Dolunayın Sihri {Düzenlenecek}

7. Kimsin Sen

Keyifli Okumalar 📖

Sevginin ne zaman geleceği ne zaman seni bulacağı belli değildi. Oysaki ben üç hafta öncesine kadar başka bir insana aşık olduğumu, sevdiğimi zannederken büyük bir yıkıma uğramıştım. Şimdi ise bana kendimi özel hissetiren bakışların sahibine çekildiğimi hissediyorum. Bu kadar çabuk nasıl bu hisse kapıldığımı bilmiyorum.

Sadece, güzel hissettiriyor işte...

Arkamda onun varlığının bilinci ile ormandan çıktığım da etrafta iki yana ayrılmış Derin ve Selen'in adımı seslenerek beni aradıklarını gördüm.
Daha fazla onları telaşlandırmak istemediğim için "Burdayım kızlar." Diye seslendim.

Benim bağırmam ile kızlar benim olduğum tarafa baktılar.

"Nerdesin kızım sen! Seni arıyoruz sabahtan beri."

Sitemkar bir sesle ve abartarak Selen de uzaktan bağırmıştı. Neden uzaktan birbirimize bağırıyorduk bilmiyorum ama bu durum komiğime gitmişti. Bu yüzden gülerek onlara bakarak yürümeye devam ettim.

Benim yürümem ile onlarda eve doğru yürümeye başladılar. Adımlarımı biraz daha hızlandırdıp onlara yetişmeye çalıştım. Onlara yaklaştığım sıra da yerden bir avuç kar alıp top haline getirdim. Hala beni fark etmemişlerdi, bu iyiydi. Bir tane daha kar topu yaptım. Kar toplarım ve ben hazır olunca merdivene yaklaşan kızlar ile arkalarına geçip elimde ki topları birer birer sırtlarına attım. Sırtlarına gelen kar ile ikisi aynı anda bana döndüler. Kaşları çatık yüzlerinde sinirli surat ifadeleri 'şimdi sonun geldi' dediklerini anlayabilirdi herkes.

Kızlar tamamen bana döndüklerinde işte şimdi bittin Arya dedim kendi kendime. Bana doğru yürüdüklerini görünce ufak ufak geri gitmeye başladım. Ama onlar iki kişi olunca saldırmaları kısa sürmüştü.

Kızlarla hiç olmadığım kadar mutluydum. Ama onların gitmeleri gerekiyordu. Her şeyi öğrendikten sonra onları yanıma tekrar çağıracaktım. Şimdi mutluluğumuzu bölmek zorundaydım. Kasabaya gidip kızları ormanda tek bırakan adamı bulmak istiyordum.

Kızlarla gülerek eve geçtik.

"Ya Arya sen duş almadın mı yine köpek gibi kokmuşsun. Biz yokken ne yaptın da bir kokuyorsun bir kokmuyorsun."

Deanın kokusu beni hiç rahatsız etmese bile kızları koku rahatsız ediyordu. Nasıl köpek gibi koktuğunu da anlamıyorum. Oysaki bana eşsiz ferah bir koku gibi geliyordu.

"Ya dışarda yavru köpek buldum ama annesi gelince bıraktım. O yüzden ormandaydım. Bu yüzden kokmuş olmalıyım. Neyse ben gidip hemen duş alıp gelirim. Siz takılın." Deyip daha fazla oyalanmadan odama geçtim.

Deanın dün söyledikleri yüzünden burada olmasa bile banyo da giyinip çıktım. Aşağı inerken bir yandan kızlara seslendim

"Hadi yeterince oyalandık daha fazla geç olmadan çıkalım."

Konuşmam ile kızlar yanıma geldiler çıkardığımız botları tekrar giyip evden çıktık. Arabaya geçip kasabaya sürmeye başladım.

"Kızlar adamı görseniz tanırsınız değil mi? Yoksa boşa çaba harcarız."

"Biliyorsun ki ben herkesi dikkatli incelerim ve gördüğümü asla unutmam." Demişti Derin.

"Nasıl unuturum canım. Tamam o zaman nerde bindiniz taksiye hava alanında mı yoksa kasaba girişinden mi?"

"Biz ilk hava alanın oradan bindik. Ama adam burayı tarif ettiğimiz zaman kasabadan sonra başka taksi ile gitmemiz gerektiği söyledi. Herhalde başkasının bölgesine girmiyorlar. Bunu umursamadık. Daha sonra bizi kasabanın girişinde bıraktı. Orada küçük taksi durağı vardı. Bizde ordan birine bindik."