Selam!!!! Öncelikle oylar ve görüntüleme için çok teşekkür ediyorum. Kapağı değiştirmeyi düşünüyorum. Sizce multideki mi yoksa şuan ki mi ben pek başarılı değilim kapakta bana yardım eder misiniz!!!
~Bea'dan~
Sabah yüzüme vuran güneş ışıkları ile uyandım. Elim hala Shawn'ın elindeydi. Yaklaşık 10 dakika sonra kendimi ağlarken buldum. "Seni özledim Shawn. Lütfen uyan. Seni seviyorum." Diye sayıklamaya başladım. Biraz daha uyumaya karar vermiştim ki saçlarımda bir şey hissettim. Kafamı kaldırdığımda uzun süredir görmediğim bir gülümseme karşımdaydı. "Bende seni seviyorum Bea." Ne olduğunu anlamadan çığlık atmaya başladım "Shawn!!!" Bir süre sonra Jack ve Jack, Taylor, Jacob, Hayes, Nash, Cameron, Mahogany, Aaron, Matthew ve Carter koşarak içeri girdi. Endişeli gözüküyorlardı. Büyük ihtimalle birşey olduğunu sanmışlardı. Cameron önce güldü ve bağırmaya başladı "Uyanacağını biliyordum!"
Bu arada Matt dinazor dansını yapıyordu fakat hepimiz ona tip tip bakınca vazgeçti ve Shawn'a sarıldı. Sıra sıra herkes ona sarıldı. Tek ben kalmıştım. Herkes bana bakıyordu. Bu arada sevinç ve endişenin karıştığı gözyaşlarımı silerek ona sarıldım. "Çok korktum Shawn. Beni bırakmandan o kadar korktum ki."
Buruk bir şekilde gülümsedi. "Artık buradayım Bea. Ve seni asla bırakmayacağım." Son kelimesini söyledikten sonra yavaşça beni öptü. Onu çok özlemiştim. Beni öpüşünü,sarılışını ama en çok gülüşünü özlemiştim. Herkes bize bakınca tuhaf hissetmiştim. Mahogany sessizliği bozdu. "Evet çocuklar gördüğünüz gibi barışmışlar." Hepsi yatağa doğru geldi. Hep beraber sarıldık. Biz bir aileydik. Ve bu aile, ayrılmazdı. Onlar benim gerçek dostlarımdı. Shawn hariç. O benim herşeyimdi. İçeri doktor gelince hepimiz uslandık. "Evet Shawn bey. Gördüğüme göre sabaha kıyasla daha iyisiniz. Şanslısınız ki, sadece kolunuzda bir kırık ve karnınızda biraz morluk var. Daha kötüsü de olabilirdi. Size vereceğim kremi kullanırsanız morluk geçecektir. Kırık 1-2 aya geçer. Tekrar söylüyorum ki gerçekten çok şanslısınız, eğer hava yastığınız açılmasaydı herşey için geç olabilirdi. Sanırım artık taburcu olma vaktiniz geldi. 1 saat sonra çıkış işlemleriniz tamamlanmış olur. Hepinize iyi günler" dedi ve gülümseyerek odadan çıktı.
~Akşam~
Buradan sonrasını Fifth Harmony - Sledgehammer ile dinleyin de dramatiklik bozulsun. Bitince geri sararsınız.
"Hadi Cameron! Ne zaman çıkmayı planlıyorsun!"
Cam yaklaşık bir saattir banyodaydı ve saçımı kurutmalıydım. Bir saattir ıslak ıslak geziyordum. Sonra kapı açıldı. Üstsüz bir Cameron karşımda duruyordu. "Noldu Bea? Kaslarımdan gözünü alamadın mı istersen dokunabilirsin." Bunu söylerken kahkaha atıyordu bir süre sonra bende kahkaha atmaya başladım. Shawn'ın taburcu olmasının üstüne hepimizin neşesi yerine gelmişti. Arkadan Shawn ve Jacob hariç tüm erkekler geldi ve bağırdılar. "Bak bizimde var!" (Kslslslslsösllsialeşs) onlarında üstünde tişört yoktu. Sonra dinazor Matt geldi ve bağırdı. "Lütfen Bea'yı zorlamayın. O alışkın değil sizi salaklar!" Bu sırada hep beraber gülüyorduk. "Açıkçası çocuklar, Matt ile yemek yemeyi sizin kaslarınıza dokunmaya tercih ederim."
Arkadan Shawn'ın sesi yükseldi. "Aslında alışık olmadığı söylenemez sonuçta benimde çok fazla kasım var." Bunu söyledikten hemen sonra çocuklar "ooooooo" demeye başladılar. Matt bağırmaya başladı. "Shawn ve Bea yapmış!" Buna karşı kendimi zorlasamda gülmemeyi başaramadım ve kahkahalar atmaya başladım. Sonra onların beklemeyeceği bir şekilde ciddileştim ve bağırdım. "Öyle birşey olmadı. Ve elimde sizin üstsüz ifşalarınız var beni yakalarsanız belki anlaşabiliriz ne dersiniz." Kahkaha atarak koşmaya başladım. Shawn aşağıya benden önce inmişti. Üstsüzdü. Karnındaki morluk çok belli oluyordu. Hastaneden çıksa ve iyi olsa bile bu benim yüzümden olmuştu. Ve ayağım kaydı. Ve kendimi kurtarıcımın kollarında buldum. Beni yine kurtarmıştı. "Çok teşekkürler SuperMan!"
Ondan sonra çocukların hepsi bize doğru gelmeye başladı. Ve efsane sarılışımızı yaptık. "Sizi seviyorum çocuklar." Onlarda bir ağızdan bağırmaya başladılar. "Bizde seni seviyoruz Bea!" Shawn söylememişti. Ona bakarken dalmış olmalıyım ki bağırınca irkildim. "Ben Bea'yı daha çok seviyorum." Gülerek bağırdım. "Hadi sarılalım!" Sarılırken bir anda Mahogany ve Jacob'un sesi duyuldu. "Bizsiz mi sarılıyordunuz?" Onlarda gülerek aramıza girdiler. Ve tekrar bağırdım. "İşte aile tamam!"
