Number Zero

Ayak Sesleri

1 saatin sonunda endişelenmeye başladım. Her yere bakıyordum. Her boşluğa. Sıçramaktan korkuyordum çünkü Zero'nun söylediği şey olabilirdi. Aynı zamanda yanlışlıkla 30 yıl sonraya falan gitsem ben hala 13 yaşında bir veletken Zero 43 yaşında olacaktı. Ve büyük ihtimalle delirecekti.

Delirecekti. Bu kesindi. Bunları düşünürken aklıma gelen şeyle koşmayı bıraktım ve kaskatı kesildim. Olabilir miydi?

—————————————————————————————————

Five'ın Anlatımından:

FLASHBACK
————-

Reginald: Demek çalışıyorsun 5 Numara?

Five: Evet baba yakında mevsimler, yıllar arası yapmayı planlıyorum.

Reginald 5 saniye boyunca Five'a baktıktan sonra ağzından kısa ama sesli bir kahkaha duyuldu.

Reginald: Mümkünatı yok!

Five: Ama neden!?

Reginald: 13 yaşında bir velede mi yaptıracağım bunu? Sen 40 yaşında anca ustalaşırsın. Daha benim yanıma yürüyerek geliyorsun.

Five: Yapabilirim. 8 yaşından beri buna çalışıyorum. Sen çalıştırıyorsun hatırladın mı?

Reginald: Olmaz 5 Numara. Daha fazla itiraz istemiyorum! Büyük sıçramalar akıl sağlığını bozabilir. Delirirsin yani!

FLASHBACK END...

——————

Delirmiş olabilir miydim? Aslında kardeşim Zero burada değil miydi? Kendimden şüphe etmemek zordu. Kestiremiyordum. Burada tek başıma kalmak hayatımda başıma gelebilecek en kötü şey olabilirdi. Yaşayamazdım.

Son umutlarla bağırmaya başladım. Biri sesimi duymalıydı...

Zero'nun Anlatımından:

Kaybolduğumu anlamak için çok akıllı olmak gerekmiyordu. KAYBOLMUŞTUM. Bütün dünya yok olmuştu ve sırf zevk için yanımda olan tek kişi kardeşimi de kaybetmiştim. Burada 1 ay bile yaşayamazdım ki. Daha 13 yaşındayım ve dünyada tekim. KAHRETSİN!

Korkmuştum. Five'ın ismini bağırmaya başladım. Ancak ne bir ses vardı, ne bir hareket...

Her yer birbirine benziyordu. Burada kaybolmak çok zor değildi. Oradan ayrılmamalıydım.

Sadece yürüdüm... Geldiğim yönün tersi neresi bilmiyordum ama başka çarem yoktu. Yürüdüm...

Five'ın anlatımından;

Mavi dalgalarım tek şansımdı. Zero buraya gelmişti. Öyleydi. Değil miydi?

Çok uzağa gitmiş olamazdı. Korktuğum şey ise güçlerini kullanmaya çalışmasıydı.

Zero gücünü kullandığında ellerini kilitliyordu. Bunu su elementinde yapmıştı. Ellerini tutmuştum. Açmaya çalışmıştım ama açılmamıştı. Elini sadece kendisi açabiliyordu. Ama o an ben olmasaydım eli açılmayabilirdi. Ve o an çözdüm. GÜCÜNÜ KULLANIRKEN TEK KALMAMALIYDI ÇÜNKÜ GÜCÜNÜ KULLANIRKEN SADECE ELLERİ KENETLENMİYORDU; BEYNİ DE KENETLENİYORDU.