Unicode
အိမ်ရှိအိပ်ခန်းသုံးခန်းတွင် ခုတင်ပါသည်ဆိုလို့ တစ်ခန်းသာရှိသည်။
စားသောက်ပြီးသည်နှင့် ပန်းဦးကပဲ ဦးဆောင်ပြီးပန်းကန်သိမ်းလိုက်သည်။သိမ်းနေရင်းနှင့်ပင်
"အခန်းက သုံးခန်း ဆိုတော့ နှစ်ယောက်တစ်ခန်းယူလိုက်ကြမယ်။ ပန်းဦးနဲ့ ငြိမ်းက တစ်ခန်းယူမယ်။ နွေဦးမောင်နဲ့ နရီကတစ်ခန်းယူ။ ကိုဥဿနဲ့ကိုဇေရဲကတစ်ခန်းယူလိုက်ပေါ့"
တိတိကျကျကို ဝေခွဲပေးလိုက်ပြီမို့ ဘယ်သူမှဘာမှမပြောချေ။ပန်းဦးကတဆက်တည်းမှာပဲ။
"ခုတင်ပါတာက ဟိုထောင့်ဆုံးကအခန်းပဲ။"
ပန်းဦးကပြောပြီးသည်နှင့် တစ်ခုခုကိုသတိရဟန်ဖြင့် ဥဿဦးကိုလှမ်းကြည့်သည်။ ဥဿဦး ကလည်း သူ့ကိုကြည့်နေသည်။ နှစ်ယောက်လုံးအကြည့်ဆုံနေရာမှ ရုတ်တရက် ထကာ အခန်းရှိရာသို့ ပြေးကြလေသည်။ ခုတင်ရှိသည့်အခန်းရှေ့တွင် ဥဿနှင့်ပန်းဦးတို့ တိုးတိုက်နေကြကာ ပါးစပ်မှလည်းငြင်းနေသေးသည်။
"မရဘူး ကိုဥဿ။ ပန်းဦး အရင်ဦးထားတာ"
"ကိုယ်က ခုတင်နဲ့မှ အိပ်တတ်တာ။ ပန်းဦးရာ လိမ်မာတယ်။"
"မရဘူးလို့! ဒါပန်းဦးအခန်း။"
"ဒီမှာ ကိုယ်ကဧည့်သည်နော်။"
"အို ..ဘယ်သူက ဖိတ်တာလဲ။ မဖိတ်မိပေါင်.."
ထိုင်နေသည့်လေးယောက်သည် သူတို့နှစ်ယောက်အား ကြောင်အအလေးကြည့်နေမိကြကာ ဇင်ငြိမ်းသူကမှတ်ချက် စပေး၏။
"ကလေးတွေကျနေတာပဲ"
ဇေရဲကလည်းခေါင်းတဆတ်ဆတ်ညိတ်ကာ
"သူငယ်ပြန်နေကြတာ။"
နွေဦးမောင်ကလည်း စိတ်ပျက်သောအမူအရာဖြင့် " ဟိုးအရင်းတုန်းကမန္တလေးမှာ သူတို့နှစ်ယောက်ရန်ဖြစ်တိုင်း ငါပဲထိန်းလာရတာ။"
"ကိုဥဿက ခုတင်ပါမှအိပ်တတ်တာလား။ ဒါဆို ကျွန်တော့်အိမ်လာတုန်းကရော"
စောနရီက မော့မော့ကလေးပြောလိုက်တော့ ရန်ဖြစ်နေကြသည့် နှစ်ယောက်ငြိမ်ကျသွားသည်။ စောနရီပြောသည့်စကားကလည်းမှန်သည်။ ဥဿဦး သူ့အိမ်လာလည်စဉ်က ကြမ်းပြင်မှာပဲခင်းအိပ်ခဲ့တာပဲကို။ အခင်းတောင်ခပ်ပါးပါးပဲခင်းပေးခဲ့ရတာ။
ဥဿကအရှက်ပြေရယ်လိုက်ကာ
"ဟင်း...ကိုယ်ကပန်းဦးကို စနေတာပါ။ နော့ညီမလေး"
YOU ARE READING
အဓိပတိလမ်းမထက်က မောင့်ခြေရာ{အဓိပတိလမ္းမထက္ကေမာင့္ေျခရာ}
Romanceကျွန်တော်လေ...သည်အဓိပတိလမ်းမကြီးကို သိပ်သဘောကျတယ်။အထူးသဖြင့် မောင့်ခြေဖမိုးလေးနဲ့တွဲမြင်ရတာကို ပိုသဘောကျတယ်။ စောနရီ... {ကၽြန္ေတာ္ေလ...သည္အဓိပတိလမ္းမႀကီးကို သိပ္သေဘာက်တယ္။အထူးသျဖင့္ ေမာင့္ေျခဖမိုးေလးနဲ႔တဲြျမင္ရတာကို ပိုသေဘာက်တယ္။ ေစာနရီ...} Start-30...
