3 İLERİ 1 GERİ

1. Bölüm (geçmiş)

Saklambaç:Kimine göre gayet eğlenceli kimine göre sıkıcı bir geleneksel oyun. Peki bana göremi? En son 4 yaşındayken çok iyi hatırlıyorum."22,23,24,25 Seni bulmaya geliyorum abi bu sefer benden kaçamayaksın!" Bahçede ağaçların arkasına iyice bakarak arıyorken bir ses! Dur bir dakika galiba buldum kazanacağım.Azıcık daha ileriye giderken sesin artması hiç bir sesin tanıdık olmaması tuatutmuştufdı.Bahçe kapısının yakınındaki çalının arkasindan geliyordu."Orada olduğunu biliyorum! Saklanma çık" Bir kaç adim ve çalının arkasına heycanla bakarken bir kaç adam uzun boylu siyah giyinim tarzı olan abimin kollarından tutmuş arabaya bindiriyolardi."Abi!"  İki çift yeşil göz arabanın arka camından bana birşeyler anlatmaya çalışıyordu.

"Annemden izin almadan bir yere gidemezsin unuttunmu?Seni anneme söyleyeceğim"...

Ciddiyim çok güzel saklandığına yemin edebilirim.O gün gelen polis amcalar bilene onu bulamadı! Söz verdiler elinden geldiği kadar onu bulmaya.Ama bu ne annemin gözyaşlarını nede babamın çektiği çileye bir çare vermedi.Herşey çok tuafdı oysaki bana söz vermişti onu bulamayınca ortaya çıkacağına. Sonra ne mi oldu ah keşke olmaz olaydı. Günlerden çarşamba bir zil sesi ile hizmetlimiz Zeliha abla koşa koşa kapıyı açmaya koyuldu.Bir süre sonra ev halkı sessizce gelen kişiyi merakla bekliyorlardı. "Hıçkırık sesi" ile irkildim bir anda herkes kapıya koşturdu bende onlara ayak uydurup eşlik ettim. Gördüğüm manzara iç açıcı değildi. Annem yere oturmuş bağıra bağıra ağlarken , Zeliha ablanın hıçkırıkları babamın kendinden geçmesi ve annemin elinde olan "Abimin kanlı gömleği"  her şeyi gayet iyi açıklıyordu...