Gök gürledi, atılamayan her çığlık için.
Şimşek çaktı, verilemeyen her tepki için.
Yağmur yağdı, akamayan her göz yaşı için.
Yağmur yağdı, dudaklardan dökülen her yalanı temizlemek için.
Sel bastı, insanın kirli nefsini temizlemek için.
Deprem oldu, insanı sarsmak için.
Toprak kaydı, hiçbir şeyin garantisi olmadığını hatırlatmak için.
Yangın çıktı, cehennemi hatırlatmak için.
Ama hiçbiri yetmedi.
Hiçbiri nefsin mil çekmiş gözlerini açmaya yetmedi.
Hiçbiri çığlıklara sağır olan kulakları açmadı.
Hiçbiri dudaklardan dökülen 'ah!' nidasına engel olamadı.
İnsan içindeki cehennemi dışarı saldı.
Kıyamet aslında Habil öldüğünde koptu.
Kıyamet aslında dünyanın, yaşamın ta kendisi.
YAZAR NOTU: MERHABA! Bu nereden çıktı şimdi diye sormayın, bilmiyorum, estiler bana :) Benimle misiniz? <3
Başlangıç: 25.09.2019, 21.25
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YÜREKSİZ ADAM -TAMAMLANDI-
Aktuelle Literatur"Seneler sonra çıkıp geliyorsun ve oğluma uygun böbrek senden çıkıyor. Gerçekten amacın ne? Benim Seher'im bunu koşulsuz kapardı." Seher derin bir nefes aldı. "Sen, Seher'ini kendi ellerinle parçaladın..." Kırmızı rujlu dudaklarını ıslattığında Yağı...
