فى منزل عائلة رئيس تجلس نيره بغرفتها وهى تفكر فى الشخص المدعو قسور الرفاعى لتتذكر
فلاش باك
فى مطعم قريب من شركة الحريرى تجلس مع سراج
لتسأله للمره المليون تقريبا : يعنى بابا مش جاى
ليتنهد سراج: لا مش جاى قسور بس الى جاى بدر بيه مش جاى اسكتى بقى عشان جاى هناك اهو ارجوكى متكلميش كتير
لتنظر الى سراج بغضب: تقصد ان انا رغايه يا سراج وانا خلاص الى عتبرتنا ...
ليقطع كلامها صوت احد : دكتور سراج اهلا احب مكنش قطعت كلامك مع
تنظر الى صاحب الصوت انه وسيم ولا يبدوا ابدا انه بالاربعين من عمره
ليرد سراج: ولا ولا حاجه دى نيره
ليوجه قسور يده لها يسلم عليها ويشعر بالبروده يدها ورعشه خفيفه بها
يجلسوا على الطاوله مره اخره وحيث يجلس سراج بجانب نيره ولكن المشكله فى الذى امامه الذى لا تعرف انه حقا ينظر لها او تتوهم هذا ولكن لا تسطيع انها ترفع نظرها له
ليبدوا بطلب الطعام وتناوله مع احاديث تخص العمل لتشعر بلملل لتحاول استجماع شجاعتها وتسأل عن اى شى يخص عائلتها لتحمم بصوتها لينظر لها سراج وقسور لتنظر الى عين قسور لتشعر ان شاجاعتها تبخرت مره اجرى
لتنظر الى سراج الى ينظر لها بمعنى ماذا تردى
لتقول بصوت اشبه بالهمس : انا شبعت هروح ladies' room
لتقوم و كانها تهرب من وحش ما لتذهب لتقف امام المراءه لتقول بصوت عالى : لالالالا مينفعش اتوتر لازم اسال على عيلتى انا جايه هنا عشان ولدى ولازم اعرف عنه كل حاجه النهارده لتاخذ نفس عميق وتكمل
: انا نيره مسؤوله العلاقات العامه مينفعش اتوتر
لتخرج مره بكل ثقه ولكن تصدم بالنادل الذى كان يحمل بعض الكاسات wine ليلتف كل من فى المطعم اليها بينما النادل يعتذر لها
لتبتسم له :عادى ولا يهمك الفستان اسود
لتذهب مره الى الحمام ووتحاول تنشيف الفستان ببعض المحارم وتحمد ربها على اختيارها لفستان اسود لهذا اليوم ولتنظر الى المراء ولى فستانها الذى لا يبدوا عليه الاتساخ لتقول : انتى هتبقى فستانى المفضل
لتذهب مره اخرى الى الطاوله لينظر لها سراج مخفف لحده الوقف الى حصل لتو : ريحتك بقت كحول خالص
لتبتسم نيره وتقول بتهور دون تفكير : مش جديده ليا مره جربت كحول وحشيش وانا فى الكليه ومحدش عرف لحد دلوقتى هههههههه
لتنظر قسور باهمال
و سراج لها بعنى ماذا تقولى الان : ولكن ليقول المهم انها كانت تجربه وعدت
لتقول نيره : سورى ساعات كده مش بعرف اقول ايه ومن التوتر وكده
لمسك سراج يدها امام انظار قسور اللامبالاة وينظر لقول له سراج : ايه اخبار بدر بيه وكنت افضل جدا ان اشوفوا النهارده
لتنظر نيره وباتساع اعينها الى قسور وهى تنظر اجابته
لينظر سراج لها ويظغط على يدها لتشعر برد فعلها
وتحاول ان تجعل نظراتها طبيعه
قسور وهو ينظر لها بعنى اهى مجنونه : هو تمام بس هو حس بشويه تعب النهارده معرفش يجى
لتقف نيره فجاه ومازال سراج ممسك يدها لتقول بلهفه
: هو كويس يلا نروح ليه هو تعبان اوى
لينظر لها قسور باستغراب من رد فعلها
ويشد سراج على يدها ليجلسها مره اخرى
سراج: سورى بس نيره ساعات بكون emotional
قسور : مش تعب تعب يعنى هو بس حب يستريح فى البيت
لتحاول نيره التكلم مره اخرى ولكن يقطاعها سراج ويقول : نطلب حلو
ليرد قسور وهو يقف : مره تانيه وليسلم على سراج وعلى نيره الذى مازلت يدها بارده
ليقول : انشاءالله نتقابل مره تانيه
لتقول بلهفه : امتى
ليرد قسور محاوله تلافى هذا الموقف : ممكن المره الجايه مع سراج
ليرد سراج : اكيد انشاء الله
ليذهب ويسمع صوتها خلفه وهى تقول له مع السلامه بصوت عالى ولكنه يتجاهلها
لتجلس بجوار سراج مره اخرى لتنظر الى سراج : سورى يا سراج انا حاسه انى كنت سخيفه شويه
سراج: شويه
تتنهد نيرا : جداا بس انت هتاخدنى معاك المره الجايه صح
ليرد : هاخدك بس عشان شايف فيكى انسانه كويسه
باك
لتتنهد مره اخرى وتقول : انا عاوزه اوصلوا قبل ماما ترجع من البلد لو عرفت انا ناويه عليه اكيد ....
