Camın kenarındaki geniş mermere oturarak İzmir'in yavaş yavaş boşalan sahilini izlerken dayanamayıp ani bir kararla ara kısmına basmıştım.
Beşinci çalışta açılan telefonla elimi dudaklarıma örterken duyduğum iç çekiş sesleriyle göğsüme bir şeyler batmış gibi hissettim.
Başımı cama yaslayıp dişimi dudaklarıma bastırarak ağlamama engel oldum.
"Eskiden uzak kaldığımızda," diye başladım fısıldayarak. "Ve kötü hissettiğimizde," dediğim sırada iç çekişleri durmuştu, tanımaya çalışıyor olmalıydı. "Böyle arardım seni, birlikte şarkı dinlerdik."
Tabletten hep dinlediğimiz şarkıyı buldum. "Canınımızı acıtıyordu bu şarkılar ama iyi hissediyorduk işte." Sesimi tanımasın diye olabildiğinde kısık konuştuğum için telefon dudaklarımın dibindeydi. İç çekişini duydum.
"Biraz yüksek sesle konuşsana, duyamıyorum." Daha iyi hissettiğini sesindeki hinlikten anlayıp güldüğümde, "Çok komik," diyerek ofladı.
Şarkıyı açarken mesajlara girdim. Fısıldayıp boğazımı kasmaktan canım acımıştı.
İzmir'in Kızı: Kapat gözlerini, telefonu yanına koy.
Hışırtı sesleriyle dediğimi yaptığını anlayarak camın kenarından tableti alıp yatağıma uzandım. Başımı yastığa koyarken diğer yastığa da sıkıca sarılıp tabletten açtığım şarkıyı onun da duyması için telefonu yaklaştırdıktan sonra gözlerimi kapattım.
Uyumadan hemen önce çalan, bizim özenle hazırladığımız playlistte ben sende tutuklu kaldım, diyordu Sezen Aksu.
Kendi hayatımdan çaldım
Yedi cihan dolandım
Bana mısın demiyor
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KIRIK KALP DURAĞI
Conto0531*******: Saat 05.37 0531*******: Ne yaptığımın farkında değilim sanırım, sabah uyandığımda kendime çok kızacağımı biliyorum. 0531*******: Onu sabah düşünürüm. 0531*******: Şimdi yüksek müsadenizle, 0531*******: Kırık kalbimin durağına geldim. At...
