21. Bar

808 69 27
                                    

Keyifli okumalar♡

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Keyifli okumalar♡

Her günün ardından gece oluyor ve bir gün daha bitmiş oluyordu. Güneşin kendini gösterdiği ilk ışıkları ile yeni bir güne yeni bir sayfaya geçiş yapıyorduk. Bu gecenin ardından da bir güneş doğacak ve ben yeni bir güne başlayacaktım. 

"Sen... " Dediğimde bugün hiç görmek istemediğim kişiyi görmüştüm. 

Hakan, üç senemi harcayan adam. Beni en yakın arkadaşım dediğim insanla aldatan. Ve şimdi içimde nefret kırıntılarının bile olmadığı öylesine bir adam. 

"Evet ben. Terk edip başka bir ülkeye giden, nişanını attığın adam." 

Yüzüme baka baka sanki hiçbir şey olmamış beni hiç aldatmamış gibi konuşması sinirime dokunmuştu. Kollarımda olan ellerine bakıp tiksinerek kendimi geri çekerek sinirle elimi kaldırıp bağırdım.

"Sakın bana bir daha o pis ellerinle dokunmaya kalkma. Düştüğümü mü görüyorsun bırak düşeyim. Yer senden daha temizdir." Dedim.

Sanki beni daha çok sinirlendirmek istiyormuş gibi elini kaldırıp koluma sürttüğünde elini tutup ittim ve "Sen salak mısın ya sana diyorum ki dokunma, dokunma! Bana bu saatten sonra dokunma, bakma anladın mı?"

Yüzünde ki pişkin gülümsemesi ile yüzüme bakıp "Hadi ama Arya fazla abartıyorsun. Arkadaşının nasıl biri olduğunu bilmeyen sensin. Bizi aynı ortamda bulunduran sensin. Bana kendine dokundurmayan sensin. Ne yapmamı bekliyordun ki?" 

"Sen... Sen ne kadar utanmaz bir adammışsın. Diyorsun ya arkadaşının nasıl biri olduğunu bilmeyen sensin diye ben eskiden sevdiğim adamında nasıl biri olduğunu bilmiyormuşum. İkinizden de sadece tiksiniyorum."

"Sen benden tiksinemezsin Arya. Bana deli gibi aşıksın bu yüzden seni affediyorum." Diyerek cebinden giderken attığım eski yüzüğümü çıkarmış bana uzatıyordu.

"Ve şimdi bunu geri takıyor en kısa zamanda da düğünümüzü yapıyoruz." Dediğinde hayatımda hiç gülmediğim kadar güldüm.

Gözlerimden yaş gelene kadar güldüm. Kendimi az da olsa durdurabildiğimde 

"Şaka mısın sen ya! Ne diyorsun. Oldu hiçbir şey olmamış gibi yüzüğü geri takacağım ve evleneceğiz, öyle mi?" Dedim. 

Benim gülen yüzüme bakıp bu sefer onun yüzü sinirden kaskatı kesilmişti.

"Bana bak Arya senin yüzünden ailemle tartıştım. Şirkete giremiyorum bile, abinler sürekli işlerimin önüne engel koyuyor, iş yapamıyorum. Hemen bu yüzüğü takıyorsun yoksa olacaklardan ben sorumlu olmam."

"Asıl sen bu tavrınla beraber kendine beni daha çok düşman ediyorsun. Beni karşına almak mı istiyorsun,al. Ama abimler kadar insaflı olmam. Senin sadece işine engel koymam, iş dünyasından adını da silerim Hakan. Şimdi saçma sapan cümlelerini de al ve git." Dedim sinirle.

Dolunayın Sihri {Düzenlenecek}Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin