İlerideki 2 bölüm filan Shawn'dan olacak çünkü Bea hastanede. Ve multideki şarkıyla dinleyin biterse başa sarı. Sevgiler
-SHAWN'DAN-
Bugün konserim varmış. Kısa sürede birsürü hayranım oldu hepsini seviyorum ama ben çıkamam konsere çıkamam aklımda şarkı sözleri bile yok. Unuttum bile diyebilirim. Bea 1 haftadır hastanede kalıyor. İki kere uyandı fakat doktorlar onu yormamamızı istemedi. Bir not yazmıştı. Hala beni sevdiğini ve ölürse mutlu olmamı istediğini yazmış. Bu yüzden beni görmek istediğini sanmıştım. Fakat uyandığında sorduğu ilk kişiler Cameron, Gilinsky ve Johnson olmuş. Beni görmeyi istememişti. Doktor isimlerini saydığında sonunda benim adımı söylemesini bekledim. Ama olmadı. Cameron kulağıma fısıldadı "o iyi olacak dostum. Onu ikna edeceğim. Barışacaksınız." Bea ve Cameron abi kardeş gibi olmuştu. Sanırım üçü ile en iyi dostlar olmuştu. Bir zamanlar bizde öyleydik. Bu arada beni eve gönderdiler. Yarın konserim varmış bilmem ne. Bugün konser var ve hiç çıkmak istemiyorum.
KONSER
Bir kaç şarkımı söyledim ve herkes kendi şarkılarımla devam etmemi beklerken ben Wanted'ı söylemeye başladım. Bu şarkı özeldi. Arkada bu şarkı çalarken Bea'ya çıkma teklifi etmiş ve yine bu şarkı çalarken ona sarılmıştım. Bu şarkı çalarken evet demişti bana. Ve bizim grup alkışlayarak tebrik etmişti. Konsere ara verdiğimizde 7 cevapsız arama vardı ve hepsi Gilinsky ve Cameron'dandı. Telefonumun çaldığını duydum. Cameron arıyordu. "Dostum. Bea şuan iyi. Ve biranda ağlamaya başladı. "Shawn benden nefret ediyor" diye sayıklamaya başladı. Bu yüzden aramıştım seni. Ama sonra Johnson onu sakinleştirdi. Ama hissediyorum o seni özlüyor Shawn. Hastaneye gelir misin. Konserden sonra gelirsin. Özür dilerim Shawn kapatmalıyım Bea ağlamaya başladı."
Konuşamamıştım. O beni özlüyordu. Ağlamama engel olamadım. Sahneye çıktım. "Özür dilerim çocuklar konsere devam edemeyeceğim fakat bir ay sonraki konsere hepinize bilet veriyorum. Sizi seviyorum." Ve koşarak sahneden indim. Memorial'e gittim. "Bea Miller. Hangi odada olduğunu söyler misiniz?"
"213 efendim"
Odaya koştum şansa bakki yakındaydı. Odaya girdiğimde Bea o hastanede giydirdikleri şeyden giymiş, Gilinsky'e sarılmış ağlıyordu. Cameron'ın gözleri kızarmıştı. Johnson ona sarılmış ağlıyordu. Gözyaşlarıma engel olamadım. Gilinsky ondan ayrıldı ve yanındaki koltuğa oturdu. Elini tutuyordu. Onunda gözleri kızarmıştı ve gözleri şişmişti. Bea, Bea gerçekten kötü gözüküyordu. Bembeyaz olmuştu. Kıpkırmızı ve şişkin gözleriyle bile o kadar güzeldiki. Bea hıçkırdı. "Shawn." Cameron tam ağzını açacaktıki Bea bağırdı. "Benden nefret ettiğini söylemiştin! Neden şimdi buradasın. Kendine neden sevgili bulmuyorsun!"
Kendimi kaybetmiştim. Çok kötüydüm. Ağlıyordum. Ağlamak istemiyordum. Güçsüz görülmek istemiyordum. Aynı şekilde onu kaybetmek istemiyordum.