للتذكر طريقه معامله امها لها وكيف كانت قاسيه القلب حتى تحرم اب من ابنته
______________________________________
فى الصباح التالى فى منزل الحريري
هم يتناولوا الافطار معا
ليقول محمود: بقالنا كتير متجمعناش مع بعض
ميرنا : سراج هو انت بتفضى الاوضه الى جمب اوضه مدام داليا ليه
سراج : اصل عينت assistance ليا
ليكمل هو ينظر لوالده : كنت قول لحضرتك بعد الفطار
ان assistance هتبقى مقيمه معايا
محمود بعدم اقتناع : واهلها دى بنى ادميه مينفعش تستعبدها و مالها السيكرتيره ولو شغلك كتير اوى بيع المستشفى
سراج: المستشفى دى حلمى الى تعبت ان احققوا ومش بالساهل ابيعوا واذا كان على اهالها فهيش بس جدتها وكمان تعبانه وهى فى المستشفى دلوقتى
وبعدين انا بدير شغلى بالطريقه الى بشوفها مناسبه معيا
محمود : الى تشوفوا
ليقف ويقول : انا شبعت الحمد لله
ميرنا : كمل اكلك يا محمود سراج مش قاصدوا
محمود وهو ينظر لسراج : خلص وتعالى عاوزك فى المكتب
ليقف ويذهب مع والده
لتنظر ميرنا الى ليال وتقول : انتى يابت انتى مش بتحسى ومحولتيش تكلمى مع ابوكى ليه وانتى عارفه انه مش بيحب يزعلك
ليال وهى تاكل : الكلام دا لو احمد اما سراج وبابا صاحب وبيعرفوا يتفهموا مع بعض
ميرنا :احمد سيب التلفون بعد اذنك ثانيه وحاول تدخل عليهم عشان شكل محمود مش كويس من امبارح
احمد: وانا مالى ادخلى انتى لو خايفه اوى وبعدين سراج وبابا بيعرفوا يتفهموا دا الى خايف ادخل اعقد الموضوع
ميرنا بعضب وهى يقف وتقول بصوت عالى : مدام داليا ممكن تشيلى الاكل
ليال: لسه باكل
ميرنا بغصب وهى تترك احمد وليال : انتى على طول بتاكلى
لتكمل بجديه : روحى المستشفى واعملى تحاليل عشان اكلك الكتير مش طبيعي
وتذهب وتتركهم
لينظر احمد لميرنا وهى تخرج : بتتعب جامد اوى معنا
طموحه اووى
ليال والاكل فى فمها: ساعات بتصعب عليا مش عارفه تكون ماما ولاخت تحسها محشوره فى النص
احمد بتقزز من صوتها وهى تاكل وتتكلم فى انا واحد
: هى المحشوره ولا الاكل الى فى بوقك المحشور
ليال: باكل مكولش ولا عاوزنى اروح بيت جوزى ضعيفه هزيله ويقولى اهالها مكنوش بياكلوها
احمد: لا كولى براحتك عشان انا محتاك كده فى كام صوره انا ومراتى
ليال: مراتى وحماده كبر وبقى ويقول مراتى
احمد: بلاش حماده دى تقيله على قلبى
ليال : بكره معاك طول اليوم
احمد : انهارده لا ليه
ليال: لا انهارده مع رنيم ناويه اساعدها move on
احمد: ليه ارتباطت وفركشت
ليال: مش ارتباط هو حاجه على خفيف كده
احمد: ايه الى على خفيف
ليال: الى من بعيد لبعيد
احمد: خلاص بكره عما تخلصوا الخفيف البعيد
ليال: رايح فين
احمد: هشترى شويه حاجات انا وصفا
لتومى له ليال وهى تاكل و يتركها بمفردها
ليخرج ليجد ميرنا تذهب وتاتى حول باب المكتب
لينظر لها احمد: لا كده كتير يا ميرنا انتى موتره نفسك على الفاضى وايه فايده وانتى بتلفى حولين الباب كده
ميرنا: ممكن تسبنى عشان محدش حاسس بيا
