Fatih'in Gül Yüzlüsü

Fatih'in Gül Yüzlüsü Hüznün Sultanı

Gözlerimin yeşilinden artık yaş eksik kalmaz. Lakin yaşayacağım, direneceğim.. Bana yapılan tüm kötülüklere rağmen evlatlarım için, artık aşkımı kalbime gömüp evladımla kaderimize, Amasya'ya gidiyoruz. Kim bilir bidaha fatihi nezaman görecektim. Belki de bir daha bu şehre istanbula oğlum padişah olunca geleceğim.
Ve vakit geldi, artık gitme vakti aşkımı, kalbimi istanbula bırakıp gitme vakti.. Dönüp bir kez daha baktım bu görkemli saraya, hatun efendi olacakken gitmek zoruma gidiyordu. Bayezid'im 7 yaşında ve Amasya valisi oldu, lalası Ali paşa başarılı bir beydir ve oğlumun arkasında o olduğu müddet Amasya'yı yönetmek zor olmazdı. Yaylı sallana sallana Amasya yolunu tutarken ben ve Gülsüm sohbet etmekteydik. İstanbul fethedileli 4 sene oldu Helene denilen cadı kadın girdi hünkarımın hayatına.
-Gülsüm biliyormusun, artık ne Gülşah'ı ne Çiçeğ'i ne Sitti'yi ne de Helene'yi düşünmüyorum, beni delirten o kadınlar birgün önümde diz çökecekler biliyorum
-Siz en kudretlisiniz, padişahın gözdesi, hatun efendisiniz.
Gülümsedim. Mutluyum ve birgün oğlum cihanı ben sarayı yönetecektim. Umutla gittiğimiz bu yol bize hayır getirsin inşallah. Yaylılar ilerledi ve günlerce süren yolculuğun ardından Amasya'ya vardık.
-şehzade Bayezid çok yaşa!!! Sesleri yükseldi şehrin girişinde.
Yaylının perdesini hafif araladım, küçük bir kız çocuğu çekti dikkatimi. Bir kadın elinden tutmuştu sıkıca lakin bırakması için yalvarıyordu kadına henüz 6 yaşlarında olan bu kız içimi acıtmıştı. Yaylıyı durdurmalarını emrettim. Ağaları gönderildi durumu öğrendim.
-Hatun efendimiz kız sultanla görüşeceğim diyor.
-Getirin o vakit.
Yaylıya geldi küçük ku karşıma oturttum.
-Neden ağlarsın? Nedir derdin?
-Sultan hanım beni kurtar. Babam beni Rum bir tüccara satacak annem yok üvey anam engel olmaz, kurtar beni.
Gözlerim doldu. Bu yaşta küçük yüreğinin korkudan atan sesi burdan duyuluyordu.
-Ağalar! Hemen kızın yanındaki anasını çağırın, demek üvey anan seni satan babana engel olmaz hı?
Başını eğdi masum küçük kız.
-adın nedir senin?
-Ayşe
O sırada kızın üvey anası gelir.
-Nedir derdiniz hatun? Kızı neden satarsınız, bu yaştaki bu kızı satmanız doğrumu?
Sinirden gözüm birşey görmedi kadının cevap vermesine fırsat vermeden suratına bir kese altın fırlatıp
-Devam edin ağalar saraya gidiyoruz!
Artık Ayşe bizimleydi. Benim yanımda büyüyecek kızım Gevherhana ablalık edecek.
-beni annen gibi gör bundan sonra Ayşe.