One More Time

\\Επίλογος\\

Ένα χρόνο αργότερα. 

"Αχιλλέα, θα αργήσουμε!" Φωνάζω, καθώς παίρνω την τσάντα μου από τον καναπέ και ψάχνω για το κινητό μου. "Το να προλάβουμε την πτήση μας είναι πιο σημαντικό από τα μαλλιά σου!" Τονίζω βλέποντας την ώρα να γλιστράει υπερβολικά γρήγορα. 

Ετοιμάζομαι να τον ακούσω να διαμαρτύρεται πως τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από τα μαλλιά του, αλλά καταλήγω να τρομάζω από την αιφνιδιαστική άφιξη του στο καθιστικό. 

"Έτοιμος!" Ανακοινώνει σκύβοντας για να μου δώσει ένα φιλί, αλλά τον σπρώχνω λέγοντας πως δεν έχουμε χρόνο για τέτοια. "Απορώ γιατί βιάζεσαι τόσο, δεν μας περιμένει και κάτι σπουδαίο." Λέει γέρνοντας στον τοίχο, εντελώς χαλαρός, ενώ με παρακολουθεί να τσεκάρω αν έχουμε πάρει τα πάντα. 

"Δεν μας περιμένει κάτι σπουδαίο;" Επαναλαμβάνω την ερώτηση του, απορώντας τι πάει λάθος με αυτόν τον άνθρωπο και πως κατέληξα να τον αγαπώ. "Ταξιδεύουμε στο Τόκυο...Για τους Ολυμπιακούς Αγώνες..." Λέω αργά και καθαρά, ελπίζοντας πως αυτό θα του δώσει να καταλάβει γιατί είναι τόσο σπουδαίο αυτό το ταξίδι.

"Αν θες την γνώμη μου, οι Ολυμπιακοί είναι υπερεκτιμημένοι. Είναι αγώνες, όπως όλοι οι άλλοι αγώνες στους οποίους έχεις αγωνιστεί από όταν ήσουν μικρή." Μου χαμογελάει, καθώς σταυρώνει τα χέρια του στο στήθος του. 

Ανοίγω το στόμα μου για να μιλήσω, αλλά ο Αχιλλέας αντιλαμβανόμενος την επερχόμενη έκρηξη μου, με διακόπτει. 

"Και να πεις πως μας περιμένει ένα ωραίο δωμάτιο ξενοδοχείου με ένα τεράστιο κρεβάτι, μετά από δεκατέσσερις ώρες πτήση, να καταλάβω την βιασύνη σου, αλλά..." Συνεχίζει με το ίδιο ανεπηρέαστο ύφος. 

Σταυρώνω τα χέρια μου κάτω από το στήθος μου και τον κοιτάζω με σηκωμένα φρύδια. "Αλλά τι;" 

"Αλλά, μας περιμένει ένα κρεβάτι φτιαγμένο από χαρτόνι. Νομίζω αυτό είναι ένας δικαιολογημένος λόγος να μην ωθήσει κάποιον να βιαστεί." Ολοκληρώνει, περήφανος για τα επιχειρήματα του. 

Στριφογυρίζω τα μάτια μου και τον πλησιάζω, περνώντας τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό του. "Ή αυτό ή δεν θες να παραδεχτείς πως είσαι αγχωμένος." Λέω κοιτάζοντας τον στα μάτια. 

"Είσαι αρκετά αγχωμένη και για τους δυο μας, δεν χρειάζεται να εξαντλήσω την ενέργεια μου στο άγχος." Απαντάει χαμογελώντας μου. "Τώρα που το σκέφτομαι, δεν υπάρχει λόγος να διατηρήσω την ενέργεια μου. Με αυτά τα κρεβάτια που μας περιμένουν, δεν θα μπορέσουμε να κάνουμε πραγματικότητα καμία από τις υπέροχες ιδέες μου." Κουνάει απογοητευμένος το κεφάλι του, ενώ τα χέρια το τυλίγονται στην μέση μου. 

"Τι υπέροχες ιδέες;" Ρωτάω, δαγκώνοντας τα χείλη μου και ο Αχιλλέας χαμογελάει καθώς αντιλαμβάνεται ότι μου κέρδισε το ενδιαφέρον. 

"Ας πούμε ιδέες που δεν μπορούν να εφαρμοστούν σε κρεβάτια 'άντι-σεξ'". Μου χαρίζει ένα στραβό χαμόγελο και με τραβάει ακόμα πιο κοντά του, ώσπου δεν υπάρχει κενός χώρος ανάμεσα μας. 

"Σταμάτα να με πειράζεις." Ψιθυρίζω νιώθοντας την παρόρμηση να ξεχάσω πτήσεις και αγώνες και να πάω μαζί του στο υπνοδωμάτιο. 

"Δεν θα σταματήσω ποτέ να σε πειράζω και το ξέρεις." Το γοητευτικό του χαμόγελο κάνει την εμφάνιση του. "Έτσι κι αλλιώς, έχουμε χρόνο να κάνουμε αυτές τις ιδέες, και πολλές άλλες, πραγματικότητα." 

Χαμογελάω, ακουμπώντας το κεφάλι μου στην λακούβα του λαιμό του. "Έχουμε πολύ χρόνο μπροστά μας." Λέω, νιώθοντας γαλήνη στην σκέψη. 

"Το ξέρω, Τόνια." Τα χείλη του ακουμπάνε την κορυφή του κεφαλιού μου. "Δεν είναι πια η τελευταία φορά..." Τα χέρια του με σφίγγουν μέσα στην αγκαλιά του, τόσο ζεστή και οικεία, που ξεχνάω κάθε άγνοια.

"Για πολύ καιρό ακόμα, θα είναι μια ακόμα φορά." 

\\/\\/\\/\\/
Καλησπέρα!
Εύχομαι όλοι να είσαστε καλά και να περνάτε υπέροχα τις διακοπές σας.

Σήμερα, θα πω αντίο σε αυτή την ιστορία που με συνόδευσε στα όμορφα και τα άσχημα.

Και σήμερα θα πω και αντίο σε εσάς.
Θα ήθελα να σας ευχαριστήσω που διαβάσατε αυτή την ιστορία, και τις υπόλοιπες. Η στήριξη σας και η αφοσίωση σας με έχουν βοηθήσει να ανακαλύψω ένα άλλο κομμάτι του εαυτού μου και να κάνω καινούριες φιλίες.

Θα απουσιάσω από την εφαρμογή για αρκετό διάστημα. Αν ποτέ επιστρέψω, ελπίζω πως θα είναι με ευχάριστα νέα.

Όπως και να έχει θα μου λείψετε.

Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω την φίλη μου Asp_ion για τις υπέροχες ιδέες της που χωρίς αυτές η ιστορία δεν θα έφτανε σε αυτό το σημείο.

Ελπίζω η καινούρια χρονιά να φέρει σε όλους τα καλύτερα. Ελπίζω να είσαστε χαρούμενοι, γιατί το αξίζετε.

Και ελπίζω πως θα μπορέσω να έρθω σε επαφή με αυτούς τους χαρακτήρες ξανά.

Ευχαριστώ.
Καλή Χρονιά.
Νέλα🤍
\\/\\/\\/\\/