Vergeten Prinses - Gemaskerd deel 1 (Versie 2, voltooid)

Hoofdstuk 26

Het leek wel alsof Evelyn langzaam van de wereld verdwenen was. Het was haar twaalfde verjaardag en hoewel May haar plannen niet rooskleurig voor zich gezien had, was Evelyn hoop blijven houden op een mooie verjaardag zoals ze had toen ze zes werd. Langzaam begon ze te beseffen dat de komst van Endrew de aandacht die ze van haar ouders kreeg verminderde, maar de prinses wilde dat niet geloven omdat ze te veel van haar broertje hield. Nu Endrew vijf was kon hij steeds meer en kon Evelyn hem veel leren.

Aan de stand van de zon leed de prinses af dat het al rond het tiende uur was en niemand had haar geroepen voor het ontbijt, terwijl dat altijd om het negende uur plaatsvond. Ver ontstellend dat ze de tijd verkeerd afgelezen had stond Evelyn op en liep ze haar kamer uit. Daar zag ze May op het bankje bij de grote ramen zitten, het leek alsof de oude vrouw op haar aan het wachten was.

'Goedemorgen Evelyn, wat ben jij laat wakker' zei May toen ze merkte dat Evelyn haar gezien had. De prinses liep naar de vrouw toe en kwam naast haar op het bankje zitten en staarde naar buiten, de slaap uit haar ogen wrijvend. Waarom was het zo dat als je uitsliep je meer moe was dan als je eerder opstond?

'Niemand heeft me wakker gemaakt voor het ontbijt. Jij ook niet en zo te zien zit je hier al even' zei Evelyn tegen May. Haar stem had een boze ondertoon, maar ze kon niet boos doen tegen May, daarvoor was ze altijd te vriendelijk en goed.

'Jouw ouders hebben me niet gezegd dat ik jou uit je bed moest halen voor het ontbijt en omdat het je verjaardag is vond ik het wel zo aardig om je even te laten slapen' antwoordde May. Evelyn vond het vreemd dat haar ouders May daar de opdracht niet voor hadden gegeven, het was gewoon een ongeschreven regel dat je om het negende uur in de eetzaal moet zijn.

'Nou, dan ga ik nu maar ontbijten' zei Evelyn geprikkeld. May bleef rustig zitten en Evelyn liep naar haar kledingkast om zich aan te kleden, waarna ze zonder op May te wachten naar beneden liep. Ze was duidelijk met het verkeerde been uit bed gestapt, maar dat beseffen maakte de prinses alleen nog maar chagrijniger. Weer een verpeste verjaardag.

In de eetzaal waren haar ouders al niet meer te zien en de bedienden waren al bezig met het afruimen van de tafel, maar zo te zien waren ze daar pas net mee begonnen want er stond nog genoeg voor Evelyn om een ontbijt uit te maken.

'Zouden jullie kunnen zorgen dat ik kan ontbijten?' vroeg Evelyn vriendelijk aan een van de bedienden die net uit de bediendegang verscheen. De eetzaal lag recht boven de keuken en er stond een directe verbinding tussen die twee.

'Natuurlijk hoogheid, ik zorg dat alles voor u geregeld wordt, gaat u vooral zitten' zei ze met een buiging waarna het meisje meteen weer in de gang verdween. Evelyn hoefde inderdaad niet lang te wachten. Al snel kwam er een butler met een bord, een kristallen glas en zilverbestek aan die hij voor Evelyn neerzette.

'Wij waren de tafel al aan het afruimen in de verontstelling dat niemand meer kwam ontbijten. Wilt u dat we de schalen weer naar boven halen of red u zich met dat wat nog op tafel staat?' vroeg de butler vriendelijk.

'Ik red me hier wel mee, dank je' zei Evelyn waarna ze wat vers fruit en kruidige broodjes pakte. In Nista konden ze heel goed op vis leven, alleen bij het ontbijt waren aten ze nooit vis. Een Nistaans ontbijt bestond uit vers fruit – in Evelyns geval uit de boomgaarden van Nista – en stevig, kruidig en voedzaam brood waar Nista om bekend stond. Het was niet duur, waardoor zelfs de armen zich genoeg brood voor een persoon per dag konden veroorloven, maar het was zo geliefd dat zelfs de rijken het vaak aten.

Ook Evelyn hield van de rijke smaak van het brood dat zoet en kruidig tegelijk was en ze at het graag met stukjes aardbij en mango erop, vruchten die beiden in Nista voorkwamen. Voor de rest at ze er een fruitsalade bij, soms wat aardbijen met chocola en ze dronk er graag melk met noten bij. Melk was wel duurder in Nista omdat maar enkele eilanden koeien hadden, de meeste melk werd geïmporteerd uit Orthnib.