BAŞKAN | Yarı Texting

11

Oy vermeyi unutmayın ballı turtalarım...🥺

Selen'den...

Güzel sessiz bir güne uyandım demek isterdim fakat annemin bağıra bağıra evde dolaşması işimi zorlaştırıyordu. Zorla yataktan kalkıp elimi yüzümü yıkadıktan sonra üstümü değiştirip annemin yanına gittim.

Mükemmel bir masa hazırlamıştı ve masada ki pankek'ler beni ye Selen diye bağırıyordu. Tam elime almış ağzıma götürüyordum ki annem elime vurdu ve pankek'im düştü. Anneme ağlamaklı bir bakış atınca kaşlarını çatıp bana baktı."kız onlar misafirler için yiyemezsin." dudaklarımı büzüp anneme baktım. Her seferinde böyle yapardı ve biz misafir gelene kadar aç olurduk. Nedir yani bir tane ağzıma atmışım.

Sinirle koltuğa geçip oturdum."Kimmiş misafir?" Hınzırca gülümsedi buna anlam veremesem de  tam yine soracaktım ki kapı çaldı. Annem hızla önlüğünü yüzüme atıp kapıya koştu. Önlük mis gibi yemek kokuyordu biraz daha koklayınca ne yaptığımı sorguladım ve hızla önlüğü sandalyeye atıp kapıya gittim.

Kapıda Özgürlerin ailesi vardı. Bir dakika

KAPIDA ÖZGÜRLERİN AİLESİ VARDI!!

Annem ne ara onları bu kadar seviyordu ki böyle güzel bir masa hazırladı acaba diye düşünürken annem güzel popoma cimcik atınca kendime geldim ve herkese hoş geldin diyerek buyur ettim.

Özgür hala kırmızı bir şekilde ortalıkta dolaşıyordu ve bu aşırı eğlenceliydi, sanırım bütün gün eğlencemizi bulduk. İçimden kötü kadın gülüşü yapıp pankeklerimi sonunda yemeğe başladım.

'Nasıl pankek güzel mi'
diyince kafa salladım. "Çok güzellerr"diyip muzu ağzıma tıktım. Sofrada ki herkes bana bakarken kimsenin konuşmadığını anladım. Konuşan iç sesimdi ve biz baya sohbet ediyorduk. Sadece zamansız olmuştu ama olsundu.

"Ehehe sadece annemin yaptığı pankelere bayılıyorum ondan kendimi kaybettim siz beni takmayın"diyip ağzıma çilek attım. Özgür kıs kıs gülüyordu. Ayağına tekme attım ama o hala yemeğini yemeğe devam ediyordu. Karşımda oturan Deniz amcam öksürünce gözlerim kocaman açıldı. Ben bir şey yapmadım der gibi yemeğe devam ettim. Ama Özgür olayı görmüş olacak ki hala bıyık altından gülmeye devam ediyordu. Bakalım yanlız kalınca gülebilecek miydi?

'NİHAHAHAHSAHA'

"Anne ben doydum eline sağlık Özgür ile bizim biraz işimiz var da bugün müsade istesek ?" Deniz amca gülümsedi."tabii kızım gidin gezin, Özgür oğlum biz de yemekten sonra bir kahve içer kalkarız eve gelirsin yani" Özgür isteksizce başını salladı."Tamam baba görüşürüz elinize sağlık Özge an- teyzecim"annem göğsünü gere gere konuştu."Anne diyebilirsin evladım sende benim oğlum sayılırsın"dediğinde Özgür ün gözleri parlıyordu. Gülümsedim ve kolunu tutup çıkışa ilerledik. "Bana naptıracaksın bakalım hanımefendi?"dediğinde düşünmeye başladım. "Bana kraliçem diye sesleneceksin."kollarımı önümde bağladım ve ona baktım. Gülümsedi"olur kraliçem hadi ayakkabını giy de çıkalım evden artık." Ayaklarımı yere vurdum."ayakkabılarım şu üst kutuda ben uzanamıyorum al ve bana giydir köle!" Dediğinde yine moralini bozamamıştım, sırıta sırıta bana ayakkabı giydiriyordu. Bu normal mi? O şuan köle ve üfleyip püflemesi gerek.

"Giydirdim güzel kraliçem izin verirseniz bende giyeyim."kaşlarımı hafifçe çatınca izin vermeyeceğimi sandı hınzırca gülümsedim."Normalde giydirmezdim ama ben iyi bir kraliçeyim giy ve çabuk arkamdan gel Sebastian." Ben hızla apartmandan çıkarken bana yetişti."Sebastian mı diyeceksin bana?"
"Evet ne vardı?" Güldü"köle den iyidir kraliçem siz daha iyi bilirsiniz tabii"başımı dikleştirdim."eveet ben daha iyi bilirim o yüzden bugün yapmak istediğim bir kaç şey var Sebastian gelmek zorundasın ama yine de sorayım benimle gelmek ister misin?"gözleri parıl parıl parlıyordu. Kafasını salladı"siz nereye ben oraya kraliçem" sırtına vurdum ve aklıma mütüş bir şey geldi. "Beni sırtına al öyle gidelim"dediğimde tekrar gülümsedi ve önümde sırtını eğdi."bin kraliçem istediğin yere götüreyim"kahkaha attım ve sırtına atladım. Beni çok kolay taşıyordu."ağır değil miyim ben başkan nasıl kolayca taşıyorsun beni öyle?" Dediğimde biraz sessizlik olmuştu.