LAVENDER (Hyunlix)

10

Seungmin ve Minho'yu odaya taşıdım taşırken kollarım kopmuştu ama değmişti onların uyku halinde söyledikleri şeyleri duymak hoşuma gitmişti Minho "Seungmin yemek yemeye gittiğimiz zaman keşke yemeğinin içine zehir kattırsaydım ama seni öldüricem merak etme sen" demişti.

Aslında korkmuştum ama Seungmin'in söylediği şeylerden sonra korkum geçmişti "Jeongin senin karşında Minho'ya karşı rezil oldum ama seninle güzel bir anımız daha oldu" demişti son bir cümle çıkmıştı ağzından o zaman evi terk etmem için bir sebep vardı "Hyunjin olum sen nasıl benim telefonumu karıştırırsın yalan söylüyor ekrana bakıp mal mal gülümsüyor diye telefonumu karıştırdığını gördüm ve bende telefonunda olan bazı şeyleri kendime attım bunlar bana çok yardım edicek ama sen öldükten sonra."

Ürkütücüydü ama sırıtıyordum yatağa uzandım gözlerimi kapadım ve okulu düşündüm aklıma Felix geldi onu düşünmeye başladım onu düşünmek beni iyi hissettiriyordu her zaman onu düşünebilirdim saate baktığımda saatin 2:30 olduğunu fark ettim ve hemen uyumaya çalıştım.

Sabah olmuştu hiç uyanasım yoktu kollarım ağrıyordu aşağıdan bağırışmalar geliyordu her zaman ki gibi bu sefer ne için kavga ediyorlardı acaba?

Aşağı inmeden dünü düşündüm ve Seungmin'in bana dediği şey aklıma geldi hangi fotoraflarımı almıştı tek korktuğum şey buydu ben öldükten sonra o resimleri ne yapacaktı ki öldüğüm için sorun olacağını da sanmıyorum.

Bunu düşünürken ayağım takıldı ve merdivenlerden düşüyordum Felix beni tuttu onun geldiğini hiç fark etmemiştim ama Felix olmasa şu an ölmüş olabilirdim.

Şu an fark ediyorum ki merdivenlerin köşelerinde yastık vardı garip gelmişti ama bir şey dememiştim. "Teşekkür ederim Felix" "Rica ederim Hyunjin, sana dün biraz soğuk davrandım ve uzaklaştım beni iyi hissettiriyordun sen olmasan hayatımda neler olur diye düşündüm biraz ama senin arkadaşlığın olmasa ben de kendimi toplayamazdım çok kısa bir süre geçse bile bana iyi hissettiriyordun Hyunjin" arkadaş demişti bana, bu çok kalbimi kırmıştı beni arkadaşı olarak görüyordu benim ona bu sevgiyi taşımam biraz zor olacaktı. "Sen bana soğuk davranınca bende üzüldüm Felix Hyunlix çifti geldi dediklerinden dolayı öyle davrandığını düşündüm." "Onunla bir ilgisi yok arkadaşız zaten sorun olmazdı." Bana yine arkadaşım demişti kalbimin çok fazla kırıldığını hissettim ama belli etmemek için gülümsedim.

Konuşurken aşağı iniyorduk ve merdivenlerin her bir basamağında yastık vardı bizim evde bu kadar çok yastık varmıydı ki?

Seungmin "Hyunjin sen düş diye o kadar çok şey yaptım belki ölürsün diye yastık bile koydum ama sen düşüp ölmedin mi?"

"Seungmin Felix yanımda olmasaydı seni gebertirdim"   

"Felix senin için bir engel değil en sonunda sevgilin olacak zaten."

"Kim kimin sevgilisi oluyor?"

"Bir şey olduğu yok Seungmin dalga geçiyor."

"hiç dalga geçiyor gibi gözükmüyor"

"En sonunda sevgilin olacak zaten çok konuştun."

Mutfağa doğru adım atmaya başladım Seungmin bunu fark etmiş olacak ki ben gidiyorum diyerek evden çıktı. Felix hayretler içinde bize bakıyordu ben de daha çok bu delilerin içinde durmaması için elinden tutup sokağa sürükledim onu eli benim elimin içinde kayboluyordu çok tatlıydı

"Hyunjin artık koşmayı bıraksak mı?" Onun elini sadece koşarken tutabiliyordum o yüzden "biraz daha koşalım lütfenn"
"elimi bıraksan olur mu peki?" Koşarken elini tutamıyorsam neden koşuyordum ki "olur" dedim ve sahte bir gülümseme sundum