Retweet | Texting ✓

45

Allah affetsin çok güldüm kdkdkdkd

•

Cesaretli olmak mı olmamak mı işte bütün mesele bu...

Cesaretli olur ve anneme bu konuyu açarsam başıma gelecek ihtimaller listesi;

1-Annem eline terliği alır ve kısa bir spor yaparak güne başlarız.

2-Annem bana yıllar sürecek bir nasihat verir ve oracıkta beynim beni terk eder.

3-Annem evleneceğim ve torun sahibi olabileceği için mutlulukla komşu teyzelere hava atma amaçlı bir yemek düzenler ve ben yaklaşan bir düğüne sahip olurum.

Eğer cesaretli olmaz ve bu konuyu anneme hiçbir şekilde söylemezsem oluşacak ihtimaller listesi ise;

1-Kızlar anneme söyler ve iki terlik yerim.

2-Annem iç güdüleriyle yaklaşır ve bir terlik söylemediğim için yedirdikten sonra evleneceğim için mutlu olur.

3-Ben söylesem ne olurdu diye düşünüp pişman olabilirim.

Düşünecek olursam söylemediğim zaman daha çok terlik yiyordum.

Canımın yanmaması için söyleyecektim. Çünkü canım tatlı.

Odamdan dışarı kafamı uzatıp yavaş adımlarla salona girdiğimde annem televizyonun karşısına oturmuş pirinç ayıklıyordu.

Babam evde olmadığı için rahat olmam gerekiyordu ama daha da tedirgin olmuştum.

Beni annemin terliklerinden koruyacak biri olsaydı keşke...

"Anne? Konuşabilir miyiz?"

Annem pirinç tepsisinden başını kaldırıp tebessüm ederek yanını gösterdi.

Keşke anlatacaklarımdan sonra da böyle gülsen anne.

"Ne konuşacakmışız Ecmel? Ayol kızım korku filmi izliyor gibisin!"

Annem gülerek pirincini ayıklarken kendime bu kadar stres olmamam gerektiğini söylüyordum ama işe yarıyor muydu?

Hayır.

"Anne şeyi hatırlıyor musun? Hani bana yazan biri vardı, ben de ayetler atıyordum ona."

"Hatırlıyorum kızım, hatırlıyorum. Ne oldu o çocuk? Etki etmiş mi gönderdiklerin?"

"Öyle söyledi ama konu bu değil. Şey ben onun kim olduğunu öğrendim. Yani hatta bir kaç şey daha var da."

Annem meraklı bir yapıya sahip değildi ama kim olduğunu merak etmiş olacak ki başını ee dercesine sallayıp pirinçlere döndü.

"Tanıyorsun sen de hatta, babam da tanıyor. Doruk, hani bizim eve gelmişlerdi."

Annem gözlerini büyüterek başını kaldırıp bir süre öyle kaldığı sıra ben elimi yüzüne doğru sallıyordum.

"Ecmel? Şu Hülya'nın oğlu Doruk mu? Zehra vardı kardeşi, baban arkadaş olun istiyordu bir ara hatta."

"O anne, o da sen niye bu kadar şaşırdın?"

"Allah'ım hayallerim gerçek oldu, şükür namazı kılacağım. Vallahi Doruk oğlumu pek bir severim, hatırladığım kadarıyla seviyor da seni?"

Bu kadın neden bu kadar açık sözlüydü? Annemin yüzüne saf saf bakmaya devam ediyordum ki annem düğün planları yapmaya başlayınca kendime gelip ona döndüm.

"Anne, yaşımın küçük olduğunun farkındasın değil mi? Yirmi olmadım bile."

"Yani senin de gönlün var! Dur bir dakika... Kızım ben senin yaşındayken sana hamileydim ama yine de sen ne dersen o tabi."

Anneme gülümseyip başta söylediği gerçeği kenara ittim. Sanırım buna alışmam zaman alacaktı.

Koltuktan kalkacakken annem kolumu tutup beni yanına çekti. Soran gözlerle ona bakmaya başlamamla kararsız şekilde konuşmaya başladı.

"Ya kızım babana söyleyelim mi? Yani bilse iyi olurdu, hemen evlenmeseniz bile bir konuşulsaydı."

Peki... Bu ihtimali hesaba katmamıştım.

Ben dudağımı kemirirken annem bana laf anlatmakla meşguldü. Şu duruma düşecek kız mıydın be Ecmel? Hayallerin kitaplarınla beraber tatlı bir evde yaşamak değil miydi?

Sanırım artık değildi.

"Vallahi ben söylerim kızım ama babana söyleyelim."

"Neyi bana söyleyeceksiniz Derya'm?"

Ben kesinlikle bu duruma düşecek kız değildim yani Doruk ile tanışmadan önce.

"Baba önemli değil."

"Çok önemli hayatım, çok önemli. Sen gelsene benimle, öyle böyle önemli ama."

Babam tek kaşını kaldırmış bir anneme bir bana bakıyordu. Annem ise muhtemelen kimin düğününde ne taktık, bize ne takacaklar derdine düşmüştü ki ona kaş göz yapan beni umursamıyordu.

Onlar odadan çıkarken ben elimi anlıma vurup yastığı ağzıma yapıştırarak küçük bir çığlık atmıştım.

İşler neden istediğim gibi gitmez ki!

Ayaklarımı yere vura vura odama girdim ve kendimi doğrudan yatağa attım.

Daha kendime yeni itiraf edebilmişken kızların ısrarıyla anneme söylemiştim ama annem benden istekli çıkmıştı. Bunu tahmin etmem gerekirdi aslında sonuçta Doruk sevilecek biriydi.

Allah aşkına ne diyorum ben!

Kendime şaşırıyordum son zamanlar. Fazla tepki veren biri değildim. Fazla gülmezdim, fazla ağlamazdım, fazla şaşırmaz ya da kızmazdım ama şu aralar konu Doruk olunca tepkilerim değişiyordu.

Kızlar haklıymış... Bendeki bir şeyler fena hâlde değişmiş.

Özellikle kalbimde bir şeyler...

•

Kesssstiiikk! Bölüm hakkındaki düşünceler?

Ecmel haklı bence, Doruk sevilecek biri smskkeke ben ❤️ Doruk (Ecmel'i sallayıp ben mi Doruk ile evlensem?)

Annemiiiizzz?

Ecmel'in babası ne tepki verir? (Kayra'nın babası Sülüman amca gibi tüfek aramaya başlamasa keşke mdkdkdk)

Düğün isteyenleri şuraya

Erken diyenleri buraya alayım

O zamannn Allah'a emanet olun! Sevgilerimle :)