36

3.4K 425 125
                                    

Yemek tatlı görsellerini bıraktım şunlara sardım kdkekd salak saçma ama gülüyorum beee

Ellerimi birbirine sürtüp adımlarımı hızlandırdım. İkizlerin evi gözükmüştü. Birbirine benzeyen evleri geçip bahçe kapısından içeri girdiğimde bahçedeki Dora'ya selam verdim.

Kimse bir köpeğe neden selam verdiğimi sorgulamasın.

Zile basıp beklemeye başladığımda kapı gürültüyle açılıp iki kolumdan tutularak içeri çekilmiştim. Tabi aynı çekiştirilme merdivende de devam etmişti.

"Kızlar bir salsanız mı? Kolum çıktı da burada."

"Ya Ecmel bırak söylenmeyi şimdi! Dünden beri meraktan öldüm ama bu insafsız ikizim söylemedi."

Eylül omuz silktiğinde üst kata çıkmıştık bile. Odaya girdiğimizde artık başım dönmeye başlamıştı. Gece bir yanımda Eylül bir yanımda yatakta oturuyorduk.

Gece merakla kardeşine bakıyordu ama o telefonundan bir yerlere girip duruyordu. Ben de artık sıkılıp ona döndüğümde bir dakika deyip işine devam etmişti.

"Kızım sen bizi buraya oturttun da biz neyi bekliyoruz?"

"Aynen ya! Acele ettirdin ama telefondan kafanı kaldırmıyorsun?"

Bizi tınlamayan ve büyük bir ciddiyetle telefonuna bakan Eylül'e bakıp göz devirdiğimizde yanımızdan gelen sesle kulaklarımızı tıkadık.

"İşte buuu!"

Ve sonrasında kendi kendine saçma dans hareketleri ile kutlama yapmaya başlamıştı.

Acaba psikolog bir tanıdığımız var ?

"Kızlar buldum buldum! Allah'ım en çok beyni bana nasip ettiğini biliyordum!"

Gece ve ben çaktırmadan kapıya doğru gitmeye başladığımızda kolumuzdan çekip yanına oturttu ve elindeki telefonu bize uzattı.

"Bakın şimdi listede kim varsa isimlerini arattım. Sonuçlarda birincilik gözükenleri ayırdım ve yıllarına baktım. Veee aradığımız kişiyi buldum!"

Şaşkınlıkla elimdeki telefona bakmaya devam ettiğim sıra Eylül bir kaç yere girip hepsini tek tek göstermeye başlamıştı.

Söylemeden geçmeyeyim hepsi benden zekiymiş...

Birincilikler, ikincilikler havada uçuyordu ama asıl aradığımız kişi ortaya çıkmıştı. Bu yıl birinciliği olan hatta son denemelerde birincilikten düşmemiş olan tek bir kişi vardı.

Gördüğüm fotoğrafla parçalar yerine oturmuştu. Uzay boşluğu bildirimini bizim evde görmüştüm, yakınlarındayım demişti ve bir yıldır demişti...

Bir şey daha... Neydi o?

Bakıp da görmediğin, farkına bile varmadığın biriyim...

Bir yıl öncesinde ben bu çocuğu nerede görmüş olabilirdim ki?

Bir yıl önce...

"Ecmel kızım ne olur bir kere tanışsan? Bak Zehra çok tatlı kızdır, hem senin çekingenliğini de kırar belki?"

Retweet | Texting ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin