UNUTAMAM SENİ|BÖLÜM 7

289 6 0
                                    

Ağrıdan çatlamak üzere olan kafamla beraber gözlerimi uyuya kaldığım koltukta açtım.Her ne kadar kendi evimde olsamda bir kaç saniye neredeyim diye düşünmeden alamadım kendimi.Geldiğim gibi uyuduğum için kıyafetlerim öylece duruyordu üzerimde.
Doğrularak,sehpanın üzerindeki telefonumu aldım.Yüzlerce cevapsız arama vardı.Bizimkiler,adliyedekiler ve annem aramıştı.Bide bilinmeyen numaralar tabiki.Annemi arayarak kısa süreli,iyi olduğuma ve uyuya kaldığıma dair bir konuşma yaparak telefonumu kapatıp,sehpanın üzerine koydum.Üstümdeki kıyafetleri öylece çıkartıp,koltuğa fırlattım.Yemek masasının hemen yanında duran sehpanın çekmecesinden bir ağrı kesici aldım.Mutfaktanda aldığım bir bardak suyla beraber ilacı içtim.Kendimi Ankara manzaralı büyük terasıma attım.
Öylece tüm gece uyumaya devam ettim oradaki koltukta.

Sabahın erken saatlerinde ise hızlıca hazırlanarak adliyeye geçtim.
Adliyeye girerken kapıdaki güvenlik Halukla selamlaştım.Temizlik görevlisi Faruk abi,çaycı Necla abla,.Biz böyleydik işte.Bizim için emekçi insanlar bürokratlardan  daha çok layıktı bir selama.
Odama geçtiğim gibi ceketimi çıkardım.Klimayı kapatarak,pencereleri açtım.
Hemen bilgisayarımı alarak çalışmaya başladım.Beni meşgul edecek bir şeylerle uğraşmak istiyordum.
Ben işe dalmışken bir  anda kapı çaldı.Gir dememle beraber kapı açıldı ve Tarık belirdi kapının önünde.

UNUTAMAM SENİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin