Τα πνευμόνια μου αναζητούν οξυγόνο απεγνωσμένα, καθώς τα χείλη μας παλεύουν, το ένα πάνω στο άλλο παθιασμένα. Σταδιακά αποχωρίζομαι τα χείλη του, βλαστημώντας μέσα μου για την θυσία που πρέπει να κάνω ώστε να μπορέσω να ανασάνω.
Αν το άρωμα του ήταν οξυγόνο δεν θα σταματούσα ποτέ να τον φιλάω.
Τα χέρια του γλιστράνε χαμηλά στην μέση μου, όμως δεν με εγκαταλείπουν. Αφήνω να δάχτυλα μου να κυλήσουν από τον λαιμό του πάνω στο στήθος του και μπορώ να νιώσω τους χτύπους της καρδιάς του να χτυπάνε σαν τρελοί.
Ακουμπάει απαλά το μέτωπο του ενάντια στο δικό μου και αυτή η τρυφερή του κίνηση αναστατώνει τις πεταλούδες στο στομάχι μου. Δεν μπορώ να απολαύσω το άρωμα του αρκετά. Δεν μπορώ να απολαύσω το άγγιγμα του, την παρουσία του αρκετά.
Δεν θέλω να αναγκαστώ να τον αφήσω ξανά.
Η ανάσα του, οι χτύποι της καρδιάς του με καθοδηγούν. Ο ήχος τους είναι σαν ελπιδοφόρο νανούρισμα, που με γεμίζει αυτοπεποίθηση, γαλήνη και ενθουσιασμό για το μέλλον.
Κλείνω τα μάτια μου, νιώθοντας ασφαλής στο καταφύγιο της ζεστής του αγκαλιάς. Νιώθοντας προστατευμένη από εκείνον.
Και ο ίδιος δεν με αφήνει. Δεν απομακρύνεται. Μπορεί να ισχυρίζεται πως με μισεί, όμως δεν μπορεί να ξεχάσει έτσι απλά όσα ζήσαμε...Δεν μπορεί να ξεχάσει όσα νιώσαμε.
Δεν μπορεί...
Το κουδούνι χτυπάει ξανά μετά από αρκετή ώρα και τινάζομαι ελαφρά στην αγκαλιά του. Εκείνος γελάει απαλά, ρίχνοντας μου μια ματιά και αισθάνομαι τα μάγουλα μου να κοκκινίζουν.
Το κουδούνι ακούγεται ξανά και κοιτάω τον Αχιλλέα. "Πρέπει να ανοίξω τώρα..." Λέω με βαριά καρδιά, καθώς θα πρέπει να αποχωριστώ την ζεστασιά της αγκαλιάς του.
"Θα πάω εγώ." Λέει απλά και τραβάει το σώμα του από το δικό μου, για να κατευθυνθεί προς την πόρτα.
Όμως δεν σκοπεύω να εγκαταλείψω την ζεστασιά του σώματος του, έτσι τον ακολουθώ. Θα ήταν πολύ επίπονο να νιώθω το σώμα μου να κρυώνει μακριά του. Εξάλλου, βρισκόμαστε στο δικό μου σπίτι.
Γυρίζει το κεφάλι του και γελάει μόλις με βλέπει πίσω του. Φτάνουμε μπροστά στην πόρτα και κοντοστέκεται. Έπειτα, αισθάνομαι τα χέρια του να στρώνουν τα μαλλιά μου πάνω στο κεφάλι μου. Τον κοιτάζω με απορία και χαμογελάει στραβά.
ESTÁS LEYENDO
One More Time
Novela Juvenil"Έχω κάνει πολλά λάθη, το γνωρίζω." Φωνή χαμηλή, ψίθυροι τρεμάμενοι και μάτια καρφωμένα πάνω στα δικά μου. "Κι ένα από αυτά είναι ότι σε πλήγωσα..." Σιωπή, μάτια που αποφεύγουν το βλέμμα μου, λαιμός που ξεροκαταπίνει. "Αλλά σε αγαπώ." Χέρια καίνε το...
