Kutsanmış Varis ( 1 ~ 2 )

BEN NEYİM

Medya : Tuğçe
İyi Okumalar Canlar'ımmmmm 😘

Aşağıdan Asude Teyze'min her zaman ki bana yine seslendiğini duydum.

" Berrak hadi canım okula geç kalacaksın ! "

Ne kadar oflayarakta kafamı yastığın altına sokmak istesem bile teyzemin gelip beni rahat bırakmayacağını bildiğim için yavaşça yataktan kalktım ve ilk ayaklarımı yataktan sallayıp bir - iki dakika geçmesini bekledim yoksa gözlerimin kararması isteyeceğim son şeydi. Hafif kendime geldikten sonra ise yataktan kalkıp yavaş adımlarla odamdaki banyoya ilerledim ve ilk dişlerimi fırçalayıp günlük olarak yaptığım gibi üstümü değiştirdikten sonra küvete hazırladım suya girdim ne soğuk ne sıcaktı tam istediğim gibiydi ve ne garip bir duygu ise suya girdiğim an bütün bedenim ruhum hatta beynimin bile gevşediğini hissediyordum. Suya âdeta bayılıyordum sanki benimle bir bütün gibiydi. Yarım saatlik bir duş keyfinden sonra bornozumu üstüne giyip giyinme odasındaki kıyafet , ayakkabı , çanta ve daha nice eşya olan odaya yöneldim. Aslında bu konuları konuşmayı çok sevmem ama maddi durumumuz fazlasından iyiydi. Bu arada 2 gün sonra doğum günümdü tam 18 yaşıma giriyordum ve heyecanlı mısınız derseniz aslında hiç heyecanlı değildim aksine hep üzüntülü ve kederliydim ! Nedenini ise size okula doğru giderken her zaman ki gibi daldığımda illa ki anlatmış olurdum. Daha fazla teyzemi sinirlendirmemek için fazla oylanmadan üstüme birşeyler giydim. Yaz ayında olduğumuz için açık giyinmeyi tercih etmiştim zaten gittiğim lise de özel bir lise olduğu için serbest kıyafet ile gidiyorduk. Zengin züppeleri ne olacak?!. Çok fazla geçmeden üstümü değiştirip hafif topuklu ayakkabılarımı giyip ve çantamıda yatağın üstüne bıraktıktan sonra makyaj masama oturdum. Çok fazla makyaj yapmama gerek yoktu gerçekten pürüzsüz bir tenim vardı ama nedenini bir türlü açıklayamadığım sebepten dolayısı ile saçlarım masmavi idi. Hatta mavinin karışık tonları da mevcuttu. Göz rengim ise yine maviydi. Halime bakınca sanki bu dünyaya ait değilmişim de tıpkı masallardan fırlamış bir prenses gibi hissediyordum kendimi. Ah kimi kandırıyorum. Neyse kendimden çok bahsettim.

Artık oyalanmanın saçma olduğundan dolayı odamdan çıkıp merdivenlerden aşağıya indim ve yine kahvaltı sofrasını görür görmez gözlerimden kalpler fışkırmaya başladı.

( Arkadaşlar hayal gücüm şuan baya bir derinleşti maruz görün sjsjsjjsjs )

Hızlı adımlarla teyzemin yanına gidip yanağından öptüm ve ona ;

" Günaydın teyzelerin bir tanesi "

dedim ve o da kafama hafif şakadan vurarak :

" Otur bakalım şımarık prenses "

dedi. Evet bana hep ' Prenses ' yada ' Prenses'im ' derdi ve bu benim çok hoşuma giderdi. Kahvaltıyı iştahla yaparken bu sefer teyzeme dönüp ona ;

" Teyze her yıl söylüyorum sana ama bari bu yıl en azından beni dinleyip doğum günümü kutlamasak olmaz mı? "

deyip her zaman ki gibi alacağım olumsuz cevabı bilmeme rağmen usanmadan yine sormuştum. Ama bu sefer teyzemin gözlerinde ise anlamlandıramadığım bir şekilde duygular gelip geçmişti. Korku , panik , heyecan , hüzün , sevgi ve özlem. Ve teyzemden ilk defa ağzımın beş karış açılacak şekilde cümlesini duymamla âdeta şok geçirdim ve bana dönüp ;

" Peki sen nasıl istersen öyle olsun teyzecim bu sefer sana ısrar etmeyeceğim ama lütfen beni şimdi çok iyi dinle sözümü kesmeden olur mu?"

dediğinde kafamı salladım ve içime düşen o ürperti ile sadece teyzemin gözlerine odaklandım çünkü ilk defa bu kadar ciddiydi. O ise çok geç kalmadan sözüne devam etti .