իրականում շատ փխրուն հոգի ունի, բարի է և հոգատար: Ամեն անգամ սիրտս սկսում է արագ բաբախել նրան տեսնելիս և ակամայից ամբողջ մարմինս թուլանում է, երբ նա գոնե մի ակնթարթով հայացքը ուղղում է դեպի ինձ: Երբ նա իր ժպիտով ստիպում է նաև ինձ ժպտալ : Նրա հետ ես ինձ ապահով, և անկաշկանդ և երջանիկ եմ զգում:
Յուռան մի կողմ նետեց Կրիսի ձեռքը ր գնաց: Նա շրջվեց իմ կողմ և հարցրեց:
- Հըն ո՞նց ես: Ես ոչինչ չպատասխանեցի ուղղակի գրկեցի նրան: Նա մի պահ անակնկալի եկավ, բայց հետո նա էլ գրկեց ինձ և սկսեց շոյել գլուխս: Ես նայեցի նրա աչքերի մեջ, այնտեղ այնքան ջերմություն, այքան սեր, այքան հոգատարություն կար: Ես ամարեցի և հայացքս թեքեցի, որ նա չտեսնի իմ կարմրած դեմքը, բայց Կրիսը շրջեց գլուխս և ասաց.
- Խնդրում եմ մի թեքիր գլուխդ, երբ նայում եմ քեզ:
Ես հիարի պես նայում էի նրան և և չգիտեյի ինչ ասեյի: Եվ այդ պահին նա համբուրեց ինձ: Դա իմ առաջին համբույրն էր և ես ուրախ էի, որ այն հենց նրան է պատկանում: Այն այնքան զգույշ էր ,այնքան զգացմունքային կարծես նա համբուրում էր ինձ վերջին անգամ:
YOU ARE READING
Սեր առաջին հայացքից
FanfictionԿարծու՞մ եք կյանքը Կորեայում հիասքանչ է։ Միգուցե , միայն ոչ ինձ համար։ Իմ քաղցր օրերը սկսվեցին այն օրվանից , երբ պատահական տեսա այն ,ինչ չպետք է տեսնեյի։ Դե ինչ , բարի գալուստ դժոխք։
