6.Bölüm: ❝Doğruluk mu, cesaretlik mi?❞

6K 408 384
                                    

Bölüme başlamadan, sol alt köşedeki yıldızı parlatmayı unutmayalım. 

Başlama saatinizi bu satıra bırakbilirsiniz.

Keyifli okumalar.

***

***

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

6.BÖLÜM: DOĞRULUK MU, CESARETLİK Mİ?

Merakla hepimiz Bulut'u dinlemeye başladık. Telefonu göstererek, şunları söyledi.

"Şarjım bitiyor!" Ulaş, Bulut'un kafasına vurdu.

"Sen nasıl bir insansın?" Ulaş'ın Bulut'a sorusu ile, Bulut üzgün bir bakış attı.

"Mükemmel bir insanımda, şarjı olmayan mükemmel bir insanım." Bulut hariç, derslerimize odaklandık. 

"O hoca kazık sorar." Ahenk'in sesi ile, başımı kaldırdım. Ulaş hariç diğerlerimiz Ahenk'e bakıyorduk.

"Sıfırcı." Bulut'un dediği şey ile moralim biraz daha bozuldu. Ben bu okula, başarılı olmak için geldim. Aklıma gelen fikir ile, telefonumu çıkardım.

"Neşe'nin numarası var mı sizde?" Bulut, yaslandığı yerden ayrıldı.

"Bende var, ne yapacaksın?" 

"Okulun zeki kızından, yardım isteyeceğim." Bulut saçlarını düzeltmeye başladı. O esnada da bana numarayı verdi. 

Neşe, telefonu ikinci çalışta açmıştı. Konuyu anlattıktan sonra, konumu da atıp telefonu masaya koydum.

"Birazdan gelir." 

"Geliş töreni falan hazırlasaydık, kız şimdi geldiğine pişman olmasın." Bulut'un saçma önerisi ile gözlerimi devirdim. 

"Mutfak nerede?" Bora'nın sorusu ile ayağa kalktım.

"Göstereyim, ben." Mutfağa girdiğimizde, Bora'ya döndüm.

"Su." Tek kelimelik isteği üzerine, dolaptan bardak çıkardım. Bardağın ağzına kadar su koyup, Bora'ya döndüm. O da tam dibimdeydi, bir anda karşıma çıkınca ister istemez sıçradım.

"Böyle bir anda çıkılır mı?" Bardağı uzattım, almak yerine bir kaç adım geri gitti.

"Vazgeçtim, sen iç." Deyip, mutfaktan çıktı. Arkasından şaşkınca baktım. Bu bana bilerek, gıcıklığına, pisliğine yapıyor.

Sırf beni sinir etmek için.

Suyu tek yudumda içtim. Tezgaha bardağı sertçe koydum. Sonrasında içeriye girdim. Bora keyifle sırıtıyordu.

Sandalyemi arkaya çekip, oturdum. Sessizce Neşe'nin gelmesini bekledik. Kapının zilini duyduğumda, Bulut ayağa kalktı.

"Ben açarım." Saçlarımı ve kıyafetlerini düzeltip, koşar adımlar ile kapının oraya gitti. 

TUTKULU DANS | TAMAMLANDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin