"Yaşadığım zor şeyleri sırtımda hep bir kambur olarak görürdüm. Canımı yakan, her geçen gün daha da ağırlaşan, nefesimi kesen, adımlarımı yavaşlatan bir kambur. Hayatıma giren iki kişiyle fark ettim gerçeği. Bir kambur olarak gördüğüm acılarım aslın...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
şu 144p fotoğraf bile mükemmel yakında onlara tamamen kavuşacağız. Keyifli okumalar
ÖZEL SOS
Kim Jisoo;
/5 gün sonra/
"Buna son vermen lazım" rosénin cümlesini duymamazlıktan geldim ve ji wooya aldığım güneş gözlüğünü taktım. "Jisoo saçmalıyorsun biri ile evlenmek basit bir şey değil"
"şu an konuşmak istemiyorum"
"5 gündür kaçıyorsun zaten benden böyle bir sorumluluğa girmene izin veremem" kolumu tutup yürümeme engel oldu.
"Ji woo bahçedeki çiçeklere bakmaya gider misin? Ektiğimiz sümbül nasıl merak ediyorum" ji woo her zamanki gibi beni dinleyip anında çıkıp gitti. Ben ise roséye döndüm. "Gerçek bir evlilik olmayacağını sende biliyorsun seungcheoldan bahsediyorum"
"İkinizin cinsel yöneliminin farklı olduğunu ki aynı olsa bile aranızda bir şey olmayacağını biliyorum. Fakat bu başka bir şey jisoo. Anlıyorum ji wooyu çok seviyorsun ama o daha hayatına gireli 2 hafta oldu. Ayrıca annesi onun amcasının yanında olmasını isterdi" son cümlesini duymazlıktan geldim.
"Yani? Onu yanımda tutup kurtarmak için daha mı uzun süre tanımalıyım?"
Yüzüme sabır istercesine baktığında derin bir nefes bıraktım. "Kadın gözümün önünde ji wooyu bilerek itti diyorum. Sen kendin bahsediyordun nasıl kötü insanlar olduğundan. Rosé onlar karnındaki bebeğe acımadılar. Ji wooya neler yaparlar?" Bunu söylemek istemiyordum ama zorunda bırakmıştı beni. Jaehyun'un ailesi rosé hamileyken acımadan ona zarar vermişlerdi. Bir şekilde işin içinden sıyrılsalarda onlar yapmıştı. Rosénin gözümün önünde yıkılışını akan kanları hâlâ hatırlıyordum. Elit zengin insanlar kolayca bulundukları yere gelmiyorlardı. Bir bebeğe bir çocuğa acımıyorlardı. Acımayı bırakın insan gibi bile davranmıyorlardı.
Jung ailesini araştırmıştım. Seungcheol yardım da etmişti. Evlilik fikrini öne süren de ilk oydu. Başka bir çare gözükmediğinden kabul etmiştim. Zaten benimde aklımda vardı. Seungcheol her zaman bana destek olacağını söylemişti. Tabii son tartışmamızdan sonra kendini bana affettirmesi uzun sürmüştü. Fakat her şeye rağmen arkadaşım olarak yanımdaydı. Rosé bir anda bana sarıldığında bende ona karşılık verdim.
"6 ay daha beklenilebilse ben ve jaehyun onu alabilirdik" ikisi 6 ay sonra evlenecekti. Birikim yapıyorlardı ve istedikleri birikimi 6 ay sonra tamamen elde edeceklerdi. Geri çekildim. "6 ay sonra bu evde yalnız olmayacağım en azından" gülümsedi ve minik elleriyle yanaklarımı okşadı. "Ji woo sana iyi geliyor jisoo. Hâlâ bir belirti göstermesede eminim ki içten içe sende ji wooya iyi geliyorsun. Umarım gayet güzel bir şekilde her şeyin üstesinden gelirsiniz" güzel dilekleri beni gülümsetti. "Umarım" dedim ve onu ikna etmenin rahatlığıyla çıktım evden. Bahçede 2 gün önce diktiğimiz sümbülleri durduğu yerden izleyen ji wooya yöneldim.
