အဖြူရောင်စာမျက်နှာ(Complete)

26

26

.
.
"သားလွှမ်းကို မေမေနိုင်ငံခြားခေါ်သွားမယ် မဖြစ်နိုင်တော့ရင်တောင် သားလွှမ်းက မေမေ့ရဲ့တစ်ဦးတည်းသောသား အဲ့းဒါကြောင့် မေမေလွယ်လွယ်နဲ့လက်မလျှော့နိုင်ဘူး''

ဦးလွှမ်းဝဏ္ဏထည် ဆေးရုံရောက်ပြီး သုံးရက်အကြာမှာ အန်တီချိုကထိုသို့ဆိုလာခြင်းဖြစ်ပေသည်။

မနက်ရောညပါ မအိပ်နိုင်မစားနိုင်နဲ့ငိုနေရတော့ သွေးတစ်ကိုယ်လုံး နုံးချည့်နေလေပြီ။

ကျောင်းလည်းမသွားဖြစ်သလို ကုမ္ပဏီကိုလည်း တစ်ခါမှမရောက်ဖြစ်တော့ချေ။

ပြန်မထူးလာတဲ့လူကြီးကိုတစ်နေကုန်အော်ခေါ်နေရခြင်းအလုပ်နဲ့သာ သွေးအသက်ဆက်နေရလေသည်။

"ဦး ကျွန်တော့်ဆီပြန်လာမှာပါနော်''

ဦးလွှမ်းဝဏ္ဏထည် လက်အားလက်နှစ်ဖက်နှင့် ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း နံဘေးရပ်နေသောအန်တီကိုမေးလိုက်ခြင်းဖြစ်ပေသည်။

အန်တီချိုကလည်း ချက်ချင်းသွေးကို ဖက်လာပြီး ငိုပြန်သည်။

"သားရယ် ''

သွေး တစ်ကိုယ်လုံးကို မြှုပ်မတတ်ပွေ့ဖက်လိုက်သည့်အန်တီချိုသည်လည်း အတားအဆီးမဲ့တမျက်ရည်များစွာနှင့်ဖြစ်လေသည်။

ဘယ်လိုမှကိုတင်းထား၍မရတော့တာကြောင့် သွေး အန်တီချိုကို တင်းကျပ်နေအောင် ပြန်ပွေ့ဖက်ပြီး ငိုကြွေးမိပြန်သည်။

ရှင်ရက်နဲ့သေနေတယ်ဆိုတာဒါကိုပြောတာလား ဦး

ဦး က မလှုပ်မယှက်နဲ့ဆိုတော့ ကျွန်တော်လည်း ရှင်ရက်နဲ့သေနေတဲ့လူအတိုင်းပါပဲ
ဦးရယ်..

~~~~~~

လေယာဥ်ကွင်း၌ဖြစ်သည်။

ဦးလွှမ်းဝဏ္ဏထည်အား ဆေးကုသမှုခံယူစေဖို့အတွက်နိုင်ငံခြားသို့အမြန်ဆုံးပို့မှာဖြစ်သည်။

အန်တီချိူတို့ပိုင်ဆိုင်သည့်ကိုယ်ပိုင်လေယာဥ်နှင့်ပင်။

"မဖြစ်နိုင်ပေမယ့် မေမေသားလွှမ်းအတွက်အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင်လုပ်ပေးမှာပါ ''