Number Zero

Ameliyat

Görüşürüz kardeşlerim, görüşürüz Dolores, görüşürüz baba, görüşürüz anne, görüşürüz Pogo, görüşürüz Five...

Belki onunla başka bir dünyada başka bir aşkta bir araya gelirdik... Kim bilebilir...

Bazı hikayeler de mutsuz sonla biter. Bu da bizim mutsuz sonumuzdu...

(Medyadaki şarkı bölüme tam oturuyor isterseniz açabilirsiniz)
__________________________________

"Çok üzgünüm çocuklar..."

Yazarın Anlatımı:

Lila sözünü tutmuştu. "İhtiyacınız olduğunda geleceğim" lafını biraz geç olsa da yerine getirebilmişti.

Genç kız tüm komisyon çalışanları onu aradığından güvensiz ve fazla kişinin olmadığı bir yerde çok kalamayacağını biliyordu.

Bütün güçleri taklit etme gücü vardı Lila'nın. Bu gücünün avantajını akademik anlamdan sosyal anlama her yerde görmüştü.

Gördüğü eğitimlerdeki atak hareketlerini tenha, terkedilmiş parfüm fabrikasının bodrumunda suçlulara karşı uyguluyordu.

5 dakika içerisinde adamların hepsi acılar içinde yerdeydi. Çok hızlı geçmişti zaman genç kız için. Ama elleri bağlı 7 kardeş için aynı şey söylenemezdi. Onlar için yıllar geçmiş gibiydi. Kardeşleri Zero'nun kalbi civarından kanlar fışkırırken harcadıkları her saniyenin bile boş, zaman kaybı olduğunu biliyorlardı.

Etrafta sadece hıçkırıklar ve yerde acı içinde yatan suçluların iniltileri vardı.

Bu hıçkırıklar tam 2 hafta önce mutluluk hıçkırıkları, bu gözyaşları mutluluk gözyaşlarıydı.

Kardeşler o gün bir araya geldiklerini ve bir daha asla ayrılmayacaklarını sanıyorlardı oysaki. Artık güvende olduklarını, hayatlarının sonuna kadar mutlu olacaklarını düşünüyorlardı...

Flashback:

———

Zero daha faha fazla dayanamadı ve gözyaşları içinde önümde duran herhangi bir kişiye sarıldı.

Yüzüne baktığında bu kişinin Vanya olduğunu gördü. O da şok içerisindeydi. Ağlamıyor, tepki vermiyordu. Sadece ağzını açmış boşluğa bakıyordu.

Onu umursamadan tekrardan başını omzuna gömdü Zero. Sonra Allison katıldı sarılmalarına. Ardından Klaus, Diego, Ben, Five, Luther...

Onlar değil hıçkırıkları konuşuyordu. Burun çekişleri ortada savruluyordu. Birbirlerinin yanında oldukları her salise daha da mutlu oluyorlardı.

Hepsinin kafasından aynı cümleler geçiyordu: Artık güvendeydiler. Artık birlikteydiler...

Flashback End...

———

Lila kardeşlerinin bileklerindeki kelepçeleri tek harekette çıkardı. 7 kişi aynı anda Zero'nun yanına koştu. Vanya gücüyle Zero'nun ellerine tavandan bağlanan kelepçeleri söktü. Five gözyaşları içinde genç kızı kucağına aldı. Lila Edd denen adamın yakasından tutup ona bir yumruk geçirdi diğerleri o işle uğraşırken. Ardından bir tekme attı. Adam çok daha fazlasını hakkediyordu Lila'ya göre. Ama zamanları yoktu. Hızlıca adamın boynunu kırıp kardeşlerine doğru birkaç adım yürüdü.