UMUT IŞIĞI

35. bölüm "rüyada mıyım?"

bu bölümden itibaren birkaç bölüm Mehir'in Istanbul'a döndüğü zaman Batu'nun İzmir'de yaşadıkları ile alakalı olacaak. O kısmı da atlamamak lazım dimiii. Batu'nun ağzından şeklinde devam edelim o zamaan.

Medya: Batu

Batu'nun ağzından, izmir zamanı

Mehir'in marketten almam için söylediği her şeyi tek tek aklımda tutmaya çalışarak alışverişi yapmıştım. Arka koltuğa poşetleri yerleştirdikten sonra sürücü koltuğuna geçip anahtarı kontağa taktıktan sonra eve doğru sürmeye başladım.

5-10 dakika arasında eve vardığımda arkadaki poşetleri alarak ayağımla arabanın kapısını kapattım. Evin önüne geldiğimde zile basarak Mehir'in kapıyı açmasını bekledim.

kapıyı açıldığında elimdeki poşetlere bakarken içeri girdim.

''Mehoş valla bir şey unuttuysam kusura bakma. Arayacaktım seni ama telefonumu unu-'' diye konuşurken kafamı ona çevirdiğimde şaşkınlıkla yüzüne baktım.

''Neden ağlıyorsun ?'' diye sordum merakla.

''bana yalan söylemişsin?'' dedi gözyaşları yanaklarından akarken.

''ne yalanı?'' dedim. Kaşla göz arasında neyi öğrenmişti?

''gerçek isminin Batu değil de Miraç olduğu yalanı'' dediğinde olduğum yerde kaldım. Şimdi sırası değildi bunun. Nasıl öğrenmişti?

Sessizce elimdeki poşetleri yere bırakırken tek kelime edemedim.

"Öyle bir şey yok demeyecek misin?" Dedi ağzından çıkacak tek kelimeye inanacakmış gibi.

Hiçbir şey demeyip susmuştum. Gözyaşlarıyla birlikte omzuma vurdu.

"Sana yalan söylemedim desene!" Dedi bağırarak.

"Mehir" dedim sakince.

"Ben senin güvenini kıracak bir şey yapmam desene!"

"ben özür dilerim" dedim kafamı yere eğerek. Mantıklı bir açıklama yapabilmek için her şeyi anlatmam gerekirdi ve şu an zamanı değildi bunun.

Ellerini saçlarına geçirdi.

"Amacın ne senin? Kimsin sen?" Dedi sesini yükselterek.

"Sana bunu şu an anlatamam" dediğimde kahkaha attı.

"Bana bunu şu an anlatamazsın"

"Bana bunu şu an anlatamazsın" diye tekrarladı ikinci kez.

"Onların adamları mısın? Dedi. 

"Ne?" Dedim kafamı kaldırırken.

"Kimin adamın sen Miraç?"

"Kimsenin adamı değilim Mehir" dedim. Böyle düşünmesini normaldi tamam ama onların adamı olacak kadar şerefsiz bir insan mıydım?

"Bunda bir halt olduğunu anlamam lazımdı" dedi eliyle kafasına vururken.

"Amacım asla sana zarar vermek olmadı. Her zaman destek olmaktı hala daha öyle" dedim.

"O zaman açıkla bana" dedi.

"üzgünüm ama şu an olmaz. Sadece seni her zaman sevdiğimi ve destek olduğumu bil" dediğimde güldü.

"Sana baştan güvenmem hataydı. Tanımadığın rastgele bir insan sana niye yardım eder ki herhangi bir çıkar ilişkisi olmadıktan sonra? Ne haltlar çevirdiğini bilmiyorum, anlatmıyorsun da. Benimde senin için yapabileceğim hiçbir şey yok bundan böyle" dedikten sonra hızla yukarıya doğru çıktı.