DUYURU: Kitabın görüntülenme sayısı 700 olunca ve bu bölümün oy sayısı 10'u geçince yeni bölüm gelecektir aksi takdirde gelmeyecek.Bölümü oylamayı -yıldızımızı turuncuya boyamayı- ve yorum yapmayı unutmayalım!
Bölüm Şarkıları;
Fornicras, Silhouette
Fornicras, Enough
Aaryan Shah, RenegadeKeyifli Okumalar! 🤎
7. BÖLÜM: "SİLUET"
Ruh.
İnsanın içine Tanrı tarafından üflenen sonra da söküp alınan şey. Düşünüp dururdum hep. Doğduktan sonra neden ölüyorduk? Bize verilen ruh öldüğümüzde neden bizden alınıyordu?
Ruh gitmeden önce gölgemizi, sonra dünyadaki bizi yok ederdi.
Ruh gittiğinde, ilk gölgesi yok olurdu.
Ruh gidemeden yandığında, külleri yok edemediği gölgesinin üstüne düşerdi.
Ölüm diye bir şey vardı. Bana korkmamam gerektiği ilk öğretilen şey olmasıyla beraber ölüm, ruhumun ellerine bıraktığım cam parçalarına benziyordu. Sanki o cam parçaları benim kafamın içindeymiş gibi zihnimde hissettiğim sızılar içinden kopamadığım şok dalgasını biraz olsun hafifletti ve sokağın ortasında put gibi dikilen bedenimi hareketlendirmeyi akıl edebildim.
Tekrardan koşmaya başlayacaktım ki bileğime dolanan güçlü bir elle durduruldum.
"Tekila'ya geri dön, Mehir." Bileğimi tutan güçlü elin sahibi Merih'ti. Açık kahve gözlerini yavaşça Karan'a ve yerde yatan kızlara çevirdi. Tekila gece kulübünün ismi olmalıydı.
"Bunu ben ve Karan hallederiz."
"Kızlara ne olacak?" diye sordum. Fısıltım ıssızdı. Fısıltım kimsesizdi. "Polis çağırıp bu olağanüstü durumu açıklayamazsınız. Kızlar en son Tekila'da görüldükleri için ve mekândan ayrılmalarının hemen arkasından Karan'ın da ayrılması ikinizi baş şüpheli yapar."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIK DOLUNAY
Fantasy"Sen gerçek değilsin," diye fısıldadım. Kendimi buna inandırmaya çalışıyordum ama neden onu da inandırmaya çalışıyormuş gibi bir halim vardı? "Hiç olmadın." Bana baktı, sadece baktı. O gerçek değildi. Rüyalarımın ötesinde olamayacak kadar büyük bi...