ليخرج احمد لانه علم ان الجدال معها لن يجدى الان
لتجد رنيم تاتى لها وتسلم عليها : انتى وقفه كده ليه
ميرنا: ابدا روحى انتى ليال بتفطر
لتذهب الى ليال
فى داخل الغرفه
سراج: متقلقش يا بابا كل الموضوع ان مش هقدر اسيب المستشفى ولا الشركه وعاوز حد مشترك معيا والسيكرتيره ناوى تسيب الشغل وكمان هى بنت كويسه واكيد انا مش هجيب حد واستعبدوا
محمود: شوف الى انت عاوزه بس فى موضوع تاني
ايه علاقتك بنيره
سراج: ولا حاجه
محمود: ابعد عنها لانى مستحيل اوافق على بت سميره
سراج: لا بابا انت دماغك راحت بعيد اووى اكيد مش بفكر كده وبعدين ماحضرتك وفقت على جواز احمد وليال وعائله رئيس
محمود: وافقت على ولاد ماجد وفى فرق كبير بنهم
سراج: اطمن حضرتك انا ونيره صاحب ومستحيل افكر فيها بالطريقه دى
محمود: لو عاوز اصدقك اتجوز
سراج : بابا مش كل حوار بينا ينتهى كده انا هتجوز لما القى الانسانه الى احبها
محمود: امتى
سراج: قريب انشاء الله
محمود: بجد انت اول مره تقولى قريب انت لقيتها
سراج: انشاءالله
محمود: رجعنا تانى لرد القديم
سراج: انا اسف جدا بس انا عندى شغل
محمود: روح انت
ليفتح ليجد ميرنا: ايه الى حصل انتوا كويسين
قبل ان يجب سمعت صوت محمود
محمود : حبيبى تعالى عاوزك
لتنظر الى سراج وتقول بصوت خافت: نكلم فى اقرب وقت لقسما بالله اقول لشله كلها على موضوع مريم
سراج: هقولك كل حاجه بس انا متاخر على الشغل
لتومى له لتدخل الى الدا خل وتغلق الباب الغرفه
لتجلس على الكرسي المكتب امام الكرسي محمود
ميرنا: فى ايه انت كويس
محمود ويمسك يدها: سميره كانت قريبه جدا من ملك الله يرحمها قبل ماتنتحر وسميره عمرها ماكانت شخصيه كويسه
ميرنا وتشد على يده : تقصد انها سبب فى موتها
محمود: لا مظنش بس هى وحده مش كويسه وخايف ليكون سراج مشدود لبنتها واكيد بنتها تربيه سميره يعنى هتكون ايه
ميرنا: لا مستحيل سراج ونيره اومال مريم دى تكون ايه
محمود: مريم مريم مين
ميرنا: يووووه يا محمود دا سر
محمود: احكى مش هقول لحد يلا بقى سراج بيحب
ميرنا: هقولك بس اوعى تعمل نفسك قداموا انك عارف
بص هو بيحب وبس مش عارف يميز ان دا حب
محمود: هى مريم دى الى هتكون المساعده بتاعتوا خريجه تجاره انجلش
ميرنا: اهاا وزى القمر خالص يا محمود وكيوت اووى وهاديه زى سراج بالظبط
محمود بفجر : مرات ابنى ابقى خلى مدام داليا تهتم باوضتها لحد متتنقل لفوق
ميرنا: مرات ابنى من دلوقتى كده سراج هيعرف ان قولت ليك كل حاجه
محمود: خلاص مريم
لينظر لها بابتسامه ويغمز لها : مرات ابنى
لتضحك ميرنا له وعلى سعاده محمود عند علوم ان ابنه الكبير اصبح معجب بفتاه
_______________________________________
ليال: تعالى كلى معيا
رنيم: لا انا فطرت قبل منزل
ليال:كلى تانى
رنيم: مش كل الناس زيك تاكل ومش يبان عليها
ليقطع حديثهم وصول عده رسايل الى هاتف ليال
لتمسك هاتفها
رنيم بفضول : مين
ليال وتبحث فى هاتفها: رقم غريب
