TBP Series: Alvaro Brothers; "Jerome Alvaro"

"CHAPTER THIRTEEN- Captured"

+++++

Faye's POV.

Huminga ako ng malalim at nagsimulang mag-lakad ng mabilis ng makababa ako mula sa unit ko. Pakiramdam ko ay isa akong bilanggong nakatakas sa kulungan. Nasu-suffocate na ako sa kahigpitan ng security team ni Jerome. Alam kong may hindi siya sinasabi sa akin dahil maski siya mismo ay bantay sarado sa akin. Nag-aalala na ako dahil hindi ko alam kung ano ba ang ipinangangamba nila at kailangan pang higpitan ang seguridad namin. Nasasaktan din ako dahil naglilihim siya sa akin. Sinubukan ko na siyang tanungin ng ilang beses pero sabi niya ay wala naman daw problema. Napapansin ko din na balisa siya this past few days.

I really need to go out and breath a fresh air. I need to clear my mind from the things that bothers me. Kailangan kong mag-unwind pero hindi ko iyon magagawa hanggat nandoon ako sa bahay. I need to go out. Kaya naman sinamantala ko na ang pag-kakataong umalis ng lumuwag ang pag-babantay ng security team ni Jerome sa kin. I had a valid reason kung bakit ako lalabas; Magkikita kami ni Macy. Pero mas pinili ko na ang tumakas kesa sabihin sa kanila na gusto kong lumabas. Siguradong sasamahan nila ako sa oras na sabihin ko ang dahilan ko.

In less than an hour ay nakarating na ako sa usapan naming lugar ni Macy. Nauna pa akong dumating doon. While I was sitting and waiting for Macy, napansin kong may dalawang lalaking kanina pa sumusunod sa akin. I don't know if its just me pero simula ng dumating ako sa mall ay napansin ko na silang sumusunod. Ipinag-kibit balikat ko na lamang iyon dahil baka nag-kataon lang na pareho kaming sa area na iyon talaga papunta. Sa wakas ay dumating din si Macy. I really wanted to see her. Isa pa,marami din kaming na-miss na usapan.

'Faye! My gosh! I've miss you so much!' excited na sabi niya.

I roll my eyes habang nakayakap siya sa kin na para bang mapipiga na ako. 'Really huh? Eh halos ayaw mo na nga atang umuwi from travelling around who know's where.' reklamo ko sa kanya.

'Sermon agad? Di ba pwedeng 'I miss you too' muna ang sagot mo sa akin?' nagbibirong saad niya.

This is what I miss about Macy; her sense of humor andher humorous words that could always lighten up the mood.

'You don't know how hell my world is habang wala ka.' seryoso kong sagot. Hindi ko talaga maiw asang mapagbuntunan siya ng frustration ko. Lalo't wala siya at the times I mostly needed her. But I can't blame her though. She's my friend,yes, but that didn't gave me the authority to dictate her what to do. May sarili din siyang buhay.

'Seems like you're having hard time this past few days while I wasgone,huh? Why? Si Jerome ba?' bigla namang nag-bago ang mood nya, sumeryoso siya at umupo agad sa tabi ko.

I sigh. Ngayon hindi ko naman alam kung sasabihin ko ba sa kanya ang totoo o hindi. Alam kong walang inuurungan si Macy, at kahit pa lalaki si Jerome,I doubt na palalampasin niya ito. The Mariellie Crisanta dela Vega I know never accepts defeat, laban kung laban lagi. As long as she know she's on the right side, she would never give up.

'Ano na? Buntong-hininga lang ang isasagot mo sa kin?' tanong niya ng hindi pa rin ako mag-salita.

'Hindi naman ganoon kalaki ang problema.' I lied. Batid ko na hindi na lang simpleng problema ang kinakaharap ko ngayon. Matatawag pa bang simple kung alam kong naglilihim na sa akin si Jerome? I don't think so.

'I know it when you are lying.' pinaka-titigan pa ako ni Macy. Of course, she knew me better than anyone else. Sa tagal na naming mag-kaibigan, kabisado na namin ang isa't-isa.

'I am not, Macy. Stress lang siguro ako kaya I exagerrated things and over-react.'

She rolled her eyes at me. 'You expect me to believe you with that excuse? Cut the crap Faye and tell me what is really going on.' matatag niyang sabi.