Diana H.S.

Hs 5 Diana

Hs 5 Diana

Ik staar voor me uit. Ik heb slecht geslapen. Vandaag ga ik met m'n ouders naar Bordeaux. De dichtstbijzijnde grote stad. M'n moeder had zin om te shoppen. Ik ook eigenlijk, al heb ik er nu geen zin meer in. En mijn vader had bedacht dat er wel wat leuke kerkjes zouden zijn. Dus het zou ook een beetje cultureel worden.

Ik keek of Harry al wakker was. Mijn vader startte de auto en toen reden we weg. Ik stopte mijn oortjes in mijn oren en probeerde nog een beetje te slapen. Het was anderhalf uur rijden naar Bordeaux. Ik klikte het liedje Warrior van Demi Lovato aan. Het was een heel mooi liedje. En het bracht me snel in slaap.

'Schat, wakker worden.' Zegt mijn moeder. Ik open mijn ogen en sluit ze meteen weer. De zon schijnt fel, dus ik moet even wennen aan het licht. Ik stap de auto uit als ik gewend ben aan het licht.

'Ow die is leuk!' roep ik vrolijk. Ik wijs een zonnebril aan.  Als de bril maar €7 blijkt ze zijn koop ik het. Al snel ben ik Harry vergeten. Ik pas het een na het andere. Op een gegeven moment heb ik een heel leuk en schattig jurkje gevonden. Die koop ik ook. Als het twee uur is zoeken we een restaurantje en gaan daar lunchen.

Na de lunch gaan we verder shoppen. Mijn vader is inmiddels afgehaakt en is naar verschillende culturele dingen gaan kijken. We hadden om half zes weer afgesproken bij het restaurantje. Dan zouden we daar afspreken waar we zouden gaan eten.

'Hee pap! Hoe was je culturele middagje?' vraag ik vrolijk aan mijn vader. Ik had vijf tassen vol met kleding gekocht dus ik was weer helemaal happy. Ik had de hele dag niet meer aan Harry gedacht en ik zou pas op de camping weer aandacht aan hem gaan besteden.

'Mijn cúlturele middagje was geweldig. Ik heb een aantal foto's van mooie kerkjes gemaakt.' Zegt mijn vader vrolijk. Mijn vader houd echt heel erg van geschiedenis. Hij is daarom ook archeoloog. Hij wil altijd precies weten wat er vroeger was gebeurd. Daarom maakt hij ook van de meest rare dingen foto's. "Voor als mensen in de toekomst onderzoek gaan doen naar ons leven." Zegt hij dan altijd. Ik kijk hem dan meestal raar aan. Mijn moeder moet dan altijd lachen. Inmiddels ben ik gewend aan de rare scenario's in mijn leven.

'Diana?' roept Liam. Ik kijk achter me terwijl ik verder loop.

'Huh? Wat is er?' Roep ik terug. 'AUUW!' roep ik erachteraan. Ik voel aan mijn voorhoofd. Liam ligt inmiddels op de grond van het lachen.

'Diana? Ben je zojuist tegen de deur aangelopen?' vraagt mijn vader, die net komt binnenlopen, droog. Ik kijk hem boos aan.

'Ja dus.' Antwoord hij zichzelf waardoor Liam nog harder moet lachen.

Dat was dus een herinnering uit mijn oh zo leuke en grappige leven...

Ik zucht. Ik ben moe van de hele dag shoppen. Gelukkig heb ik de hele dag niet aan Harry gedacht. Maar nu we op weg zijn terug naar de camping schiet hij mijn hoofd weer in. En blijft daar zitten. Ik denk na over wat ik tegen hem ga zeggen als ik hem weer zie.

"Hallo Harry, het spijt me van gisteren. Ik heb het gelogen. Ik ben verliefd op jou." Nee dat wordt hem niet.

"Haai Harry, hoe gaat het? Is je hart gebroken? Die van mij ook." Wauw wat ben ik harteloos.

"Heey Harry, het spijt me. Ik vind je echt leuk, maar ik wil geen vakantievriendje. Ik heb alles gisteren gelogen." Wauw ik ben hier echt slecht in. Ik laat het wel aan het lot over.

Als we op de camping aankomen besluit ik meteen naar bed te gaan. Mijn voeten doen zeer, en alles in mij zegt slapen. Dus ik poets mijn tanden snel en kruip dan mijn tent in. Ervoor werp ik nog snel een blik op de plaats waar Harry staat. Ik zie dat ze met z'n drieën een spel doen. Ze zijn aan het lachen. Ik glimlach zwak.