ولكن تكمل : لا دا مصعب
رنيم: بيقول ايه
ليال: تقريبا باعت عشان اختار ديكور للجناح
رنيم وهى تنظر الى هاتف : ايه جو الرعب دا وانت هتعيش فى الجحيم
ليال يسخريه : شكلها كده خدى انتى اختار احسن واحده شيفها
رنيم بساعده: بجد
لتنظر الى الهاتف: دى احلى واحده
بس لو لون الحيطه اوف وايت مثلا بدل الرمادي
ليال: لتبعث له على صوره وتكتب جيده
رنيم: قولى ليه يغير الألوان
ليال: هو انا هعيش العمر كله هناك
لتكمل : ماتجى نخرج
رنيم: اطلعى انت غيرى وانا هستناكى
ليال: لا ما انا كده لبسه
رنيم: يع
ليال: يع انا لبسي يع انا غلطانه ان عاوزه اخرجك قبل ماتجوز واتسغل بالعيال وابو العيال
رنيم بحب لصديقتها: انا عارفه انتى عاوزه تخرجينى عشان move on
ليال: move on دا لو كانت برادبيت اما كريم الكاتب يتمسح بأستيكه
________________________________________
فى شركه الحريرى
تدخل نيره تسال فى مكتب السيكرتيره
على وجود سراج بالداخل
لتدخل مريم لسراج لتقول : نيره الرفاعى برا
سراج دون ان ينظر لها : تمام دخليها
لتشعر مريم ببعض الغضب ولكن لتتغاضى عنه
لتسمح لها بالدخول وعند دخولها يلتفت سراج لنيره ويقول : فى حاجه حصلت يانيره
لينظر الى مريم ويسمح لها بالخروج
وعند خروج مريم تغلق الباب وتقف بعض لحظات لتفكر كيف لها ان تقع فى حب شخص من اول نظره ومع ذلك شخص غير مقدر لها لتفيق على صوت ضحكه سراج بالداخل لتذهب الى عملها مع صافى فهى يجب ان تتعود على العمل قبل مغادرة صافى
لتجلس مره اخرى
فى الداخل
سراج بضحك : يعنى انتى عاوزه تقابليه كل يوم
نيره: سراج من غير ضحك هنشوف بابا امتى
سراج: خلاص من غير ضحك بس ايه رايك لو تدخلى البيت كمان وتتعرفى على العيله كلها
نيره بلهفه: ازاى
سراج : عيد ميلاد ملك بنت قسور الشهر الجاى يعنى بعد الفرح بس مش عارف يوم ايه بالظبط بس اكيد هبلغك
نيره بحزن : ممكن لما يعرفنى يعرف ان كويسه يحبنى وهيصدق ان بنته
سراج : ما ممكن تحليل DNA يعمل كل دا وبعدين من الشخص الى والدك قالت انها خانت بابكى معها
نيره بتوتر : معرفش الشخص بس الى عارفوا ان بابا كمان ميعرفش الشخص
سراج: تمام هبقى هقولك عشان تجى معيا تحبى نتغدى مع بعض
نيره برفض : لا انا هروح عندى شغل كتيره مره تانيه
ليقف سراج ويرافقها الى الخارج تحت انظار مريم وصافى لتقول صافى : شكل وشك حلو مستر سراج
مريم : ها
صافى : ها ايه شكل كده مستر سراج هيرتبط قريب
بصراحه كده نيره الرفاعى معروفه انها ذكيه وشيك كده
ليقين على بعض اووى
مريم : اودى الملفات دى فين
صافي: جوه على المكتب شكل كده مستر سراج هيتغدى معها زى امبارح استناكى ننزل احنا كمان ناكل
مريم: لا انزلى انتى انا مش جعانه وبعدين عاوزه اظبط جدول المواعيد بكره عشان تشوفى كده كويس ولا لا
صافى : زى ماتحبى
لتدخل مريم الى غرفه سراج لتجد الملفات التى كان يعمل عليها غير مرتبه لتجلس على الكرسي الخاص بسراج وترتب اغراضه لتقع عينها على الصوره الخاص به هو عائله ولكن لم ترى غيره بهذه الصوره
