Hayal Kırıklığı | Texting

4.6

"Onlar sevgili." derken sesimde ki
çaresizlik bana bile acı veriyordu. Arı bana emin olmak için bir daha
baktı. "İnanamıyorum. Mirza nasıl
yapar?" Umutsuzca pencereden dışarı baktım. "Canımı yakmak istiyor ve bunu başarıyor da."

"Mirza ile Ateş kavga ediyor koşun!" Sınıftakiler koşarak sınıftan çıktığında ne olduğunu anlayamadım. Niye kavga ediyorlardı ki? Arı kolumdan tutup beni de oraya sürüklerken hala şaşkındım. Yaklaştıkça herşeyi duyuyordum.

"BAK YETER! BU KIZ ÇOK ACILAR
ÇEKTİ."

Yanımda duran Arı, herkes gibi kavgayı izleyen Damla' ya bir göz
attı. "Sen Mirza ile sevgili olabilirsin ama o hala Lamia için kavga ediyor." Arı elini teselli edercesine Damla'nın omzuna koydu. Damla'nın bozulmuş suratı ne kadar
hoşuma gitsede kavga etmelerini
istemiyordum.

Mirza, Ateş'i kolundan sertçe ittirdi. "Sen
nereden biliyorsun? Yanında mıydın?" Ateş kafasını çevirip bir anlığına beni aradı gözleriyle. "Evet yanındaydım." Uzaktan engel olmaya gelen hocaları
görünce hemen Ateş'in yanına gidip kolunu çektim. "YETER! Hadi gidelim. Ceza alacaksın."

Mirza bu sefer keskin bakışlarını bana yöneltti. Yediği dayaklardan sonra bile bu
yaptığımın ona daha çok acı verdiğini
biliyordum. Tekrar kavga etmeye başladıklarında kenara çekildim onları ayıramayacağımı anlamıştım.

"Hiçbirşey bilmiyorsun!"
Ateş yüksek sesle herkesin duyacağı kadar bağırıyordu. "Lamia hastanede
yatıyordu." Ona gözlerimle yapma diye yalvaran bakışlar attım ama çoktan söylemişti. Sinirle alnımı ovuşturup bunun
yaşanmamış olmasını diliyordum.

Herkesin bakışları beni buldu.

Ateş herkesin duyacağı şekilde yüksek
sesle bağırıyordu. "Kaçırıldı. İşkenceye uğradı. Ama senin için dayandı. Sonrada ne yaptı biliyor musun?" Mirza bana baktı. Sanki şimdi herşey yerine oturmuştu. "Uçurumdan atladı." yüzme fobimin neden olduğu da ortaya çıkmıştı.

Arı ve Ekin bunun gerçek olmadığını
söylememi bekler gibi bana bakıyordu.
Ama ben sadece ağlıyordum. Diğerleri ise bana acıyan bakışlarla süzüyordu.

Ateş bana yaklaştı. Elimi tutup Mirza'ya göstererek havaya kaldırdı. "Ben senin gibi değilim." gözlerime baktı. "Bu eli tuttuysam bir daha bırakmam."

Ayakta duran Mirza devrilecek
gibi duruyordu. Sanki tüm gücünü
kaybetmişti sadece gözlerimin içine
baktı. Uzaktan bile gözlerinde ki
pişmanlığını okuyordum. Konuşmaya
dermanı yoktu sadece fısıldadı. "G-gerçek mi?"

Gözlerim dolu olduğu halde ona
bakmaktan kendimi alamıyordum.

Şimdi ne olacaktı?

🪐

Herşey ortaya çıktı..

Acaba bundan sonra neler olacak? Bende sizin kadar meraklıyım.

Acaba Mirza ne yapacak?

Ateş'in gerçekleri söyleme konusunda ne düşünüyorsunuz?

Sizce yeni bölüm nasıldı?

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın!