Özgürlüğün Hayali

11.BÖLÜM

    Esra'nın Ağzından
    Aslı anne ve babasıyla bir yandan konuşup bir yandanda saati kontrol ediyorken bense yatağımda uzanmış arkadaşımı yıkacak olan gerçeğin olmasını bekliyorum. Aslı ailesinin yanında üzülmesinler diye mutluymuş gibi davranır her zaman ama benimle beraber ağlar. Tabi bende moraller yükselsin diye ortalığın içine etme teklifinde bulunurum. Çoğu zaman olumlu dönüş aldım. Ben son kez akıllı saatten kontrolümü yaptım. Son 20 dakika kaldı, artık saçını kazıtmazsa yarına kalacak ve bu onu daha çok strese sokacak. Telefondan instagram keşfetinden dolanıyormuş gibi yapıp ses açtım. Tabi bunu duyan Aslı mesajı anladı ve babasına

"Babacım getirdin mi" diye sordu titrek bir sesle. Sorarken gözleri doldu ve gözyaşı yavaş yavaş süzüldü gözlerinden. Babası eldivenli eliyle Aslının saçını okşayıp dolu dolu gözleriyle kafasını sallayarak onayladı. Aslı kafasını bana doğrı çevirip benim dolu gözlerimi görünce elini gel anlamında salladı. Yataktan kalkıp onun yanına doğru yürüdüm savsak adımlarla. Onun yatağının köşesine oturup gözyaşlarını sildim elimle. ( sürekli dezenfektan kullandıkları için rahatça birbirlerine dokunabiliyorlar aşırıya kaçmadıkları sürece) Aslı eliyle saçlarını düzeltmeye başladı. Düzgün bir şekle ve şemale soktuktan sonra bana dönüp

"Esra videoya alır mısın iyileşince buna rağmen ayaktayım diyebilmek istiyorum." dedi. Gülsüm teyzeye döndüm onunda onaylaması için. Gülsüm teyzede benim bakışımı görünce kafasıyla onayladı.

    Ayağa kalkıp kendi yatağıma oturdum. Aslı ise sırtını ailesine yüzünü bana döndü. Kemal amca traş makinesini çıkartana kadar telefondan kamerayı açıp selfiler çekildik. Hatta Kemal amca traş makinesini buluncada beşimiz fotoğraf çekildik.

     Kamerayı açtıktan sonra Aslı gözyaşları akmasın diye boşu boşuna uğraşırken bense dolu dolu gözlerimle ona bakıp gülümsemeye çalışıyordum. Gülsüm Teyze saçlarını kazımaya başladı. Yavaş yavaş dünyalar kadar sevdiği saçları yanlara doğru dökülmeye başladı. Aslı hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. Abisi onun öyle ağladığını görünce dayanamayıp Gülsüm teyzenin elinden traş makinesini alıp kendi saçlarını kazımaya başladı. Aslı bir anda Ömer abiye dönüp

"Abi ne yapıyorsun yaa saçlarını kesme" dedi ağlamaklı sesiyle ama Ömer abi onu dinlemeyip gülümseyerek kendi saçlarını kazıyıp Aslının saçlarını kazımaya başladı. Ben onların aile içerisindeki sevgi tomurcuğu hallerini görünce içime koca bir öküz oturdu. Yutkunamadım nefes almak bile zor geldi. Alıştım desemde insan hiç annesizliğe babasızlığa sevgisizliğe alışır mı. Kalbimin ezilip büzüldüğünü hissediyorum.

     Ömer abi Aslının saçlarını kazıyınca lösemili çocuklara takılan o renkli örtüyü başına takıp örtünün üzerinden Aslıyı öptü. Bizim dışarı çıkmadan önce taktığımız cool şakalardan birini de örtünün üstüne taktı. Aslının ağlaması hafiflesede tam durmadı. Kemal amcagil çıkana kadar videoyu hiç kapatmadan çektim. Onlar gidince videoyu kapatıp telefonu kenara koydum.

    Aslı yorganın altına girip hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. Elime dezenfektan sıkıp yanına ilerledim yastığımla. Aslının yanına gidip uzandım bende. İkimizde kendi yastığımıza sanki birbirmize sarılıyormuşçasına sarıldık. Çok duygulandığımızda kendimize özgü yaptığımız bir hareket. İkimizin ağlaması hafifleyince Aslı bir anda bana dönüp

"Özür dilerim Esra ailenin olmamasını gözünün içine sokar gibi oldum". Dedi. Ben içime titrek bir nefes çekip bozulan şapkasını düzelttim

"Özür dileme ailenle odada vakit geçirmek en büyük hakkın" Dedim. Aslı suratını asıp dudağını büzerek

"Ama seninde en büyük hakkın, sen yapamıyorsun bende sanki bile bile gözünün içine sokuyorum uyarsana kızım beni" dedi. Sona doğru cırlayarak. Cırlamasıyla kendi yatağıma geçip kulağımı okşadım yüzümü buruşturarak. Aslı bu halime güldü.