لتغمض عينيها لتشعر بعطره العالق فى الكرسي خاصته لتشعر مره اخره بذاك العناق الذى امام المشفى
ليدخل سراج ويجد مريم تجلس على كرسيه الكبير جدا على حجم جسدها الصغير بالنسبه لها
ليمشي بالتجاهها ولكن لاتشعر بوجوده
ليقول: مريم
لتقف بسرعه: انا اسفه جدا انا كنت بدخل الملفات وافتكرت انك هتتغدى مع انسه نيره
سراج: وانتى مروحتيش تتغدى انتى كمان ليه اظن ان دى ساعه الغدا
مريم: مش جعانه
سراج بابتسامه : طب لو طلب منك انك تتغدى معيا هتقبلى اصل مش بعرف اكل لوحدى
تبتسم مريم
ويرفع سراج سماعه الهاتف الى على مكتبه ويطلب الغداء من مطعم قريب من الشركه
لتنظر له لتشعر بمدى غبائها فهو منذ لحظات كان بجوار حبيبته
______________________________________
مروان : اسيا مش وقت اكتأب خالص عاوزين نفكر
اسيا :خلاص كل حاجه راحت انا عاوزه ارجع اميركا تانى وشيل فكره مصعب من دماغك
مروان: انا رجعت عشان ابنى نفسي من جديد من بعد مصعب ضيع كل حاجه ليا ومش هرجع غير موصل للانا عاوزه بيكى او من غيرك
اسيا : يعنى انتى عاوز تبيعنى
مروان: انتى الى عاوزه تسبنى
اسيا وهى تتقدم منه وتمسك يده : انا عمرى ماسيبك
مروان : يبقى لازم تركزى معيا وتسيبك من الاكتئاب دا
اوعى تنسى ان انا الى اخدت حقك من من مرات ابوكى بعد متوفى وانا الى خليت بنت الخدامه تبقى معروفه
اسيا: اكيد عمرى مانسى انك وقفت جمبى بعد ماكنت عاوزه تاخد كل حاجه
مروان: دلوقتى فكرى معيا مين فى مصلحته ان مصعب يقع
اسيا: بس احنا عاوزين فلوس مصعب لينا
مروان : احنا لوحدنا من غير تمويل مش هنوصل لحاجه لازم حد يقف معنا حد يكون بيكره ليال
اسيا: عمتوا كانت بتكرهنى اووى وطول عمرها شايفه ان بنتها احق بمصعب
مروان: حبيبتى الذكيه دى احسن حاجه سمعتها منك
ليكمل : كلميها وهى اكيد مش عاوزه البنت التانيه دى
هى تبعد البنت دى من طريقنا وانا نرجع تانى
اسيا: بس دى هتبعدها عند طريق مصعب وهتفضى الطريق لبنتها
مروان : وقتها نفكر مصعب بالحب القديم ولو هو كان عاوز بنتها كانت قداموا بنتها مش هتشكل خطر علينا
اسيا: طب والشغل
مروان : متقلقيش فى عرض ازياء محلى هيبداء فى القاهره وانتى الموديل الرئيسيه
اسيا : بحبك اووى يا مروان انتى بجد احسن راجل شوفتوا فى حياتى
مروان : والرجل ميستهلش مكافأة ويغمز لها
لتضحك اسيا وهى تتلمس وجهه لفهمها الى مايقصد
____________________________________
ليحل المساء
لتقول رنيم : انا تعبت من اللف وجوعت
ليال: ايه دا رنيم جعانه لا إله إلا الله
رنيم: بقولك جعانه ايه الغريب فى كدا
ليال وهى تفحص حراره رنيم : اصل نادرا لما بسمع انك بتجوعى زى البنى ادمين
رنيم تنظر لها بغضب: خلصى بقى ناكل فى اى حته
لتمسك ليدها وتسحبها الى اقرب مطعم
لتقول لها رنيم : مش هينفع هنا
ليال: ليه نجرب شكلوا كويس
رنيم: لبسك هو المشكله
