"Sen gerçek değilsin," diye fısıldadım. Kendimi buna inandırmaya çalışıyordum ama neden onu da inandırmaya çalışıyormuş gibi bir halim vardı? "Hiç olmadın." Bana baktı, sadece baktı.
O gerçek değildi. Rüyalarımın ötesinde olamayacak kadar büyük bi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Gifte Mehir Duman'ı görmek mümkün...)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölümü oylayıp yorum yapmayı unutmayalım!
Bölüm Şarkıları;
Red, Pieces (Bu şarkının sözleri Karan'ın düşünceleri gibi.)
Michl, Kill Our Way to Heaven
James Young, Come Back For Me
Keyifli Okumalar! 🤎
6. BÖLÜM: "İKİZALEV"
Ölümün kıyısında yüzen o balıktım. Belki de ölümün boynuna sarılan o yılandım ama Ferimah için ölümün uğrayacağı ilk liman olduğum kesindi. Bendeki yaşama arzusu o kadar derindi ki içime gömülmüş bir şarapnel parçası olsa oradan asla çıkartılamaz gibi geliyordu.
Karan'ın kısık ama son derece keskin olduğunu göremesem de tahmin edebildiğim bakışlarının Ferimah'ın yüzünde yoğunlaştığını hissettiğimde sanki karşısında ben varmışım gibi, o bakışlarını bana atıyormuş gibi tedirgin oldum. Aslında tedirgin olmam gereken konu bu değildi.
Karşımda ölüm dikiliyordu ve ben ona gün geçtikçe yakınlaşıyordum. En azından Ferimah için öyleydi.
Korkmam gerekiyor muydu? Mehir Duman hiçbir şeyden korkmaz.
Ferimah'ın hakkımda dediklerine inanmalı mıydım? Mehir Duman başkalarının değil, kendi bildiğine inanır.
