UNUTAMAM SENİ

UNUTAMAM SENİ|BÖLÜM 11

"Merhaba Aslı."
Ben cam kenarında oturmuş,dışarıdaki karanlığın içerisinde yanan ahenkli ışıkların olduğu manzaraya dalmışken bana doğru seslenen adamın sesiyle irkildim.
Karşımda takım elbiseli duran adama doğru,ayağa kalktım ve elimi uzattım.
Önce şaşırdı sonrada uzattığım elimi sıktı ve beni kendine çekerek sarıldı.Bu hareket karşısında ne yapmam gerektiğini bilemediğim için öylece kaldım.Sonra hızlıca benden uzaklaşarak karşıma geçip oturdu.
Bende şaşkın bir ifade ile yerime oturdum.
"Ben Serkan.Adımı biliyorsundur zaten.Ee ne yiyoruz."
Adımı biliyorsundur zaten.!??
"Iı fark etmez aslında.Sen seç istersen."
Ortama hemen ayak uydurması,rahatlığı,özgüveni beni oldukça şaşırtmıştı.Öylece izliyordum onu anlamsız ifadelerle.
Sakalsız ve bebeksi bir yüzü vardı.Oldukça bakımlı olduğu belliydi.Orta boylarda ve orta kilolarda olmalıydı.Saçları biraz uzundu.Oldukça garip görünmesine rağmen iyi birine benziyordu.
O elinde menü,garsona yemek siparişi verirken bende çaktırmadan onu inceliyordum.Garson siparişleri alıp gittikten sonra da dirseklerini masaya koyup,çenesini ellerinin altında yerleştirerek bana döndü.
Galiba bir şey söylemem gerekiyordu diye geçirerek içimden
"Nasılsın Serdar?"dedim.
Sorumla beraber gülmeye başladı.Neye güldüğünü başta anlamamış olsam da daha sonra ismini yanlış söylediğimi anlayarak kızardım.
"Çok özür dilerim Serkan.O kadar kişiyle görüşüyorum ki gün içerisinde.."
"Güzel numara.Zekice."
Ciddiyetle kendimi toparladım ve ona döndüm.
"Anlamadım.Zekice olan şey ne?"
"Yani Deniz'e bu kadar benimle görüşmek için ısrar etmen ve adımı unutman..Dikkat çekmek için güzel numara."
Denize seninle görüşmek için ısrar etmek..!
Tabiki de Deniz ve planları.
İçimden derin bir sabır çekerek konuşmaya açıklamaya başladım;
"Sanırım ortada bir yanlış anlaşılma var.Ben Deniz'e hiç kimseyle görüşmek için ısrar falan etmedim.Onun ısrarları yüzünden biriyle yemeğe çıkıyorum.Özür dilerim ama seninlede o yüzden yemeğe çıktım.Ama anladığım kadarıyla seninde benimle yemeğe çıkma sebebin sana hayran olduğumu düşünmen.Üzgünüm.Birine hayranlık duyacak bir durumda değilim.Sana afiyet olsun."
Yan sandalyeye bıraktığım ceketime ve çantama uzanmıştım ve ayağa kalkmaya koyulmuştum ki aniden bileğimi tuttu.
"Özür dilerim oturur musun lütfen.Beni böyle tanımanı istemem,açıklamama izin ver."
Tuttuğu elimi çekerek,yerime oturup,dinlemeye karar verdim.
Aslında oldukça samimi ve kibardı.Fakat olduğumuz bu görücü usulu durumu can sıkıyordu ve gerginlik yaratıyordu.
"Birincisi bu kadar sert olma lütfen niyetim asla bu değil yani evet benden hoşlandığını söylediği için Deniz,seninle yemek yemeyi kabul ettim.Ama zorla görüşmeyi kabul ettiğine bakılırsa ya sen birine hala aşıksın ya da kalpsiz falansın.Ki sanırım ilk ihtimal..
Peki sadece arkadaş olarak konuşup,yemeğimizi yiyelim olur mu?"
"Aşık falan değilim.Belki eskiden evet aşıktım ama unuttum.Bu konuyu da ilk ve son kez açıyorum."her ne kadar böyle söylesemde Serkan'ın sorularına dayanamayıp tüm gece onu konuştuk.
Serkan beni çok yakın bir arkadaşımmış gibi dinliyor,bazen bana fikirler veriyor, belki de bana acıdığı için teselli veriyordu.Ona çok ısınmıştım.
Yemeğimizide yedikten sonra kalkmaya karar verdik.
"Bak ne diyeceğim bir hafta sonra Ankara'da çok önemli bir derneğin açılışı için yardım gecesi düzenlenecek.Bende davetliyim açılışa.Sende bana eşlik etsene."
"Bilmem bakarım.İşim çıkmazsa neden olmasın?"
"Tamam.Ben seni alırım o zaman."
"Peki.Hadi kalkalım artık,geç oldu."
Beraber masadan kalkarak,dışarıda vedalaşıp, arabalarımıza binerek uzaklaştık.
Deniz geldi o anda aklıma.Hemen telefonumdan numarasını bulup,aradım.
"Alo Denizciğim."
"Bakıyorum da sesin çok güzel geliyor."
"Evet canım.Çünkü çok mutluyum.Senide teşekkür etmek için aradım.Muhteşem bir adamla tanıştım bu gece."
"Aslıı bak dalga falan geçmiyorsun değil mi?"
"Hayır gayet ciddiyim.Muhteşem bir geceydi."
"İnanamıyorum.Aslı yıllar sonra başka bir erkekten bahs ediyorsun bana.Ee ne zaman evlendiriyoruz sizi?Enişte nasıldı?Ya inanamıyorum hala, o kadar mutlu oldum ki.."
"Deniz!Ne eniştesi kuzum!Hayatıma muhteşem bir dost kattığın için sana teşekkür etmek istedim sadece lütfen başka yere çekme."
"Ne..!?Sana randevu ayarladığım adamla dost mu oldun gerçekten.İnanamıyorum.Pes..!"
"Aa evet bide adama ben ona aşıkmışım,hayranmışım gibi anlatışın var değil mi?Onun hesabını ayrı sorucam sana zaten."
"Iı tamam ben oldukça normal ama mutlu hayatıma geri dönüyorum.Sen tam bir delisin bu arada ama.Görüşürüz.Seviliyorsun."
Gülümseyerek kapattım telefonu.
Deniz ile bizimkiler İstanbul'a gittikten 6 ay sonra tanışmıştık.Bizim adliyeye stajer savcı olarak gelmişti.Çok fazla komik,pozitif,hayata hep olumlu bakan biri oluşu beni çok şaşırtmıştı.Çok farklıydık biz aslında.Ben siyah,o beyazdı.Ama yinede sonra çok yakın,iki arkadaş olduk.Ona bizimkilerden bahs etmiştim.Onları hiç görmemişti.Ama hepsini en az benim kadar iyi tanıyordu.Onun gibi bir dosta sahip olduğum için çok şanslıydım.