အဓိပတိလမ်းမထက်က မောင့်ခြေရာ{အဓိပတိလမ္းမထက္ကေမာင့္ေျခရာ}

{၄၇}U/Z

(စာရေးသူ၏ကြိုတင်အမှာစာ-

အပိုင်း၄၆ကိုကျော်ဖြတ်လာပြီး ၄၇ထိရောက်လာတဲ့ စာဖတ်သူတွေကို တောင်းဆိုကြည့်ချင်ပါတယ်။ တချို့က Se အနေအထားမို့ drop ချင်တာတွေ၊ ငိုရမှာစိုးလို့ drop မယ်ဆိုတာမျိုးတွေပေါ့။ကျွန်တော်ကတော့ မ drop စေချင်ဘူး။ ဒါက view တွေ vote ကိုတွေ မူတည်ပြီး ပြောတာမဟုတ်ဘူး။ ဒီအချိန်မှာ drop ရင်အရှိန်ပျက်သွားမှာစိုးတာကြောင့်ပါ။ ငိုရတဲ့ အပိုင်းတွေဖြစ်မှာ သေချာနေရင်တောင် လက်ရှိခံစားချက်အရှိန်နဲ့ ဒီဇာတ်ကောင်ပေါ်မျောရတာလောက် မိုက်တဲ့ feel မျိုးမရှိဘူး။ ကျွန်တော့်ကိုယုံပါ။ စာဖတ်သူတွေကို ဖွင့်ထုတ်ရမဲ့အပိုင်းတွေ၊စာဖတ်သူတွေ သိကိုသိသွားရမဲ့အကြောင်းတွေကို နောက်ဆက်တွဲအခန်းကိုဖတ်မှပဲသိမှာပါ၊ ၄၅ မှာ စောဟင်နရီရဲ့သေဆုံးမှုကို မောင့်အဖေကြောင့်လို့ထင်နေကြပေမဲ့၊လက်တွေ့မှာ မောင့်အမေဖြစ်နေတာမျိုး။

မဂ္ဂဒီပါနဲ့ လွန်းနောင်က Se လား။ He လား။
ကျွန်တော်ကြိုပြီး spoil မှာမဟုတ်ပါဘူး။သူတို့နှစ်ယောက်ကိုညားစေချင်တဲ့လူတွေကိုလည်းအ​ပြစ်မတင်ပါဘူး။ Se ဖြစ်သင့်တယ်လို့ပြောတဲ့လူတွေကိုလည်း အ​ပြစ်မတင်ဘူး။
Final result ( လုံးဝနောက်ဆုံးအပိုင်းကိုဆိုလိုပါတယ်)
အဲ့တာကိုသာ ယုံကြည်ပြီးစောင့်ကြည့်ပေးပါ။
ကြားထဲ Drop လိုက်ရင်တော့ ဇာတ်ကြောင်းကို သိမှာမဟုတ်တော့ဘူး။
မထင်ထားတာတွေဆက်တိုက်ဖြစ်မှာ။

အဲ့ဒီဖြစ်ရပ်တိုင်းမှာပါလာမဲ့ ဇာတ်ကောင်တွေရဲ့ ခံစားချက်တွေကို သိသွားစေချင်တယ်။ vote မပေးချင်လည်းနေ။ရမဲ့ vote အရေအတွက်ထက် ဒီfic ကြောင့်ရသွားမဲ့ခံစားချက်အရေအတွက်ကို ပိုမျှော်လင့်ပါတယ်။

Ending ထိကိုအကြမ်းချပြီးသားပါ။ စိတ်ကူးထဲမှာ အကြိမ်ကြိမ်ပုံဖော်ထားတဲ့ Endingက ကျွန်တော့်အနေနဲ့တော့ ကျေနပ်စရာသိပ်ကောင်းတယ်။
ကျွန်တော်တောင်ကျေနပ်ရင် စာဖတ်သူတွေလည်းကျေနပ်မှာလို့ယုံနေတယ် XD.
ဒီလိုကာလမှာ ဒီလို ပင်ပန်းစရာ ဇာတ်ဝင်ခန်းတွေကို ရေးနေရတာ ကျွန်တော်က ပိုပင်ပန်းပါတယ်။
ဒါပေမဲ့ အဲ့သည့်အရာတွေကို ဇာတ်ကောင်တွေနဲ့တူတူ အကုန်ဖြတ်ကျော်သွားဖို့ပဲရှိတယ်။