Özgürlüğün Hayali

5.BÖLÜM

   Etrafımdaki değişik seslerle rüyamın en güzel yerindeyken uyanmak zorunda kaldım. Cenk Tosun ile paslaşıp iddiaya girecekken ayıldım hemde off.

   Odadaki seslere kulağımı verdiğimde Lodos abinin ve Aslı'nın sesi kulağıma geldi. Sesleri tam duymaya başladığımda biraz baş ağrısı oldu ama çokta raharsız edici depil. Röportaj hakkında konuşuyorlar galiba. Lodos abinin

"Sakın röportajı hatırlatma moralini yükseltmeye çalış hatta beraber gezin hastaneyi falan tamam mı? ne kadar morali bozulursa o kadar kötüye gider." dediğini duymamla benim hakkımda tavsiyeler verdiğini anladım. Kendisi farkında değil ama o röportajı hatırlattı. Aslı onu onaylayan mırıltılar çıkarttı. Zaten bende öyle herşeye bebek gibi ağlamam yani gündüzleri ağlamam.
  
  Gözlerimi ne kadar uyumak istesemde açmaya zorladım çünkü uykum kaçtı Gözümü açtığımda yanımdaki yatakta Aslının yattığını gördüm.Çok mutlu oldum demekki artık yalnız değilim sıkılmayacağım tek başıma. Hastaneye yatırılmışsa eğer bu hastalığının kötüleştiği anlamına geliyor.Bu ihtimal beni üzdü bir anda.

   İkiside benim uyandığımı farketmedi daha. Birden uzandığım yerden doğruldum. Tabii benim bu ani hareketimi gören Aslı çığlık attı korkudan. Lodos abiyse tepkisiz durdu. Ben Aslının korkmasına kahkaha atmaya başladım. Gülmeyi bırakınca Lodos abi oturduğu refakatçi koltuğundan kalkıp yanıma geldi.

"İyi misin fıstık" dedi heyecanla başımla onaylayıp
"Su verir misin Lodos abi" dedim. Suyu verince yataktan kalkmak için doğrulunca Lodos abi omzumdan ittirdi

"Küçük hanım dinlenmen gerekiyor haydi uzan biraz" diyince ofladım. Başımı yastığa koyup

"Bakk horul horul uyuyoruuumm" dedim. Lodos abi gülerek ayağa kalkıp odadan çıktı. Kapıyı kapattığı anda doğrulup Aslı'ya döndüm. Aslı' da benim gibi yataktan doğruldu. İkimizde aynı anda bağdaş kurduk.

"Aslı instagramdan takipleşelim mi?" diyince olur babında kafasını salladı. İnstagrama girince bildirim yağdı. Aslı benim hareketlerimi dikkatle izlediğinden omuz silkip onu takip etmeye başladım.

"Aslı hastalığın daha mı kötüleşti de buraya geldin?" dedim korktuğumu belli eden sesimle. Aslı benim bu dediğime gülüp kafasını 'hayır' anlamında salladı ve cevaben

"Yatışlık bir durum değilmiş ama doktor yatış hastanede daha iyi tedavi edilebileceğimi söyledi. Kabul etmezdim aslında ama okuldaki kankam benim kanser olduğumu öğrenince sırf saçlarım dökülecek diye benle takılma dedi. Bu yüzden çok ani bir kararla yatışım gerçekleşti. " dedi arkadaşının yaptığına sinirlendim ama çaktırmadım.

" Peki ne kadar zamandır yatıyorum?" diyince

"Dün akşam 7de bayılmışsın bugün saat 2 de uyandııın" dedi. Aklıma gelen fikirle heyecanla Aslıya dönüp sırıtarak

"Aslı sen hangi takımsın aklıma bir hinlik geldi yapmazsam olmaz" dedim sırıtarak. O bu halimi görüp benim gibi heyecanla

"Tabiikide Kara Kartal ne sandın kızım sen hangi takımsın" diye soran Aslı'ya

"Yees bee süper bende Beşiktaşlıyım" diye heyecanla bağırdım. Yataktan kalkıp terliği giydim. Aniden ayağa kalktığım için gözüm karardığından tekrar yatağa düştüm. Aslı' da benim gibi terliği giydiğinden benim düştüğümü farketmedi bile. Onun yatağının yanına gidip sırıtarak planı anlattım. Başta biraz korkup reddetsede kabul etti.

    Hastane koridorlarında ikimizde şapkalı ajan gibi dolanmaya başladık. Planı anlattıktan sonra Aslı gündelik kıyafetiyle hazır ve nazır bir şekilde beni beklerken bende hastane kıyafetinin üstüne uzun bir hırka giydim. Altımada pantolon giydimki rahatça gezebileyim. İnce bir örtü alıp çantama koyduk şuanda etrafta tekerlekli sandalye arıyoruz ama sanki bilerek kaldırılmış gibi bulamadık maalesef.