Meyve tabağı yaparken tek amacım bu oluyor ama ortaya çıkan çarpık doğranmış meyveler oluyor :') Bi yeteneksiz ben miyim beee!
Bu arada şaka maka 40 bölüm olmuşuz he kskskd yakında bunu da final yaparım ve uzun süre texting gelmez (dedikten iki gün sonra yeni texting yayınlayan ben ndkdkdk)
•
Bir insanın hayatı nasıl boş bir şekilde heba olur, oynat bakalım başlığı altında gösterilecek video sanırım benim günlük hâlim olurdu.
Yatakta yatmak, sağa yatmak, sola yatmak (sol tarafa rüzgar geldiği için ayrı bir havası var) bir de ara sıra evde spor amaçlı yürüyordum.
Gayet sıkı bir idman olduğunu söylememe gerek yoktur umarım?
Ve tabi kızının boş anından faydalanmak isteyen annem beni çalıştırmak için drama kraliçesi rolünü üstleniyordu.
"Bugün de pek bir ölüm kalım var değil mi kızım? Yaşımız da geldi valla!"
"Niye öyle diyorsun annem ya, bak üzüyorsun beni."
"Ne yapayım kızım evde bir ton iş var, hep yorgunluktan bu. Ay bir havale geçiriyorum galiba, toz bezi alerji yaptı kesin. Sen bir ocağa baksana bu arada."
Annesine kıyamayan bir Ecmel olarak gariban şekilde boyun eğip söylediklerini yapıyordum. Eh, en azından boş günüme renk oluyordu.
Tabi tüm bunlar içinde istemsizce farkına vardığım bir gerçek beni kısmi depresyona sokmuştu.
Doruk ve onun mesajlarına alışmış olduğum gerçeği...
Bunu bir hafta içinde yeni fark ediyordum. Neredeyse bir kaç ay oluyordu onunla Uzay boşluğu olarak tanışmamızdan bu yana. Her gün bir ayet ya da hadis atıyordum ve sonrası onun mesajları ile geçiyordu.
Hayatında fazla kişi istemeyen ben için bu durum biraz can sıkıcıydı. Aile fertleri, akrabalar ve ikizlerden oluşan hayatımda başka birine alışabileceğime ihtimal bile vermiyordum oysa ki.
Gelin görün ki bu durumu Doruk bozmuştu. Hiç tahmin etmezdim birine bu kadar kısa sürede alışabileceğimi. İkizlere bile alışmam neredeyse bir yıl sürmüştü.
Lisenin ilk yılı karşılaşmamızın ardından karakterlerimizin tamamen farklı olduğuna inanmış ve onlarla yakın olmamıştım ama onlar bunu umursamayıp duvarlarımı yıkmıştı.
Sanırım onlara bu yüzden katlanabiliyordum... Sevdiğim için.
İşte Doruğa alışmamın saçma olması bundandı. O kadar kesindi ki hayatımdan kolayca çıkacağı ve benim buna şükürler edeceğim.
Ama öyle olmamıştı. Namazdan sonra tesbihatımı yaparken ansızın gözüm bir yere takılıyor, bana attığı mesajlar zihnime doluşuyordu ve kendimi sırıtırken buluyordum.
Gün içinde komik bir şey olmadığı sürece gülmeyen ben, onun mesajlarına sırıtıyordum!
Bunu ikizlere söylemeyecektim tabi ki.
Alın işte! Yine dalmıştım ve elimde tesbih nerede kaldığımı unutmuştum. Kendime tövbeler çekerek tesbihi kenara bıraktım ve köşe kotluğuma oturdum.
"Acaba o ne yapıyor?... Bana ne be! Tövbe tövbe, iyice aklımı kaçırdım bence. Beni ne ilgilendiriyor yani, elalemin çocuğu. Allah Allah!"
"Kız Ecmel, ne konuşuyorsun kendi kendine orada? Bey bak bu kız son günlerde bir tuhaf oldu, korkmalı mıyım? Nazar değdi kesin ama gül gibi kız."
Annem benim için babama acımalı bir konuşma yaparken ben elimi anlıma çarpmakla meşguldüm.
Bir kendi kendime konuşmam eksikti zaten, bravo Ecmel!
Kafamı iki yana sallayıp içimden Doruğa sayışıtırmaya başlamıştım. Hep onun yüzündendi. Başka kız mı yoktu yani yazacak? Zaten kim olduğunu bulacağım diye streslere girmiştim.
Saçımda bir tel beyaz olduğuna bile şahit olmuştum, Allah'ın boşu!
"Kızım? Konuştuğun şeyler yanında mı? Allah korusun ben korkarım he, bak giriyorum. Ayol girmesem mi?"
"Anne?"
Kapıyı açıp tedirgin gözlerle odama bakan anneme başımı yana eğerek baktığım sıra annem içeri girebilmişti.
"Kendi kendine konuşmazdın sen? Bak şu son günler sende bir şeyler var kızım, bir sorun mu var?"
"Yok annem ne sorun olacak? Üniversite sınavına gireceğim ya ona stres yaptım herhalde. Sorun yok yani."
Annem biraz evhamlı bir kadındı ve bunu her konuda gösterdiği için bazen babamla birbirimize bakıp iç geçiriyorduk.
Onu asla inandıramıyorduk çünkü.
"Bana anlat kızım sen, ben anlarım. Bir şey var sende."
"Şu annelik genlerinle mi anladın anne?"
"Yok kız, geçen Gece bir şeyler yumurtladı. Uzay boşluğu falan filan dedi ama anlamadım. Kız sen tarih öğretmeni olmayacak mıydın? Astronot mu olmaya karar verdin yoksa? Ay annem öyleyse uzaya giderken yanına yemek yaparız e mi, aç kalırsın oralarda. Uzaylıların canı çekerse bir lokma ver, yazık orada ocak da yoktur. Mideleri dolsun garibanların."
"Yok anne, öyle bir şey değil o da sen boşver. Hem senin ocakta yemeğin yok mu? MazAllah yanmasın."
Bunu dememle annem koşturarak odadan çıkmıştı. En azından sürekli yemek yapıyordu da bahane oluyordu bana.
Annemin arkasından baktığım sıra telefonumdan bildirim sesi yükseldi. İçimdeki acaba Doruk mu diyen sesi hiç umursamayarak yavaşca telefonu elime alıp mesajın kimden geldiğine baktım.
•
@zehraw: Ecmel?
@zehraw: Bir bakar mısın?
@zehraw: Doruk ile ilgili...
(Görüldü)•
Kesssstiiikk! Bölüm hakkındaki düşünceler?
Zehra Doruk ile ilgili ne söyleyecek acabaa? Biraz spoi vereyim Doruk ile ilgili sırlar açığa çıkabilir yakında ;)
Ecmel'in annesi yakınlarımdan birinden ilham alınmıştır smskks kendisi her şeye evham yapar, biraz zor insanlar (kim olduğunu belki görür diye söylemeyeceğim, ölmek için çok gencim)
Ecmel neler yaşıyorsun sen öyle kdkdkd gariban :')
Ecmel'in ev hali=ben :"(
O zamannnn Allah'a emanet olun! Sevgilerimle :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Retweet | Texting ✓
Spiritual0567******: Keşke hayat da Twitter gibi olsaydı 0567******: Senin kalbini retweet yapar, işte kalbim derdim 0567******: Ama ne var biliyor musun? 0567******: Makarnanın muzlu olmayacağı gibi 0567******: Sen ve benden de olmazmış... √Başlangıç Tarihi...