3 İLERİ 1 GERİ

15.Bölüm (Söz!)

Buket'den

Günün yorgunluğunu atlatamadan , insanlar sürekli olarak aynı şeyleri yapıp duruyorlardı. Tuaf olan ise aynı şeyleri tekrar tekrar yapıp bir sonuca varamamalariydi. Herkes buradan kurtulmak ailesiyle özlem gidermek için çabalasada ben çoktan ümidimi kesmiştim.

Çok iyi hatırlıyorum ben kaçırılırken bana verdiği sözü 'Korkma kızım seni kurtaracağız' hani neredeydi bunca yıl?
Polislik mesleğini almak için kaç yıl uğraştı oysaki? Kendi kızını bile kurtaramazken. Şuan gelse kapıya dese benim kızım burda çıkarın onu. Emin olsunki ne ben onu ne de o beni tanıyacak...

                                ...
4 gün önce

Saçma sapan yine elime bu ilaçlar gelmişti. Ama Barış'ın gözle görülebilecek kadar iyi olduğunu hepimiz biliyorduk. Oysaki çok çabalamıştı. Şu ilaçları bırakmaya. Şimdi ise bu ilaçlar tekrar elime geçmişti. Ve ben bu sefer onu delirtmeye razı olmayacaktım.

Biliyorum ki burda bir dedikodu dönmesi çok hızlı olurdu. Bu nedenle ilaçlarla Buse'nin yanına gidip bu ilaçları
Niyazi'nin odasında buldugumu ve bir çeşit psikolojik tedavi görebiliyor olduğunu söyledim. Tabiki tahminim boşa çıkmamıştı. Ortalık dedikoduya kaynıyordu.

                                ...
4 gün sonra

Ece'den

Ortalıkta yayılan dedikodularla birlikte birde hiç ortada gözükmeyen Barış vardı. Her ne zaman onunla konuşmak istesem kaçıyordu. Genellikle Niyazi'nin odasında olup tüm gün orda duruyordu. Artık o kadar arka plan olmuştum ki herne yapsamda tınlamiyor hatta cevap dahi vermiyordu. Bende kafayı eğitime takıp insanların dediklerine  kulak asmamaya çalışıyordum. Halime endişelenenlerde olsa eğitimde iyi bir çalışma içerisindeydim.

                                 ...
"Yemeği beğenmedinmi yoksa?"

"Hı?"

"Yemek diyorum güzel olmamış mı?"

"Tabiki güzel olmuş Nazlı. Sadece iştahım yok size afiyet olsun."

Son pateteside ağzıma atıp sofradan kalktım. Nazlı halime üzülüyor gibi bakış atsada bu duruma yavaş yavaş alışıyordum. Hızla üzerime rahat birşeyler giyinip karşı binaya arenaya geçtim.

Terden sırılsıklam olsamda yumruklarımı kum torbasına geçirmekten baz geçmiyordum. Nasıl beni gormezden gelebilirdi? Üstelik hiç birşey yapmamışken!

"Sencede yarışlar için fazla bir eğitim değilmi?"

Arkamdan gelen sesi tanıdığımdan hiç tinlamadan yumruklarimi geçirmeye devam ettim.

"Sonuçta sevgilin istediğin herşeyi yarış kazandıktan sonra alır diyorum?"

Bora sinir bozucu sesiyle konuşmaya devam ediyordu.

"Buket ve Barış herkes onları konuşuyor. Artık Niyazi'nin odasında ne yapıyorlarsa diyorum?"

Arkamı dönüp eldivenleri çıkarıp yere attım. Üzerine doğru gittiğimde hiç istifini bozmuyordu.

"Çık! Çık yoksa elimden bir kaza çıkacak!"

"Ben sana doğruları söylüyorum bu kadar kör olma!"

"Sen sevdiğin kız hakkında nasıl bu kadar rahat konuşursun?!"

"Bende bunu diyorumya sana. Birlik olabi..."