EŞLEŞME +18 | Texting

E16

Somi - Dumb Dumb
Keyifli okumalar. 🧘🏻‍♀️

•

"Devello Bunito'nun kontra atağından sonra gelen ofsayt taraftarların büyük hüsrana uğramasına neden oldu..." Spor kanallarından biri açık olmasına rağmen Yağız'ın aklı tamamiyle üç gün önceki konuşmadaydı. Daha doğrusu o günden beri karşılıklı olarak mesaj atmamaları aklını kurcalıyordu. Ziyadesiyle Eşlem onunla konuşması için bir teklifte bulunsada yinede kendisinin bu üç gün içinde mesaj yazmaması Yağız'ın zihninde bir soru işareti oluşmasına neden olmuştu. Hem böyle bir durumun işine gelmesi gerekmiyor muydu? Niye sürekli Eşlem'i düşünmekten kendini alıkoyamıyordu.

Şerefini siktiği onca takipçi kızın üzerine çullanırken böyle bir durumun yaşanıyor olması canını sıkıyordu. Ona hatunum dediği için kendine kızmış olsada, bir yandan da bu söylemin hoşuna gittiğini içten içe kabullenemiyordu. Neden böyle olmak zorundaydı ki?

Eşlem hayatına eşleşme yoluyla değil de sıradan insanlar gibi, hatta eski düzendeki gibi girmiş olsaydı şimdi bambaşka bir boyutta olabilirlerdi.

Kaşları istemsiz çatıldı.

Yağız böyle şeyleri düşünecek birisi değilken, iki haftada geldiği kıvam ona ilginç geliyordu.

Gitar çaldığı için uzattığı serçe parmağının tırnağı, tişörtünü çıkardığı için açıkta kalan karın kaslarında dolanıyordu. Genelde düşünürken karnındaki belli belirsiz çıkıntılarla oynamayı seviyordu. Bazen teninde Eşlem'in dokunuşlarını istediği vakitler olmuştu. Bunu karışan zihni sebep oluyordu. Yoksa başka bir açıklaması olamazdı.

Salonda, hemen televizyonun önündeki geniş koltuğa kendini atmış dakikalardır seyrettiği fakat algısının Eşlem'de olduğu anları Alper ve Tuğrul'la beraber yaşıyordu. Alper yaşanan linçten beri kendisine tek bir soru dahi sormamış ve Yağız'ı oldukça şaşırtmıştı. Soğuk kanlı yapısını korusada arada bir Yağız kendisinden şüphe ettiğini hissediyordu. Eşlem'in kardeşi olduğunu hala kabullenemeyen Tuğrul'sa dakika başı sosyal medyadaki yorumları Yağız'a ve Alper'e iletiyordu.

"Vay adi şerefsiz, Eşlem bacıma neler diyor öyle."

Yağız'ın dalgın bakışları çaprazındaki koltuğun tepesinde oturan Tuğrul'a kaydı. Eşlem'e gelen tüm yorumları okuyordu ve kendisini zor tutma konusunda bir hayli güçlük çekiyordu.

"Ne geveliyorsun yine?" Diye sordu Yağız. Yağız'ın arkadaşlarının yanında bu denli sakin kalmasının tek sebebi vardı o da Eşlem'le arasındaki ilişkiyi açık etme korkusuydu. Yinede sözde abilik duygusunun ardına sığınarak yaşanan olaylar hakkında etmediği hakaret kalmamıştı.

"Abazalar hâlâ kızı, resmen sözlü olarak taciz ediyor. Hepsine etmediğim küfür kalmadı kardeşim. Bi yasa çıksada tek tek içeri tıksam arsız köpekleri."

Alper kafasını iki yana sallayarak Tuğrul'a baktı. "İstediğin kadar küfret, hepsi virüs gibi bulaşıcı her türlü pis yerden türüyorlar. Kendi aşağılık ruhlarını örtmek için kızın vücudunu hedef gösteriyorlar. Siktiğimin devri devir değil ki boka batmış insanlarıyla dolu."

"Bunların anladığı dil bu. Hakedene hak ettiği gibi davranacaksın, tehtit ve santajla kesiliyor sesleri. Tabii sahte hesaplarla dönebilecek şansları olmasa ortamı bu denli direnmeden terk etmezler."