Living With Peterson Brothers

Chapter 38

Chapter 38

Tahimik kaming lahat at wala atang may balak na magsalita. Ang mga magulang nila Lethal, Kios at Xace ay kasama nila sa hapunan. Nagulat na lang kasi kami nang pag-uwi namin ay nandito na sila.

Nakakapawis, punyemas.

"How's school?" tanong ng Daddy nila.

School pa rin at nakatayo pa rin siya.

Sagot ng isip ko.

"Good." tipid na sagot ni Lethal.

"Okay, I have an announcement," panimula ng Daddy nila. "We came back here to announce that Lethal need to come with us." sabi ng Daddy niya.

Napataas tingin naman si Kios at Xace habang si Lethal ay nakakuyom ang kamao.

"What? Ilalayo niyo si kuya?" tanong ni Xace.

"No. That's not what I mea—"

"Damn. You're selfis—" before Kios complete his word, napaupo siya ng malakas dahil sa suntok ng Daddy niya.

"Hon!" saway ng Mommy nila.

Nagulat ako sa nangyari at kaagad na inagapan si Kios para tulungan tumayo. Punyemas kasi ng mga katulong dito, nanonood lang. Akala may Cine.

"Ayos ka lang?"

"No."

"Anong masakit sa 'yo?"

"Labi ko." sagot niya kaya napakunot noo naman ako.

"Sa likod tumama ang pagkakabagsak mo tapos labi ang nasugatan? Bobo ka ba?"

"You're harsh, babe. Just kiss me."

"Ulol." sagot ko at binitawan ulit siya. Napainda naman siya sakit dahil sa biglaang bitaw ko.

Gago 'e. Deserve niya 'yan.

"My rules is my rules!" sigaw ng Daddy nila.

"Kahit na nasasakal ako?!" biglang sagot ni Lethal.

"Dad, please... Kuya doesn't want to hold our compan—"

"Then who?! He is the older and he is the one who need to rise our surname! Siya ang inaasahan ng Peterson! Siya ang susunod sa akin! Bakit ano ba ang plano niyo?!" sigaw ng Daddy nila.

"Son, Lethal, please, I'm begging you..." pagmamakaawa ng Mommy nila.

Napatayo si Lethal at hindi na kinaya ang naririnig niya. Nagulat ako at maging ang lahat dahil sa lahat na binigkas niya. Bawat bitaw niya ng salita, tumatagos lahat sa puso ko.

Nasasaktan ako para sa kaniya.

"D-damn it! Damn this family! It sucks being Peterson! Damn you Mom and Dad! Am I being direspectful? Well, I don't fucking care! It's hurt. It's hurt a lot. When we were still young, we didn't feel your both existence, we didn't know if we have a Mother nor Father. Why? You always busy on your both fucking work! Ni-hindi naman kayo naramdaman. Ni-hindi niyo inalam kung ayos lang kami. Ni-hindi niyo inalam kung masaya ba kami sa ginagawa niyo. Ni-hindi niyo alam na gusto namin maramdaman ang kalinga ng Ina at Ama. Tapos pumunta tayo dito sa Pilipinas, I thought you'll both change and wanted to build our family relationship grow up together but damn! My thought is wrong! You both sent us here to study while you both need to focus again on your damn work!"

Napahagulgol ang Mommy nila. "S-son... l-lahat ng ginagawa namin ay para sa iny—" Lethal cut her off.

"Yes! We damn know that! Ginagawa niyo ang trabaho niyo para sa amin! Para maging maayos kami! But damn! Do you think we are okay? We are happy? We are fine? My answer is no Mom! We are not damn okay! Mom... I'm begging you to stay my side even for a short time. I'm begging you to spend your time with me—with us even for a fucking short time! Dad! I'm begging you to hear what I wanted. I'm begging you to know what I want. But what? Hindi niyo ako pinakinggan! Now tell me! Masama bang magalit sa magulang?! Masama bang magsabi ng sama ng loob?! Damn it! Bullshit! Ni-hindi niyo tinanong kung gusto ko ba ang ginagawa nyo! Ni-hindi niyo tinanong kung masaya ba ako! Ni-hindi niyo tinanong ang pangarap ko! Mom and Dad, I tried my best...I tried my best for you to both being proud of me but I think my best wasn't good enough," napahagulgol siya kasama ang pagsuntok niya sa sahig nila.