"Seneler sonra çıkıp geliyorsun ve oğluma uygun böbrek senden çıkıyor. Gerçekten amacın ne? Benim Seher'im bunu koşulsuz kapardı." Seher derin bir nefes aldı.
"Sen, Seher'ini kendi ellerinle parçaladın..." Kırmızı rujlu dudaklarını ıslattığında Yağı...
Selam! 17K'ya özel bölümle geldim. Umarım beğenirsiniz. Oylarınızı ve yorumlarınızı bekliyorum. Kendinize çok iyi bakın! İyi geceler!
***
Hayat haindir. En büyük ihaneti yapar insana. Adına sınav der ve geçirebildiği kadar geçirir. Bazıları sınavdan kalır; çok çabalaması ya da hiç çabalamamasının bir önemi yoktur. Önemli olan sonuçtur. Bazıları ise sınavdan geçer ya kolayca ya da zor olarak. Sınırda olan kesim ise arafta kalmaktır. Cenk arafta kalandı.
Hayatı boyunca bir şeyler elde etmek için çabalamıştı. Çabası tamamen boşa gitmese de hak etmediği onlarca şeyle karşılaşmıştı ve bunlar onun önüne her seferinde daha büyük bir kaya olmuştu. Ufacık bir sevgiyi dahi savaşarak almıştı, bu durum çok zoruna gidiyordu.
Herkes bir şeyler saklardı bu hayatta. Bazen bencilliğinden bazen ise vefakarlığından saklardı. Sırrım yok diyen insan yalan söylüyordur. Annesinin gözlerinde dahi görüyordu sırlar, babasında dahi görüyordu. Her sır kötülük demek değildi.
Seher onun kuzeni olabilirdi ama Cenk için Ceren'den hiçbir farkı yoktu. Dayısı hapse düşmeden önce ne zaman evlerine gelse onu da getirirdi. Tüm aile kaosundan uzak olurlardı. Üçü hep tek yumruk olmayı başarabilmişti. Araya giren zaman da yaşanan olaylar da bu bağı zedeleyememişti. Seher ona hiçbir zaman 'gözüm görmesin' dememişti.
Seher son sekiz senedir eski halinde değildi. Öfkeliydi, keskindi ve başına buyruktu ama Cenk onun içindeki yangını da görürdü kırgınlığı da. Onun tüm öfkesi kendineydi. Zamanında yaptığı aptallıklara, çocuğunu koruyamamasınaydı tüm derdi. Bu yüzden her şeyine katlanmıştı ailesi.
Ama bu ağır olmuştu. Ona silah doğrultması sineye çekebileceği bir şey değildi. Erdem olmasa vuracaktı. Elin oğlu kuzenini vurmasına engel olmuştu, olacak iş değil! O kimdi? Erdem Kıpçak kimdi ki Seher'i durduruyordu? Erdem Kıpçak kimdi ki Seher kuzeninin sözüne itimat etmeyip onun sözüne itimat ediyordu?!
Arabasıyla her zaman uğradığı çiçekçinin önünde durdu. Bir demek papatya alıp onun kapısına gitti. Dış kapıyı apartman sakinlerinden biri açtı.
"İyi akşamlar!" dedikten sonra merdivenleri üçer üçer çıkarak onun kapısının önüne geldi. Zile basıp bir adım geri çekildi. Kapı bir dakika içinde açıldı.
"Cenk?" Cenk gülümsedi. "Beklemiyordum."
"Şaşırtmayı severim," dedi Cenk. Ona çiçekleri uzattığında karşısındaki kadın kahkaha attı.
"Papatya'ya papatya demek... Mizah anlayışın süper. Gelsene içeri!" Cenk ayakkabılarını çıkarıp içeri girdi. "Aç mısın?" diye sordu Papatya. Mutfağa gidip vazolardan birine su doldurdu ve çiçeklerini içine yerleştirdi. Arkasına döndüğünde onu hemen arkasında buldu. Cenk, onu tezgahla arasına sıkıştırdı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
