[The last Apprentice]

پارت چهاردهم(رازِ محافظ!)

کیونگسو درست حدس زده بود،کای کنار دروازه ی بزرگ باغ پشتی ایستاده بود و داشت با شیومین حرف می زد.

پسر جای دفترچه ی محافظ رو توی جیب پشتیش چک کرد و خودشو به دو موجود سیاه جلوی باغ رسوند.

((سلام~))

کای با لحن نسبتا آهنگینی گفت و اخمای کیونگسو توی صورتش جمع شدن:

((قرار بود دیگه اینجا پیدات نشه.

همین چند ساعت پیش قرار گذاشتیم که دیگه همو نبینیم..اگه محافظ بفهمه اومدی اینجا خودش میندازتت توی..))

((اون گوداله که برام کندی،میدونم))

کای لبخندی زد و شیومین با تعجب بهش نگاه کرد و بعد به کمربند و چاقو هاش خیره شد و با هیجان پیش خودش خندید.

کای که که شیومین و گوشای نرم و کوچیکش به نظرش بامزه می اومدن به آرومی دستی به گوشای اون کشید:((وای اینا واقعا نرمن..))

کیونگسو با عصبانیت جلوی صورت کای بشکن زد:

((قرار نبود همو ببینیم..هی..به من گوش می کنی؟))

کای هنوز لبخند زده بود،بالاخره انگشتاشو از بین پرزای نرم گوشای شیومین بیرون کشید و گفت:

((آره راستش کیونگسو‌،یادمه.

ولی من نیومدم که تو رو ببینم))

کیونگسو مردد گفت:((پس برای چی اومدی؟))

بالاخره برای چیزی که می خواست اومده بود؟

چیزی که از همون روز اول برای اون به کیونگسو نزدیک شده بود؟

کیونگسو فکر کرد.

کای کمی مکث کرد و سرشو سمت درختا چرخوند و آروم گفت:((میتونین بیاین بیرون))

کیونگسو با تردید و شیومین با هیجان به مردی نگاه کردن که از بین درختا بیرون اومد و پسر دیگه ای روی کولش نشسته بود.

((جونمیون؟))

کیونگسو با تعجب گفت و شیومین سر جاش خشکش زد:((کیم سوهو‌.‌.سوهو هیونگ!))

توی یه چشم به هم زدن شیومین سمت دو نفر دویید که داشتن سمت باغ می اومدن ولی با مانع طلایی رنگی که تا چند ثانیه ی پیش نامرئی بود برخورد کرد و روی زمین افتاد.

مانع دور تا دور باغو پوشونده بود.

شیومین نمی تونست از باغ محافظ بیرون بره چون یه قرارداد بسته بود که آزادیشو ازش می گرفت.

کای و کیونگسو با تعجب به بوگارت کوچیک نگاه کردن که دوباره سعی کرد از حصار نامرئی رد بشه و بهش مشت می زد.

سوهو از کمی اون طرف تر داد زد:

((شیومین تو نمی تونی از اونجا بیای بیرون))