QUERENCİA

2

03.08.21
20:57

Medyada, olaylardan kıçını nasıl kurtaracağını hesaplamaya çalışan Mila var.

Kurgunun şu ana kadar başı ve bir kısmı hariç hiçbir şeyi kesin değil.
Evet uzun zamandır aklımda böyle bir şey yazmak vardı ama bu kurgu iki gün önce bir saatlik yazma deneyeminin bir ürünü ahaguagwuwwguwhw. Hatta kafamda Mila için hâlâ iki karakter var ve seçemiyorum. İkisinden biri esas adam olmalı ama hangisi... Bir kaç bölüme anlaşılır muhtemelen kimi seçeceğim. Keni kendime konuşmam bitti, şimdi kendi kendime bölüme geçeceğim bb.

He son olarak bölümler ben alışana kadar bir tık kısa olacak. Alıştıkça uzun yazarım.

Genç kız, gözüne doğrultulan ışığı hissedebiliyordu. Kaşları çatık bir şekilde gözlerini aralamak için çabalıyordu fakat bunu başarması biraz uzun sürmüştü. Sonunda görme yetisini tekrar kazandığında, karşısındaki kadın görüş alanına girdi ve kız irkilerek geriye doğru itti kendini. O an kolunun sertçe sarsılmasıyla, bakışlarını kelepçeli sağ bileğine yöneltti. Bir yataktaydı ve onu kelepçelemişlerdi. "Tanrı aşkına! Ne sanıyorlardı, she Hulk olduğumu falan mı?" diye geçirdi içinden. Başı korkunç bir şekilde ağrıyordu. Sanki birisi, başının yanlarına ve beyninin içine yüksek bir basınç uyguluyordu. Beyaz önlüklü kadına baktı. Yine elindeki deftere bir şeyler yazıyordu. İri çerçeveli gözlükleri, sıkıca topladığı topuzu, uzun boyu ve mimiksiz suratıyla korkunç duruyordu. Genç kız konuşmak için ağzını araladı ancak sesi çıkmadı. Boğazını temizlemek için bir kaç kez öksürdü. Boğazının da en az başı kadar ağrıdığını yeni fark ediyordu fakat en azından bunun sebebinin attığı çığlıklar olduğunu biliyordu. Başındaki ağrının sebebinden emin değildi. Sesini temizledikten kısa bir süre sonra konuştu. "Ne yaptınız bana? Ne istiyorsunuz benden? Buraya nasıl geldim?" Sormaktan sıkıldığı soruları yine yenilemişti. Orta yaşlı kadın kafasını defterden kaldırıp, en az yüzü kadar ifadesiz olan tekdüze sesiyle cevap verdi. "Kozmik güçleri olan bir obje tarafından güçlendirilmek adına deneye tabi tutuldun. Enteresan bir şekilde hâlâ yaşıyorsun. O ikizler haricinde kimse sağ çıkamamıştı bundan. Senden kişisel olarak bir şey istemiyoruz, sadece bir deneksin. Öncesinde olan şeyleri hatırlamaman, şu anki durumumuza göre çok da garip değil. Özel olarak seçilmedin. Yetim, random bir üniversite öğrencisiydin ve şu an buradasın. Ölmediğine ya da ölümcül ne zihinsel ne de fiziksel bir yaralanma göstermediğine göre test başarılı geçti. Bir takım güçlere sahipsin." Kadın, bunları çok sıradan bir şeyden bahsediyormuş gibi anlattıktan sonra kafasını tekrar deftere eğdi. Mila uzun bir süre duyduklarını sindirmeye çalıştı ve tekrardan kadına döndü. "Güçlerden kastın ne?"  Sorarken sesi kısık çıkmıştı. "Bunu zaman gösterecek. Bahşedilen güçleri biz seçmiyoruz, kozmik obje ve senin bedenin karar veriyor buna. Nelere sahip olduğunu göreceğimiz zamana dek gözetim altında tutulacaksın. Sonra onları nasıl kullanman gerektiğini öğreneceksin ve bize hizmet edeceksin. Şimdi daha fazla soru sorma. Yat ve dinlen." Kadın arkasını dönüp kapıya doğru ilerledi. Kapının kulpunu kavradığı an bir şeyden bahsetmeyi unutmuş gibi durdu ve Mila'ya döndü. "Buranın ne boyutta korunaklı bir bölge olduğunu az çok tahmin edebiliyorsundur. Sakın ahmakça bir davranışta bulunma, 87."  Kapı kapandı ve Mila sadece kapının arkasından bakakaldı. İçinden, "İsmimi hatırlamadığımı düşünüyor, bana isim takmış." diye geçirdi. Sonra birden, kendinden önce 86 kişinin daha kullanıldığını ve başarısız olduğunu, dahası korkunç bir şekilde öldüğünü düşündü. Kafasını geriye doğru atıp küfürler savurdu. Buradan nasıl kurtulacaktı ya da daha neler yaşayacaktı? En önemlisi eve nasıl dönecekti? Tesadüf eseri hayallerine kavuştuğunu sanarak buraya gelmişti, evet ama dönüşün nasıl olacağını hiç düşünmemişti ki...

Genç çocuk ve ikiz kız kardeşi, hücrelerinde sıkıntılı bir şekilde oturuyorlardı. Kız olan güçlerini kontrol etmekte epey yol katetmişti ve bundan sonra olacakları, biraz da az önceki kızı düşünüyordu. "Acaba başarabildi mi?" Yan taraftan gelen sesle kafasını kardeşine çevirdi. "Sanmıyorum Pietro." dedi umutsuz bir sesle. "Tüm bu olanlardan sonra nasıl sadece ikimizin hayatta kalabildiğini hiç merak ettin mi?" Biraz duraksamanın ardından ekledi. "Ya da bundan sonra olacakları?"  Wanda'nın da kafasında çoğu zaman bu tür sorular dönüyordu. Kardeşinin olduğu tarafa dönüp konuştu. "Tüm bunlardan nasıl oldu da sadece ikimizin kurtulduğunu bilmiyorum, Pietro. Ama bundan sonra olacakları biliyorum, biliyoruz."
Pietro sessiz kalmayı seçti. Hiçbir şeyden tam olarak emin değildi, bir şey hariç. İntikam isteği.