Saklambaç:Kimine göre gayet eğlenceli kimine göre sıkıcı bir geleneksel oyun. Peki bana göremi? En son 4 yaşındayken çok iyi hatırlıyorum."22,23,24,25 Seni bulmaya geliyorum abi bu sefer benden kaçamayaksın!" Bahçede ağaçların arkasına iyice bakarak...
-"Bundan 5 dakika öncede aynı kelimeleri kullanarak cümle kurduğuna yemin edebilirim hadi artık lütfen!"
Omuzlarımdan kavrayarak zorla yatağımdan kaldırdı. Etrafta kimsecikler yoktu.Gözlerimi açmaya çalışırken zorluk çekiyordum.Gülümseyerek bana bakan bir çift yeşil gözle karşılaştım.
"Uyku konusunda hiç değişmemişsin"
Evet bu konuda kimse beni değiştiremezdi ufak bir yaramazlık yapıp yatağa kendimi geri attığımda bu sefer feci şekilde kaldırırım.Küçükken bana yaptığı şeyin aynısını yapıyordu yine. Musluğun onune geçip elimi yüzümü yıkadı. Biraz mizmizlansamda aldırış etmedi işine devam etti.
-"Günaydın küçük hanım"
-"Gün aymadı bence geri yatmalıyım"
-"Diğerleride oyle diyordu zaten birazdan sayım başlicak.Biraz acele olman lazım Uyuşuk!"
Elimi yüzümü yıkadıktan sonra bana verdiği havlu ile yüzümü kuruluyorken
"Ee neler yaptın bakalım? Kötü giden bir şey yok değilmi , her şey yolunda"
Duvara yaslanmış bana bu sözleri kurarken ona açıklasam mi kararsiz kalmıştım.
"Evet, iyiyim herşey yolunda sende durumlar nasıl?"
Sözlerim onu tatmin etmemiş olucakki yüzüme ciddi ciddi bakıyordu.Ne dememi bekliyorduki? Nasıl anlatırdım?
"Bende durumlar iyi iyide sende pek öyle durmuyor ve ayrıca gözlerini kaçırıyorsun."
Yutkundum gözlerine bakarak
-"Ben iyiyim"
-"Bana yalan söylemeyi bırak Ece, o yüzden ayağında sargı sarılı değilmi? Aa pardon ben tamamen hayal görüyorum şizofrene bağladım kesinlikle!"
Aşırı sinirliydi, elmacık kemikleri yerinden çıkacakmış gibiydi.Sakince yüzüne baktım aşırı mahçupdum.
-"Ufak ufacık bir kaza"
-"Kurşun yarası her neyse geç kalacağız."
O sinirli çocuktan eser kalmamıştı.Musluktan suyu açıp beni ıslatmaya başladı.Bende ona karşılık verdim.Daha sonra kıyafet odasını gösterdi.Siyah bir krop giyip altına kot şort giydim. Daha sonra beraber yukarı çıkıp piste ilerledik.Herkes sayım için bekliyordu bizde o kuyruğa takıldık.O lanet Niyazi geldi sayımı başlattı.Sayım bittikten sonra
"Bu gün atış alanına gideceğiz eger gelecekte rahat etmek istiyorsanız bir seyler öğrenmek için çabalarsınız.Sizi boşuna izleyeseniniz diye götürmüyorum.Bir sıfır öne geçmek varken kendiniz bilirsiniz! Şimdi herkes motorlarına beş dakikada herkes toplanmış olsun."
Kalabalık dağıldı. Barış yaklaşarak
"Beraber gitmeye ne dersin?"
kafamı sallayarak onayladım. O sırada turuncu saçlı isminin Buse olduğunu öğrendiğim kız cilveli bir şekilde Barışın kolunu kavradı.
"Barış beraber gideceğiz değilmi söz vermiştin. Ya Barış lütfen!"
Barış iç çekerek yüzüme baktı
"Üzgünüm Ece tamamen unutmuşum benim suçum kusura bakma"
aşırı sinir bozucuydu ama ruh halimi belli etmeyerek
"Sorun değil başka zaman belki?"
Gülümseyerek başını salladı uzaklaştılar beraber.İnsanlar motora binerken kendimi fazla yalnız hissediyordum.
"Bayan Ananas!"
korkuyla sıçradım. Arkamı döndüğümde Havuç ile karşılaşmıştım.
-"Korkma seni korkutmak istememiştim. Ufak bir sorunum var benim motorumu kızlar elimden aldı bu günlük yardımına ihtiyacım var"
-"Nasıl yardımcı olabilirim Bay Havuç?"
-"Iım bir düşüneyim motorunda beraber gidebiliriz mesela?"
-"Motorummu?"
Gülerek eliyle siyah-kırmızı motoru işaret etti.
"Duyduğuma göre dedenden sana hediye gelmiş buyur anahtarlar"
Gülümsedim hiç beklemezdim. Sevinçli bir şekilde motora doğru ilerledik. Sürmem icin bana öncelik verdi.Bir süre sonra Niyazi'nin arabasını adamlar en önümüze çekti bir kaç arabayada diğer adamları bindi.Şöförü kapıyı açtıktan sonra Niyazi'nin arabaya binmesiyle motorların seslerinin yükselmesi bir oldu.Hepsi beni sür diye bağırıyordu resmen.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
