Okulun en sevmediğim yanlarından birisi de yüzme dersiydi. Neyse ki babam okul müdürüyle konuşup bunu halletmişti o yüzden derslere gitmek zorunda değildim onlar çalışırken ben kenarda oturup sessizce onları izliyordum.Sonunda teneffüs çaldığında ayağa kalktım bizden sonra yarışma için çalışacak öğrenciler gelecekti onlar gelmeden bir an önce çıkmak istedim. "Lamia görüşmeyeli nasılsın?" Cemre karşımda durup beni sinsi bir bakışla süzüyordu onu umursamayıp yanından geçmek istedim ama yine önüme geçti. "Ne istiyorsun Cemre?" Saçımın bir tutamını alıp eline doladı. "Mirza'dan uzak duracaksın." Bu söylediği komiğime gitmişti bu yüzden dudaklarımdan bir kahkaha çıktı. "Tabi canım, başka isteğin var mıydı?"
"O kadar şımarık ve bencilsin ki! Ayrıca biz burada çalışırken sen niye orada keyifle oturuyorsun? Sırf baban zengin diye her istediğinin olacağını sanıyorsan yanılıyorsun." Ona bu sefer acıyarak baktım beni çok kıskandığı yüzünden bile belliydi. "Mirza ben olmasam bile sana bakmaz zaten Cemre'ciğim o yüzden boşuna uğraşma." Cemre'nin sözlerim yüzünden bana ne kadar sinirlendiğini anladım onun canını sıkmanın keyfiyle gülümsedim. Cemre hiç beklemediğim anda elini göğsüme bastırıp beni ittirdi. Arkamın havuz olduğunu biliyordum bu yüzden korkuyla ağzımdan bir çığlık kaçtı. Yüzmeyi biliyordum ama bir daha asla yüzmeyeceğim diye kendime söz vermiştim hatta ölecek olsam bile. Hissettiğim çaresizlikle kendimi tekrar eski anılarda buldum.
Buz gibi soğuk deniz de yüzerken tüm vücudum acıdan uyuşmuştu biran önde içinden çıkmak istiyordum ama her yer karanlık ve ıssızdı.
Hiç çırpınmadım nefes alamıyordum ve gözlerimin kapanmaya başladığını hissettim ama bir el çoktan bana uzanıp kendine çekmişti. Havayı derin bir açlıkla yutarken boğazıma kaçan suyla birlikte öksürdüm birinin omzuna sıkı sıkı sarılmıştım. Kafamı çevirdim ve kurtarıcıma baktım onu görünce az önce ölme ihtimalimi bile unutmuştum. "İyi misin?" Mirza'ya cevap vermek yerine başımı salladım ve ona daha da sarıldım aynı şekilde o da bana sımsıkı sarıldı. Gözlerinde sadece korku vardı beni kaybetme korkusu..
Mirza ilk beni çıkarttı havuzdan sonra da kendisi çıktı. "Niye yüzmedin? Kızım sen aptal mısın niye böyle bir şey yaptın?" Sesi oldukça yüksek çıkmıştı bu yüzden olduğum yerde titredim, tüm kıyafetlerim ıslandığı için kollarıma sarıldım üşüyordum. Mirza bunu fark edip hemen yerde duran havluyu aldı ve bana giydirdi. "Korkudan şoka girdim o yüzden hareket edemedim." Sonra her şeyin neden olduğunu hatırladım gözlerim hemen Cemre'yi aradı ama çoktan gitmişti. "Bir daha sakın bunu yapma!"
"Neden?"
"Çünkü sana bir şey olsa ben yaşayamam. Bunu söylemek istememiş gibi hemen sustu. Yüzümde tebessüm oluşurken ona yaklaştım, ellerini elime aldım ve gözlerinin içine baktım. "Seni göreceğim her saniyeyi hesaplarken senden bu kadar kolay gidemem zaten."
"Lamia?" Kulağıma gelen endişeli sese başımı çevirdim Ateş yüzünde korkuyla bana doğru koşuyordu. "İyi misin?"
"İyiyim." Ateş bana sarılırken Mirza'nın yüzünü görmeye çalıştım ama çoktan arkasını dönmüş gidiyordu. "Nasıl oldu bu? Gerçekten iyisin değil mi?"
"İyiyim dedim ya Ateş." Sonra anlamsızca benim için bu kadar endişelenmesi hoşuma gitmişti. "Ben gidip üstümü değiştireyim." Arkamı döndüğümde Cemre'den alacağım intikamı düşünmeye başladım.
🪐
Ateş mi? Mirza mı? Desem bu sorunun cevabını herkes merak ediyordur eminim dxjd
Sizce yeni bölüm nasıldı?
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayal Kırıklığı | Texting
RomanceLamia: Ayrılık ay dönümümüz kutlu olsun. Mirza: Lamia şaka mısın? Mirza: Sen terkettin beni.