ليال: انتى عنصريه اووى على فكره ومالو لبسي ما حلو اهو
لتنظر رنيم لها بشمئزاز : اها حلو ما هو باين
لتقول لها ليال: على القل احسن منك
رنيم بتحدى : ماشى تترهنى معيا انى اعرف ادخل وانتى لا
ليال: نتراهن قال يعنى حد هيدخلك بلس المدرسه دا
نشوف
______________________________________
فى منزل عائلة رئيس
تدخل نيره لتسال الخادمه على من موجود فى منزل لتخبرها بوجود امها لتشعر بغصه بداخلها لتذهب الى غرفه امها وتطرق الباب
نيره: انتى جايه بدرى ليه دا لسه حوالى اسبوع على الفرح
سميره: ايه جايه بدرى
وتكمل بسخريه: ولا وجودى مش عاجبك
نيره بخوف : لا ابدا
سميره : ابقى اقلعى الاسود الى لبساهولى على طول دا
نيره : ليه
سميره وهى تتقدم من نيره وتمسك شعرها بيدها
وتقول : عشان اشوف اعمل ايه فى السنيوره الى جايه تاخد كل حاجه
لتحاول نيره فك شعرها من يدى امها والدموع قد اغرقت خديها : حاضر بس سيبى شعرى
سميره : انتى فكره مصعب حب اسيا قبل كده ليه عشان واحده حلوه والسنيوره التانيه عشان صغيره
والاتنين مش وش فقر زيك
وتترك شعرها
لتنظر نيره لها : ماحنا معنا الى مكفينا يا ماما وخالى ومصعب مستحيل يخادوا حقنا دا غير جدى كاتب ليا فى الشركه زى زى صفا
سميره : كويس انك فكرتنى خلصتى كل الورق ونقلتى كل الاسهم بتاعتك باسمى
نيره :اه ومنغير حد يعرف بس انا خايفه لو حد دور هيعرف ان نقلت الملكيه ليكى وجدوا ممكن يزعل
سميره: وهيعرفوا مينن غير لو انتى غبيه
نيره : كل الورق سليم يعنى اى حد يعرف بسهوله بس انا بتعامل عادى وحدش بيركز اووى عشان انت كده كده شريكه
سميره : عرفت من امبارح وانهارده كنت فى شركه الحريرى بتقابلى سراج
لتتوتر نيره : عرفتى منين انت حضرتك بترقبنى
سميره : الى بينك وبين ابن محمود عارفه لو الى فى بالى مش هفكر فى موضوع مصعب دا خالص
نيره: ازاى
سميره : يعنى لو بتحبى سراج فا انا راضيه عنه
لتفهم نيره قصد امها : اها بس يعنى لسه فى الاول
سميره : يعنى بجد عارف لو خلتى سراج دا بتاعك هبقى راضيه عنك اكتر ماهكون راضيه عنك وانتى مع مصعب
نيره يتفاجاء : يعنى بجد هتشيلى موضوع مصعب من دماغك
سميره بابتسامة: لا بس لو لقيتك زى الغبيه وتفضلى كمام خمس سنين زى موضوع مصعب هتصرف انا
نيره: لالالالا انا بحب سراج وهو كمان مشدود ليا هو ملقهاش بس من ساعه ما شافنى هو بيتقرب ليا
سميره: واخده بالى من اول مره خادك على جمب وكلمك
نيره: انا هروح اوضتى بس ارجوكى شيلى موضوع مصعب من دماغك عشان صعب
سميره: هفكر غورى من وشي دلوقتى مش طايقه اشوفك
لتخرج نيره لتذهب الى غرفتها ليقوفها ماجد : مالك يا يانيره
نيره: انا كويسه يا خالو
ماجد : مال شعرك انتى معيطه
نيره : لا بس انا عاوزه انام تصبح على خير يا خالوا
ليومى لها ماجد فقد علم انها بالتأكيد قد مرت على امها ودايما ما كانت قاسيه عليها ومن يحاول يصلح بينها وبن ابنتها تصبح اكثر قسوه معها لذا لايحاول احد الاصلاح بينهم
