Fatih'in Gül Yüzlüsü

Yeni Sarayda Günler

Saray artık tamamen değişti. Kurallar bizden yanaydı hüma Sultan haremi yönetiyordu, günü gelince ben yöneteceğim tabi Hatice hatun kızı Erhondu Sultan sayesinde kalıyordu sarayda alime hatun(küçük şehzade Ahmet'in anası) saraydan çok uzaklara sürgün edilmişti. Kaideler ve harem 2. Murat dönemindeki gibi değil artık. Bu saray oldukça büyük ve güzel. Ben dairemden dışarıyı seyrederken Mehmet geldi.
"Hoşgeldiniz hünkarım"
"Hoşbuldum Gül yüzlüm afiyettesindir inşallah?"
"Çok şükür hünkarım sizi gördüm daha iyi oldum"
"Doğumun yaklaştı, inşallah sağlıklı bir evlat verir Rabbim bize"
Hünkar olduktan sonra ilk kez konuştuk mehmetle artık çok yoğun olacaktı. Camdan dışarı bakıyordu, dalmıştı. Bende onu seyretmekten alamıyordum kendimi insan 1 ayda bu kadar yaşlanırmıydı? Yüzünün güzelliğini kaybetmese bile çökmüştü. Uzaklara dalmıştı çok uzaklara Konstantiniyye'yi hayal ediyordu. Onun şehzade olduğundan bu yana tek hayaliydi ve her uzaklara dalışında "nereye daldın" diye sorduğumda peygamberimizin o güzel hadisini dile getirir."KONSTANTİNİYYE elbet birgün fethedilecek.. Onu fetheden emir ne güzel emirdir, onu fetheden ordu ne güzel ordudur." Ben alışkanlığımı bozmadım ve herzamanki gibi yine sordum bir farklı baktı gözlerimin içine ve hadisi şerifi tekrar etti. Her Perşembe gecesi ezanı beklerken dua ederdim Mehmet'im hayallerini gerçekleştirsin diye inşallah gerçekleştirir ve birgün KONSTANTİNİYYE de Osmanlı ahalisi Yaşar.
"Gitme vaktidir Gül yüzlüm senide fazla yormayayım gebesin dinlen bir güzel"
"Peki hünkarım Allah rahatlık versin"
Alnımdan öptü, saçlarımı koklayıp çıktı daireden. Artık Perşembe günleri Hüma Sultan'ın gönderdiği cariyeleri kabul etmiyordu ya lalası zağanos paşa yada benimle vakit geçiriyordu. Hüma Sultan durumdan çok rahatsız olsada Mehmet son zamanlarda çok düşünceli ve bitkindi.