"Ne duymak istiyorsun Aslı."
Kollarımı çözüp,masaya doğru eğildim.
"Gerçekleri."
"Gerçek olan şu,ben evliyim."
"Bana hala aşık mısın?"bu sorum karşısında oldukça şaşırmıştı.O kaçamak cevaplar verse dahi ben merak ettiklerimi dolandırmadan soracaktım.Çünkü artık her şeyi öğrenmenin vakti gelmişti.
Şaşkınlığını üzerinden atarak, konuşmaya başladı.
"Cevabım neyi değiştirebilecek?"
"Belkide her şeyi.Ama cevabın ne?Ben hangisi cevap olarak almalıyım.Bana sana hala eskisi gibi aşığım diyen gözlerini mi yoksa benden uzak dur,senden nefret ediyorum diyen sözlerini mi?"
"Senden nefret etmiyorum!"
"O zaman bana aşıksın."
Ellerini saçlarında gezdirmeye ve derin nefesler almaya başladı.Canını sıkan bir şey vardı ama bunu bana söyleyemiyor,gizliyordu.
"Tarık konuş!Susma başır çağır ama konuş!Ben acı çekiyorum görmüyor musun?Hiç mi canın yanmıyor beni bu halde gördüğünde?"
Son sözlerim oldukça yüksek ve sert çıkmıştı.Ellerim,sesim,bedenim her yerim titriyordu.Bana gerçekleri söylemesini istiyordum.Bu canımı yaksada artık gerçekleri duymak istiyordum.
Gözleri kızarmıştı onun.Sinirlemmiş miydi?Yoksa bu halime oldukça üzülmüş müydü?Artık kestiremiyordum.
"Ben evliyim Aslı.Sana ümit verdiysem özür dilerim.Sana söyleyebileceğim tek gerçek bu."
Bana az önce kendi kokusunu,ceketini gönderen adam,karşımdaki adam olamazdı.
"Seni anlayamıyorum.Az önce,bana gönderdiğin not.Bana sarılman.."
"Evet az önce sana bir not gönderdim.Çünkü seni özlüyorum.Ara ara.Çok özür dilerim.Yapmamam gereken bir şeydi.Pişmanım.Bunu unutalım olur mu?Sana bu gün,sabah sarıldım evet çünkü çok üzgün görünüyordun.Biz hala arkadaşız Aslı.Bunda bir sakınca görmüyorum."
Karşımda duran Tarık benim sevdiğim adam olamazdı.Bunları söyleyemezdi o bana.
Bunları ona söyleten başka bir şeydi..Nefret değil,öfke değil..Başka bir şey..
"Aslı benim karım var.Biz evliyiz.Burada elbette işim bitecek ve ben evime,karımın yanına,yatağımıza dönücem.Onunla yatacağım.Onunla beraber olacağım.Daha öncede olduğu gibi.O yüzden bu konuyu kapatalım.Olur mu?"
Masadaki bir bardak suyu, Tarık'a fırlatmıştım.Susmasını istedim sadece o an.Canımı yakan o sözleri söylememesini istedim.Sert bir hamleyle bardağı masaya geri koyup, sandalyemi arkaya doğru iterek,ayağa kalktım.
Bir şey söylemek istiyordum.Son bir şey ama olmadı.Yapamadım.Konuşamamıştım bile.Öylece sinirle çıktım oradan.Sonra uzaklaştım.
O kadar karışmıştı ki kafam.Ne düşüneceğimi bilmiyordum.Tarık'a bunları söyleten şey neydi?Bu gece karşımdaki adamın onun olduğuna inanamazdım.O bunları söyleyemezdi bana.Bu kadar canımı yakmazdı benim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UNUTAMAM SENİ
RomanceHayatı boyunca adaleti,eşitliği sağlayan biri olacağıma henüz on yaşımda yemin ettiğimi hatırlıyorum.Babamın şoför,annemin hizmetli olduğu villada tek oyun arkadaşımın annesinin,beni çocuğuyla oynamaya layık görmediğini söylediği gündü.Hayatımda ilk...
