TBP Series: Alvaro Brothers; "Jerome Alvaro"

"CHAPTER FIFTEEN- The Rescue"

+++++

Jerome's POV.

Hindi ako mapakali habang papalapit kami sa destinasyon namin. Kinakabahan ako at pakiramdam ko ay may maling nangyayari. Kahit anong gawin kong pag-kalma sa sarili ko, hindi pa rin ako mapalagay.

'Okay ka lang kuya?' Daniel asked me. Siya ang nagmamaneho ng kotse habang nasa passenger seat ako at nasa likod naman si Cielo.

Umiling ako. 'Kinakabahan ako bro. Pakiramdam ko may masamang mangyayari.'

'Normal lang namang kabahan ka. We still don't know kung anong aabutan natin dun. Lets just hope and pray that ate Lian is fine.' Saad ni Cielo.

'No. I feel a different kind of nervousness. Iba talaga ang kutob ko.'

'Calm your self dude, malapit na tayo.'

We continue to travel in silence. Wala ng nag-salita sa amin.

Alam kong maging sila ay nag-aalala rin para kay Faye. She's like a real sister to both of them. Mga bata pa lang kami, gustong-gusto na ni Faye na alagaan ang dalawa kong kapatid pag pumupunta siya sa bahay. Minsan nga ay mas maraming orsa siyang ginugugol sa pakikipag-laro sa kanila kesa sa akin.

Few minutes passed at nakarating din kami sa isang rest house na sinabi ni Brienna sa note niya. Nakita kong pumu-pwesto na ang mga kasama naming pulis sa dapat nilang pwestuhan. We parked a few miles away from the rest house para hindi nila malaman ang pagdating namin, tapos ay maglalakad na lang kami.

I immediately got out from the car. I can't wait to see Faye.

Naglalakad na ako papaunta sa rest house ng may humawak sa braso ko. Nalingunan ko si Daniel na kasunod si Cielo at si Gab Fontalejo, our private lawyer and a good friend of the three of us.

'This was so risky bro. Hayaan na lang kaya natin ang mga pulis?' Nagaalalang gagad ni Daniel. Kanina pa nila ako pinipigilan sa planong sinudggest ko sa kanilang lahat. But no, walang makakapigil sa akin. Buhay at kaligtasan na ni Faye ang nakataya dito. And I want to be personally involve in saving her.

'I know Iel. Pero hindi ako papayag na uupo lang ako dito at maghihintay ng resulta sa gagawin nila. I have to do something.'

(A.N. please pronounce Daniel's name as Dane-yiel. At ang nickname niya po ay Iel, as in Yiel.)

'Kuya, dad wants to talk to you.' Singit ni Cielo na inaabot sa akin ang kanyang phone.

Kinuha ko iyon at sinagot.

'Dad.'

'Son...' bungad niya.

I know he wanted to say something. Alam ko na gusto niya akong pigilan. But he won't. He knows too well na ayaw na ayaw ko na pinakikialaman ang desisyon ko. At alam din niya na hindi ako papipigil kahit pa pigilan niya pa ako.

'Dad I need to go there and rescue Faye. We're running out of time...' sabi ko na dahil di pa din siya nagsasalita.

'Okay.' Aniya at bumuntong-hininga pa. 'Just take care son.' Dugtong niya bago putulin ang linya.

I sigh. Parang gusto ko ng umiyak kahit lalaki pa ako at sa mga sitwasyong ito ay di dapat ako nagiging emosyonal. I held the urge to burst out in tears at ibinalik ang phone kay Cielo.

We all started walking towards the rest house.

Pagpasok sa bakuran ay nag-hiwa-hiwalay na kami at pumunta sa mga pwesto namin.

I was at the balcony ng may marinig akong sumigaw.

'Nooo!!!'

Naging alerto ako. I know that voice very well. Hindi ako maaaring magkamali, that's Faye.