(Endless Love 艾辰_-_错位时空_『我吹过你吹过的晚风那我们算不算相拥』【完整版_】
ဒီသီချင်းနဲ့လိုက်မယ်ထင်လို့💜 media မှာထည့်ပေးထားတယ်)
"ကျဆိမ့် တူး! ချိုစိမ့် ဝမ်း!"
လက်ဖက်ရည်ဆိုင်တွင် စားပွဲထိုးလေးရဲ့ အမှာသံကစူးခနဲထွက်နေသည်။
လူပုံစံက ဂင်တိုတိုနှင့် ပုဆိုးကို တိုတိုဝတ်ထားသော ကိုသက်က လက်ဖက်ရည်ပါဆယ်ဘူးကိုဆွဲလာကာ ဆိုင်တံခါးအပြင်နားတွင်ရပ်စောင့်နေသော စောနရီအား လှမ်းပေးသည်။
"ရော့ အစ်ကိုလေး"
ကိုသက်ဆိုတာက သူ့နာမည်အရင်းပင်။တမင်တကာ ကို တပ်ခေါ်ခြင်းမဟုတ်။ အသက်က ဆယ့်ရှစ်ပင်မပြည့်သေး။စောနရီကိုဆိုလျှင်အစ်ကိုလေးဟုသာခေါ်သည်။
စောနရီကို တစ်စျေးလုံးက မျက်မှန်းတန်းမိသည့်အပြင် တစ်ခုခုခိုင်းလျှင် ခေါ်ခိုင်းတတ်ကြသည်။ စောနရီကလည်း ဘာခိုင်းခိုင်း မညည်းမညူ သွားလာပေးတာကြောင့် တစ်စျေးလုံးက ချစ်ကြသည်။အခုလည်းအဖျော်ဆရာက ဝယ်သည့်လက်ဖက်ရည်အပြင် အဆာပြေမုန့်ပါထည့်ပေးသေးသည်။
"အစ်ကိုမှာတာ လက်ဖက်ရည်ပဲလေ ကိုသက်"
"ဆရာကိုယ်တိုင်ထည့်ပေးလိုက်တာယူသွားယူသွား...စာမေးပွဲနီးပြီမလား စျေးမလာနဲ့တော့လေ။ ကိုကုလားကြီးကလည်း သူလာဝယ်လို့ရသားနဲ့ "
"အပန်းမကြီးပါဘူး။ ကိုကုလားကြီးက မလာဖို့ပြောပါတယ်။ အစ်ကိုက စာလည်းအများကြီးမကျန်လို့"
"စာမေးပွဲပြီးရင် တန်းပြန်မှာလား"
"အင်း ပြန်ဖြစ်မယ်"
"ပြန်လာရင်မုန့်ယူလာဦးနော် ဟဲဟဲ"
"ကိုသက်..ဒီမှာခွက်လာချတော့လေ!လေပေါမနေနဲ့"
အထဲက ဆိုင်ရှင်က လှမ်းအော်မှ ကိုသက်က ရွဲ့စောင်းဟန်ဖြင့် ပူညံပူညံလုပ်နေတာဟု ခပ်တိုးတိုးရွတ်ကာ အထဲကို သုတ်သီးသုတ်ပျာဝင်သွားလေသည်။
စောနရီလည်းဆိုင်ဘက်ကိုပြန်ထွက်လာသည်။
ကိုကုလားကြီးက ဒီလိုအချိန်ဆိုလျှင် ကိုယ့်ဆိုင်ကိုယ်မထိုင်ဘဲ နှစ်ဆိုင်ကျော်က ကိုဖိုးတုတ် ကွမ်းယာဆိုင်ရှေ့တွင် ချက်စ်ထိုးနေကျမို့ စောနရီလည်း ထိုဆိုင်တွင်သာ လက်ဖက်ရည်ဝင်ပေးလိုက်သည်။
YOU ARE READING
အဓိပတိလမ်းမထက်က မောင့်ခြေရာ{အဓိပတိလမ္းမထက္ကေမာင့္ေျခရာ}
Romanceကျွန်တော်လေ...သည်အဓိပတိလမ်းမကြီးကို သိပ်သဘောကျတယ်။အထူးသဖြင့် မောင့်ခြေဖမိုးလေးနဲ့တွဲမြင်ရတာကို ပိုသဘောကျတယ်။ စောနရီ... {ကၽြန္ေတာ္ေလ...သည္အဓိပတိလမ္းမႀကီးကို သိပ္သေဘာက်တယ္။အထူးသျဖင့္ ေမာင့္ေျခဖမိုးေလးနဲ႔တဲြျမင္ရတာကို ပိုသေဘာက်တယ္။ ေစာနရီ...} Start-30...
