29. bölüm "bir dakika, ne?"

57 33 32
                                    

Medya: Batuu
İyi okumalar...

Gördüğüm kişiyi idrak etmeye çalışırken yüzüme pişmanlıkla bakan Batu'yla göz gözeydik.

"Mehir" dedi kollarını açarak. Gözümden akan yaşın yanağımdan düşmesini hissederken bir an geriye adım attım.

"batu" dedim tekrar, delicesine dönen başımı umursamamaya çalışarak.

"Affedebilecek misin beni?" Diye sordu mahçup bir şekilde. İçimden ne kadar affetmek gelse de ayrı kaldığımız zamanlarda arayıp sormuyor oluşu dahil hepsi engelliyordu.

Tek isteğim eve gitmekti.

Son kez Batu'ya baktıktan sonra bütün her şeyin geride kalmasını istercesine koşmaya başladım.

"Gitme!" Diye arkamdan bağırdı Batu.

2. Kez gitme diyordu ve ben onu 2. kez bırakıyordum.

Bakmak amaçlı arkamı döndüğümde onunda bana doğru koştuğunu gördüm.

Aldırmayıp daha da hızlanmaya başladım. nefesim daralsa da koşmayı bırakmadım. Kısa süre sonra beklemediğim bir anda kolumun tutulmasıyla birlikte yere düşecektim ki dengemi Batu sayesinde sağlayabilmiştim.

"Kızım canavar mıyım ben ne kaçıyorsun benden?" Dedi Batu nefes nefeseyken.

"Gittiğimde gönlümü almak için mesaj bile atmadın, söylediğin yalanı bi kenara bırak, nasılsın demek için bile aramadın" dedim sitemle.

"Arayamadım ama neler yaptığından, nasıl olduğundan zaten haberim vardı benim"

Söylediği cümleyle gözlerim büyürken konuştum.

"Nasıl?"

"Meslek sırrı kardeşim" dedi göz kırpıp. İçimden 'yuh' diye geçirdim. Ne eli uzun adamsın Batu sen?

"Bazı olaylar yüzünden arayamadım. Her şey için çok özür dilerim. Tek amacım inan bana destek olmaktan, seni korumaktan başka bir şey değildi"

"işte tüm sıkıntı orada 'inan bana' kelimesinde. ben sana nasıl güveneceğim Batu, ben sana nasıl inanacağım?" Dedim kafamı kaldırıp ona bakarken.

Yavaşça yanıma oturdu ve bana döndü.

"Haklısın, çok haklısın ama zorunda kaldım. İnan bana zorunda olmasam yapmazdım" dedi üzgün bir sesle.

"Söyleyebilirdin, ben sana her şeyi anlatmışken sende bana anlatabilirdin. Kimseye söylemezdim.."

"Biliyorum ama yapamadım işte. Zaten çok kötü durumdaydın, birde bunu araya sıkıştırmak istemedim. Zamanını bekliyordum söylemek için ama sen öncesinde öğrendin" dedi ve eliyle saçlarını düzeltti.

Kafamı denize doğru çevirdim.

"Aylarımız birlikte geçti. Kız kardeşim gibi baktım sana, annemmişsin gibi korudum. Bir şey yapacak olsam çoktan yapmaz mıydım sence? İyi olmandan, sağlıklı olmandan başka hiçbir şey istemedim ve bunu tüm samimiyetimle söylüyorum" diye konuştu tekrar. Zorlana tuttuğum gözyaşlarımı bıraktım.

Haklıydı.. ama başka neler olduğunu merak ediyordum bir yandan da. Neden bu yalanı söylemişti onu da merak ediyordum fakat şu an yeni bir şey öğrenmeye hazır hissetmiyordum kendimi. Zamanı varsa eğer zamanında öğrenmeyi seçtim kendi içimde.

Düşüncelerimin oluşturduğu sessizliği bozan yine Batu'nun sesi olmuştu.

"Çok çok özür dilerim, elimde değildi hiçbir şey. Lütfen affet beni Mehir" dediğinde kafamı ona doğru çevirdim.

UMUT IŞIĞIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin